Μοτοποδήλατα με σήμα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ περιφέρονται στους δρόμους της Μπανγκόκ. Στην Οκένε της Νιγηρίας, άνθρωποι ντυμένοι σε κόκκινα και άσπρα γιορτάζουν σε ετήσια βάση τη «Μέρα της Αρσεναλ». Επίσημες λέσχες φιλάθλων αγγλικών ομάδων υπάρχουν στα Σκόπια, στο Μεξικό, στη Μογγολία και στην πλειονότητα των 180 χωρών που έχουν δικαίωμα τηλεοπτικής προβολής των αγώνων της Πρέμιερ Λιγκ.
Στα 25 χρόνια που διεξάγεται η Πρέμιερ Λιγκ, το πρωτάθλημα της οποίας ξεκίνησε για την τρέχουσα σεζόν τον Αύγουστο, κατάφερε να γίνει το πιο περιζήτητο τηλεοπτικό προϊόν. Τη σεζόν 2015-2016, οι αγγλικές ομάδες έλαβαν περισσότερα από 5 δισεκατομμύρια ευρώ μονάχα από το τηλεοπτικό τους συμβόλαιο.
Παρ’ όλα αυτά, το ποδόσφαιρο που παίζεται στην Αγγλία δεν βρίσκεται στο καλύτερό του σημείο αγωνιστικά. Πριν από 8 χρόνια, 4 από τις 5 κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες ήταν αγγλικές. Σήμερα, όμως, δεν είναι καμία. Η τελευταία φορά που αγγλική ομάδα πήγε σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ ήταν το 2012. Το 2011 ήταν η τελευταία χρονιά που ποδοσφαιριστής της Πρέμιερ Λιγκ κατέκτησε τη «χρυσή μπάλα». Ομάδες από την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γερμανία και τη Γαλλία βρίσκονται στο καλύτερό τους σημείο τα τελευταία χρόνια. Παρά το γεγονός πως το επίπεδο έχει πέσει όμως, η Λίγκα γίνεται ολοένα και πλουσιότερη.
Αρχή από το Χίλσμπορο
Η τραγωδία του Χίλσμπορο, το 1989, επαναπροσδιόρισε σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση στην ποδοσφαιρική Αγγλία. Οι θέσεις ορθίων καταργήθηκαν και οι ομάδες επένδυσαν περισσότερα από 600 εκατομμύρια ευρώ στην ανακατασκευή των γηπέδων τους. Ως άμεση εξέλιξη, τα εισιτήρια άρχισαν να ακριβαίνουν και το κοινό που παρακολουθούσε ποδόσφαιρο διαφοροποιούνταν από χρόνο σε χρόνο. Την ίδια ώρα, το τηλεοπτικό συμβόλαιο που υπεγράφη με το BskyB έφερε περισσότερα έσοδα στις αγγλικές ομάδες. Η αλλαγή που συνετέλεσε τα μέγιστα στην εκτόξευση του προϊόντος πραγματοποιήθηκε με την άφιξη ξένων προπονητών στο Νησί, που επέφερε και αλλαγή στον τρόπο που παιζόταν το άθλημα.
«Τσουνάμι» οπαδών
Το τεράστιο άνοιγμα της αγοράς σε χώρες που δεν συγκαταλέγονται στην ποδοσφαιρική ελίτ δημιούργησε νέους οπαδούς ανά τον κόσμο.
Οι Νοτιοκορεάτες συντονίζονται στην Πρέμιερ Λιγκ για να δουν την Τότεναμ του Μινγκ Σον. Οι Σενεγαλέζοι βλέπουν τη Λίβερπουλ για τον Σάντιο Μανέ. Τέτοιες περιπτώσεις έχουν καταγραφεί αρκετές τα προηγούμενα χρόνια.
Η έλευση του Ρώσου μεγιστάνα Ρόμαν Αμπράμοβιτς στην Τσέλσι το 2003 ώθησε κι άλλους ξένους επενδυτές να ασχοληθούν με την Πρέμιερ Λιγκ. Φέτος, 12 ομάδες εκ των 20 ανήκουν σε ξένους επιχειρηματίες και κεφάλαια. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έκανε ταξίδια προετοιμασίας στην Ασία από το 1995, ενώ η Ρεάλ Μαδρίτης έκανε άνοιγμα σε αυτή την αγορά μόλις το 2003. Το καλοκαίρι που πέρασε, οι αγγλικές ομάδες ταξίδεψαν από το Χονγκ Κονγκ μέχρι το Χιούστον των ΗΠΑ κερδίζοντας κοινό παντού στον πλανήτη. Η Μάντσεστερ Σίτι έχει ομάδες στο Μοντεβιδέο, στη Νέα Υόρκη, τη Γιοκοχάμα και τη Μελβούρνη.
Η ποιότητα του ποδοσφαίρου πιθανώς να πέφτει, αλλά ο ανταγωνισμός και η ευχαρίστηση της θέασης ολοένα και ανεβαίνει. Τα τηλεοπτικά δικαιώματα μοιράζονται δικαιότερα σε όλες τις ομάδες, εν σχέσει με οποιαδήποτε άλλη Λίγκα του κόσμου. Αυτό δεν επιτρέπει σε καμιά ομάδα να ξεφύγει φανερά από το γενικότερο επίπεδο του πρωταθλήματος, εξαλείφοντας φαινόμενα όπως της Μπάγερν Μονάχου στη Γερμανία, όπου είναι μόνιμη πρωταθλήτρια.
Το Brexit
Γίνεται όλη αυτή η επένδυση να επιζήσει μετά το Brexit; Με την υποχώρηση της λίρας, οι ξένοι παίκτες είναι πλέον ακριβότεροι, αλλά αυτό το δεδομένο δεν προβληματίζει προς το παρόν σε μεγάλο βαθμό. Το θέμα έγκειται στη δυσκολία προσέλκυσης των σπουδαιότερων παικτών του κόσμου λόγω δυσκολίας διεκδίκησης του Τσάμπιονς Λιγκ από κάποια αγγλική ομάδα. Σύμφωνα με τους αναλυτές, αν συνεχίσουν να απέχουν από την Πρέμιερ Λιγκ οι σπουδαιότεροι ποδοσφαιριστές, στο άμεσο μέλλον ενδέχεται να χαθεί η μεγάλη της επιρροή προς το κοινό.