Με πυρετώδη αναβρασμό τα επιτελεία των πολιτικών ηγετών προετοιμάζονται για την παρουσίαση των προγραμμάτων οικονομικής πολιτικής, εν όψει των εγκαινίων της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης. Η διέγερση θα κορυφωθεί τις ημέρες της παρουσίας του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του προέδρου της Ν.Δ. Κυριάκου Μητσοτάκη και θα υπάρξουν φυσικά οι οργανωμένες διαδηλώσεις ως παραπλήρωμα της όλης διαδικασίας.
Πρόκειται για εικονική πραγματικότητα περιορισμένης διαρκείας. Διότι πίσω από το αυτεξούσιο που θα προβάλουν οι αρχηγοί των κομμάτων, υπάρχει η πραγματικότης – ότι η Ελλάς τελεί υπό καθεστώς της πλέον αυστηρής κηδεμονίας.
Δεν είναι αφελείς οι ηγέτες μας· γνωρίζουν άριστα πως ό,τι και εάν προεξαγγείλουν, ό,τι και εάν υποσχεθούν, θα υποστεί τον πλέον ανηλεή έλεγχο των «θεσμών», όχι απλώς κατά τη διάρκεια της τρίτης αξιολογήσεως που θα αρχίσει σύντομα, αλλά για πάρα πολλά έτη που θα ακολουθήσουν.
Οι αρχηγοί των συστημικών κομμάτων έχουν συνείδηση αυτού του γεγονότος, αλλά ο καθένας εξ αυτών έχει «μία μέρα να γεμίσει» με όλα τα ΜΜΕ στραμμένα προς αυτόν και πρέπει να εμψυχώσει στελέχη και οπαδούς, πολλά και διάφορα αγορεύων. Είναι μία δύσκολη ημέρα για όλους τους· ας δείξουμε μια κατανόηση.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει επιλέξει το ακροατήριό του με όρους ταξικούς εδώ και πολύ καιρό. Συνοπτικώς επισημαίνονται η αναβάθμιση της δημόσιας υγείας, η προστασία των δικαιωμάτων πολιτών εξαρτημένης εργασίας, η αναδιάρθρωση του Δημοσίου διά της προσλήψεως πτυχιούχων μέσω ΑΣΕΠ ώστε να περιοριστεί η μετανάστευσή τους στο εξωτερικό.
Ουδείς γνωρίζει με ασφάλεια εάν η προσπάθεια του κ. Τσίπρα θα είναι επιτυχής, ούτε ο ίδιος φυσικά, αλλά έχει σαφώς διαμορφώσει «αφήγημα», ασχέτως εάν αυτό απορριφθεί από τους «θεσμούς», που ορίζουν και επιβάλλουν τελικώς τα πάντα. Αλλά επί της αρχής, ουδείς πολιτικός ηγέτης μπορεί να αμφισβητήσει ευθέως παρόμοιες επιλογές, διά τον κίνδυνο αποξενώσεώς του από το εκλογικό σώμα.
Εκτός της κυβερνητικής «μερίμνης» είναι οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροέμποροι, οι επινοητικοί μικροεπιχειρηματίες, το ποσοστό των οποίων υπερβαίνει κατά πολύ το αντίστοιχο των ευρωπαϊκών κρατών. Μόνον που η ευρύτατη αυτή τάξη, δραστήρια, ευρηματική, φοροδιαφεύγουσα όσο αυτό είναι ανεκτό, εξόχως καταναλωτική, η ψυχή της ελληνικής οικονομίας, αποτελεί κατάλοιπο των οθωμανικών μεταρρυθμίσεων των μέσων του 19ου αιώνα – του περίφημου Τανζιματίου του σουλτάνου Αμπντούλ Μετσίντ. Στην όλη διαδικασία συνθλίψεως αυτής της τάξεως, ο κ. Τσίπρας έχει τη στήριξη του ευρωπαϊκού κατεστημένου και ως εκ τούτου δεν είναι υπερασπίσιμη. Αγνοούμε τι πρόκειται να εξαγγείλει συγκεκριμένα ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και θα αναμείνουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την τοποθέτησή του. Πάντως, το «αφήγημα» του κ. Τσίπρα είναι δεδομένο, καθώς έχει κηρύξει προώρως την ανεξαρτησία του από τους «θεσμούς».