Με βασικούς άξονες την απλοποίηση του φορολογικού κώδικα, τη μείωση της εταιρικής φορολογίας, τις φοροαπαλλαγές στη μεσαία τάξη, αλλά και τις εκπτώσεις φόρου στις περιπτώσεις επαναπατρισμού κεφαλαίων, ο Αμερικανός πρόεδρος παρουσίασε μέσα στην εβδομάδα τούς στόχους της φορολογικής του μεταρρύθμισης, μιας από τις πλέον καίριες προεκλογικές εξαγγελίες του. Οπως έχει ήδη εξαγγείλει, ζητούμενο για τον Ντόναλντ Τραμπ είναι να τονώσει την οικονομία των ΗΠΑ, να διασφαλίσει τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας, αλλά και να εξωθήσει τις αμερικανικές επιχειρήσεις να προσλάβουν καινούργιο προσωπικό και να δώσουν αυξήσεις στο υπάρχον.
Εκθέτοντας, έτσι, το σκεπτικό του, ο Ντόναλντ Τραμπ ανέφερε ότι στόχος της απλοποίησης του φορολογικού κώδικα είναι, μεταξύ άλλων, να κλείσουν τα πολλά νομικά «παραθυράκια» που εξυπηρετούν τα οργανωμένα συμφέροντα και διευκολύνουν τα μεγάλα εισοδήματα, καθώς και να τονωθεί το εισόδημα των Αμερικανών είτε με τις αυξήσεις των μισθών που θα μπορούν να χορηγήσουν οι αμερικανικές επιχειρήσεις στο προσωπικό τους, χάρη στη μειωμένη φορολογική τους επιβάρυνση, είτε με τις νέες θέσεις εργασίας, που ευελπιστεί ότι θα δημιουργήσουν. Επανέλαβε, έτσι, την κεντρική πρότασή του για τη φορολογική μεταρρύθμιση, τη μείωση του συντελεστή φορολογίας των επιχειρήσεων στο 15% από το ισχύον 35%, που φαίνεται, όμως, δύσκολο να επιβάλει. Σύμφωνα με πηγές των New York Times, στελέχη της κυβέρνησής του εξετάζουν μια τροποποιημένη εκδοχή, που προβλέπει μείωση του εταιρικού φόρου στο 20% με 25%.
Ζητούμενο για τον Τραμπ είναι να επωφεληθούν από τις μειώσεις φόρων όχι μόνον οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι αλλά και οι μικρές επιχειρήσεις. Μέχρις στιγμής, βέβαια, η όλη προσπάθεια έχει μείνει καθηλωμένη στο επίπεδο των διαβουλεύσεων στο Κογκρέσο, με τα δύο κόμματα να συμφωνούν ως προς την αναγκαιότητα μιας φορολογικής μεταρρύθμισης αλλά να διαφωνούν ως προς το περιεχόμενό της. Ανάλογη διχογνωμία προκαλεί, άλλωστε, και μεταξύ των φορέων της πραγματικής οικονομίας η προτεινόμενη μεταρρύθμιση. Σύμφωνα με την πρόεδρο του Συμβουλίου Μικρών Επιχειρήσεων, Κάρεν Κέριγκαν, «μια μεταρρύθμιση που μειώνει τους φόρους και ενθαρρύνει τις επενδύσεις θα δώσει τη δυνατότητα σε περισσότερους ανθρώπους να δημιουργήσουν δική τους επιχείρηση». Η ίδια εκτιμά, άλλωστε, πως «αν οι ιδιοκτήτες μικρομεσαίων επιχειρήσεων μπορούν να κρατούν μεγαλύτερο τμήμα των κερδών τους, θα επενδύουν αυτά τα κέρδη ξανά στις επιχειρήσεις τους και στο προσωπικό τους». Την ίδια στιγμή, όμως, ο Μάικλ Λίντεν, στέλεχος του Ινστιτούτου Ρούσβελτ, επισημαίνει πως τα κέρδη των επιχειρήσεων βρίσκονται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα της τάξης των 2 τρισ. δολαρίων και «η μείωση της φορολογικής τους επιβάρυνσης δεν θα έχει κανέναν αντίκτυπο στις αποδοχές των εργαζομένων». Σε ό,τι αφορά τις φοροαπαλλαγές στον επαναπατρισμό κερδών που διατηρούν αμερικανικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό, οι επικριτές των προτάσεων του Τραμπ επισημαίνουν πως βασίζονται στο ίδιο επιχείρημα με αυτό που χρησιμοποίησε ο Τζορτζ Μπους το 2004, όταν μείωσε τη φορολογία αυτών των κεφαλαίων στο 5,25% από το ισχύον 35%. Το αποτέλεσμα ήταν να επαναπατριστούν στις ΗΠΑ κεφάλαια ύψους άνω των 300 δισ. δολαρίων, τα οποία διοχετεύθηκαν από τις επιχειρήσεις στους μετόχους ως μερίσματα αλλά και για την επαναγορά μετοχών.
Οι στενές σχέσεις του Αμερικανού προέδρου με την Deutsche Bank
Αξιοπρόσεκτη είναι η στενή επιχειρηματική σχέση μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και της μεγαλύτερης γερμανικής τράπεζας, της Deutsche Bank, η οποία εκτιμάται ότι του έχει εκχωρήσει δάνεια περίπου 300 εκατ. δολ., και μάλιστα με αρκετά ευνοϊκούς όρους, για να ενισχύσει τις επενδύσεις του στην αγορά ακινήτων. Οι στενοί δεσμοί μεταξύ του κ. Τραμπ και του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος έχουν εδραιωθεί από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν η γερμανική τράπεζα επιθυμούσε να επεκτείνει τις υπηρεσίες της και στην αμερικανική αγορά.
Ανώνυμη πηγή που σχετίζεται με την αναχρηματοδότηση του κτιρίου της General Motors στο Μανχάταν δήλωσε στους Financial Times ότι η Deutsche Bank έστρεφε το ενδιαφέρον της προς τις επιχειρηματικές κινήσεις του Ντόναλντ Τραμπ σε τακτική βάση. Οι εγγυήσεις που παρείχε ο κ. Τραμπ για πληθώρα δανείων, τα οποία έχουν περίοδο ωρίμανσης έξι με επτά χρόνια, αποτελεί βασική ένδειξη για τις στενές σχέσεις μεταξύ του ίδιου και του γερμανικού χρηματοπιστωτικού ιδρύματος.
Σε δημοσίευμα των Financial Times, η τράπεζα αρνήθηκε να προβεί σε οποιοδήποτε σχόλιο σχετικά με την εμπλοκή της σε νομικά θέματα που αφορούν επιχειρήσεις του κ. Τραμπ, την αναδιάρθρωση των δανείων που του έχει χορηγήσει και τη φύση των εγγυήσεων που ο ίδιος έχει δώσει στην τράπεζα. Σημειώνεται ότι η τράπεζα από το 2012 χορήγησε υπέρογκα δάνεια στον κ. Τραμπ για την κατασκευή του Trump International Hotel & Tower στο Σικάγο, για την εκμίσθωση του Old Post Office στην Ουάσιγκτον και την αγορά του Trump National Doral στο Μαϊάμι. Ο Νόρμαν Εϊσεν, επικεφαλής δεοντολογίας στον Λευκό Οίκο επί προεδρίας του Μπαράκ Ομπάμα και πρόεδρος του Citizens for responsibility and Ethics με έδρα την Ουάσιγκτον, δήλωσε στους FT ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο εγείρει το θέμα περί σύγκρουσης συμφερόντων. Ειδικά το τελευταίο διάστημα, τόσο η Deutsche Bank όσο και ο κ. Τραμπ έχουν μπει στο στόχαστρο πολιτικών και δικαστικών αρχών για την εμπλοκή τους σε σωρεία σκανδάλων. Η τράπεζα συμφώνησε σε διακανονισμό με το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ για την καταβολή προστίμου 7,2 δισ. δολ. αναφορικά με την υπόθεση πώλησης τοξικών επενδυτικών προϊόντων την περίοδο πριν από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Επίσης, βρίσκεται στο στόχαστρο των αμερικανικών αρχών για ύποπτες συναλλαγές 10 δισ. δολ. από τη Ρωσία, παρότι νωρίτερα φέτος συμφώνησε να καταβάλει πρόστιμα ύψους 630 εκατ. δολ. στις αμερικανικές και βρετανικές αρχές. Αντίστοιχα, πολλοί βουλευτές του Δημοκρατικού Κόμματος έχουν ζητήσει τη διεξαγωγή έρευνας για την πιθανή χορήγηση δανείων από την Deutsche Bank στον Τραμπ, με την εγγύηση Ρώσων αξιωματούχων.