Η Εθνική μας, αυτή τη φορά δεν στάθηκε τυχερή. Και φυσικά κινδυνεύει να χάσει, ακόμα και την δεύτερη θέση, που θα της έδινε το δικαίωμα, να διεκδικήσει την συμμετοχή της μέσω μπαράζ, στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου του 2018.
Ο Σκίμπε, ανακάτεψε την τράπουλα, αφού λόγω τιμωριών και τραυματισμών, δεν είχε πολλές επιλογές, όμως δεν μπόρεσε, όχι μόνο να βγάλει το άσο από το μανίκι, αλλά να μπερδέψει ακόμα περισσότερο την ομάδα. Οι άστοχες επιλογές παικτών και η χρησιμοποίηση τους, σε λάθος θέσεις, δημιούργησαν ένα σύνολο, που δεν είχε ούτε αρχή ούτε τέλος.
Πλέον το αυριανό παιχνίδι με το Βέλγιο, είναι… τελικός. Ακόμα και η ισοπαλία, ουσιαστικά μας βγάζει εκτός τροχιάς, αφού πλέον καραδοκεί και η Κύπρος, που πέτυχε την μεγάλη ανατροπή με την Βοσνία – Ερζεγοβίνη.
Εχει όμως την δυνατότητα, μέσα σε τρεις μέρες, να μεταμορφωθεί προς το καλύτερο αυτή η ομάδα;
Οση αισιοδοξία κι αν διαθέτει κάποιος, η απάντηση θα είναι μάλλον αρνητική. Αφού, ακόμα και όταν πήρε αποτελέσματα, δεν έπιασε απόδοση, που να μπορέσει κανείς, να σκεφτεί θετικά. Όταν, οι περισσότεροι διεθνείς, που αγωνίζονται στο εξωτερικό, δεν αποτελούν τις πρώτες επιλογές των προπονητών τους και βρίσκονται σε απραξία, εδώ και πολλούς μήνες, πως είναι δυνατόν να προσφέρουν αυτά που θα προσδοκούσε η τεχνική ηγεσία;
Επομένως, είναι πολύ φυσιολογικό και αφού, δεν υπάρχει ανάδειξη νέων παικτών, μέσω του μη ανταγωνιστικού μας πρωταθλήματος, αλλά και την επιμονή των περισσοτέρων ομάδων μας, να μην εμπιστεύονται τους έλληνες παίκτες και να προτιμούν τους ξένους, αμφιβόλου αξίας, να… στερέψει και το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.