Ο Μανώλης Ανδριωτάκης γράφει βιβλία, γυρίζει ντοκιμαντέρ και διδάσκει ψηφιακή αγωγή και στρατηγική περιεχομένου. Διατηρεί τη διαδικτυακή εκπομπή βιβλίου GarageBooks, ενώ στο www.andriotakis.com μπορεί κάποιος να μάθει αρκετά περισσότερα για όσα κάνει. Το τελευταίο βιβλίο του ονομάζεται «Πρόσεξέ με – Το διαδίκτυο σήμερα: απ’ τη βιομηχανία της προσοχής στη βιοτεχνία του ενδιαφέροντος», εκδ. Ιωλκός.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
To «Rise of the machines» του Τόμας Ριντ, την «Ελευθερία» του Επίκτητου και τη «Φροντίδα του μωρού και του μικρού παιδιού σας».
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Δεν θα ήθελα με τίποτα να είμαι ο Γιόζεφ Κ. της «Δίκης» του Φραντς Κάφκα. Ισως ο Χανς Κάστορπ στο «Μαγικό βουνό» του Τόμας Μαν να μου ταίριαζε, καθώς με έλκουν οι φιλοσοφικοί διάλογοι και η ατμόσφαιρα του σανατορίου.
Με ποιον συγγραφέα ή ποιητή θα θέλατε να δειπνήσετε;
Με τον Αλέν Ντε Μποτόν. Τα βιβλία του έχουν ενδιαφέρον, ελπίζω να ισχύει το ίδιο και για τον συγγραφέα τους.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας έκανε να θυμώσετε;
«Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος» του Αλντους Χάξλεϊ. Πολύ κατώτερο της φήμης του.
Και το τελευταίο που σας συγκίνησε;
Η «Λίγη ζωή» της Χάνια Γιαναγκιχάρα.
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;
Δυστυχώς είναι αρκετά. Θα βάλω τα δυνατά μου να διαβάσω τα περισσότερα.
Εχετε στο ενεργητικό σας οδηγούς για το Διαδίκτυο και τα ιστολόγια, μυθιστορήματα, δημοσιογραφία, δοκίμια για τη διαφήμιση, κείμενα με εικόνες, υβριδικές αφηγήσεις κ.ά. Υπάρχει κάτι που να μη σας ενδιαφέρει;
Με ενδιαφέρουν τα πάντα, η περιέργειά μου είναι ανεξάντλητη. Μακάρι να είχα περισσότερο χρόνο να ασχοληθώ με περισσότερα θέματα και φόρμες. Πάντως, υπάρχει ένα, αόρατο με γυμνό μάτι, νήμα που συνδέει όλα μου τα ενδιαφέροντα. Περιμένω κάποιον να το ανακαλύψει.
Στην εποχή της αποσπασματικής, πολύκλωνης οπτικής που δίνει το Διαδίκτυο, υπάρχει ακόμα χώρος για περισσότερο κλασικές, γραμμικές αφηγήσεις;
Εχω την εντύπωση ότι οι αναγνώστες εξακολουθούν να ταυτίζονται με γραμμικές κυρίως αφηγήσεις. Το Διαδίκτυο συχνά εντείνει τη σύγχυση, παρά προσφέρει ένα αποτελεσματικό πρίσμα θέασης της ζωής.
Εχει νόημα να σας απευθύνουμε την καταληκτική ερώτηση της στήλης «Εχετε Facebook, Twitter κ.λπ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα»;
Τα social media είναι ευχή και κατάρα για τους δημιουργούς. Αναφορικά με τη δική μου δουλειά, δυστυχώς ή ευτυχώς, είναι αναπόσπαστα. Αγωνίζομαι συχνά ενάντια στους περισπασμούς τους, τα ερευνώ ως
εξωτερικός παρατηρητής και παράλληλα φροντίζω να συγκεντρώνομαι στις αναλογικές επιθυμίες και υποχρεώσεις μου.