Σφοδρός ο καλοκαιρινός έρωτας, με τις επενδύσεις, επιχειρήσεις, μεγάλα έργα. Επισκέψεις σε εταιρείες, σε ιδιωτικά hub επενδύσεων, αλλεπάλληλες συναντήσεις με εκπροσώπους μικρομεσαίων, με διοικήσεις τραπεζών· εγκαίνια (για ακόμη μία φορά) της Ιονίας Οδού. Ξεχάστηκαν τα ηρωικά χρόνια που η πληρωμή διοδίων ήταν υποταγή, οι επιχειρηματίες – τραπεζίτες εχθροί του λαού, τα μεγάλα έργα κομπίνες για διεφθαρμένους…
Και όμως δεν πρόκειται για έρωτα, μάλλον είναι γάμος από συμφέρον. Η στροφή στις επενδύσεις εξηγείται από τη συγκυρία. Η μεγάλη (ενδεχομένως η τελευταία) ελπίδα του κυβερνητικού επιτελείου για την ανατροπή της δημοσκοπικής καθίζησης είναι η επερχόμενη ανάπτυξη. Κατά τους προπαγανδιστές, η μόνη πλέον έγνοια που απέμεινε είναι αν θα είναι δίκαιη η ανάπτυξη…
Βέβαια, το ίδιο σκεπτικό επαναλαμβάνεται μονότονα από πέρυσι, αλλά τώρα φαίνεται εφικτό, υπό προϋποθέσεις. Η ανακοίνωση της Στατιστικής Υπηρεσίας για αύξηση του ΑΕΠ το δεύτερο τρίμηνο 0,8% σε σύγκριση με πέρυσι, προκάλεσε ενθουσιασμό. Η αλήθεια είναι ότι έπειτα από παρατεταμένη περίοδο ύφεσης, η ανάκαμψη του ΑΕΠ από τα πολύ χαμηλά επίπεδα είναι αναμενόμενη. Επίσης είναι αλήθεια ότι το δεύτερο τρίμηνο ήταν καλή περίοδος για την Ευρωζώνη, όπου το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 0,6%, πάνω από τις αρχικές προβλέψεις.
Χωρίς αμφιβολία, ωστόσο, είναι μια θετική εξέλιξη για την ελληνική οικονομία, που μπορεί να έχει συνέχεια. Ηδη οι κυβερνητικοί προπαγανδιστές πανηγυρίζουν επειδή έμαθαν ότι η ελληνική οικονομία σημειώνει καλύτερες επιδόσεις το τρίτο τρίμηνο εξαιτίας του τουρισμού. Ειδικά φέτος που είναι μία από τις καλύτερες χρονιές για τον τουρισμό, η αύξηση του ΑΕΠ θα είναι ακόμα υψηλότερη τους επόμενους μήνες. Αν στη συνέχεια δεν επέλθει κάποια καταστροφή και αν συνεχιστεί η καλή πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας είναι πιθανόν η αύξηση του ΑΕΠ να είναι φέτος περίπου 2%. Αυτά είναι τα πραγματικά στοιχεία, αλλά δεν είναι μόνον αυτά.
Εφόσον, λοιπόν, η χρονιά κλείσει με αύξηση ΑΕΠ 2%, το (εκλογικό έτος;) 2018 πιθανότατα θα υπάρχει σημαντική ανάπτυξη, ίσως και πάνω από 3,4%. Ετσι έγινε λίγο-πολύ σε όλες τις χώρες που πέρασαν μακρά περίοδο ύφεσης έπειτα από αυστηρά προγράμματα σταθεροποίησης.
Αυτό είναι το υπόβαθρο της κυβερνητικής αισιοδοξίας και η αιτία της στροφής στην αναπτυξιακή φιλολογία. Γι’ αυτό επιδιώκουν να κλείσει γρήγορα η τρίτη αξιολόγηση, με ό,τι συνεπάγεται. Πρέπει να ανέβει η παράσταση «Το μεγάλο άλμα προς την ανάπτυξη».
Βέβαια, το πραγματικό στοίχημα είναι πόσο διατηρήσιμη θα αποδειχθεί η ανάκαμψη μετά την επταετία ύφεσης. Ασχετο. Αυτό που έχει σημασία είναι να αξιοποιηθεί πολιτικά η συγκυρία. Γι’ αυτό, εκτός από διανομή άρτου, ετοιμάζονται και θεάματα. Διώξεις για νέα ή παλιά σκάνδαλα, πραγματικά ή υποτιθέμενα σκάνδαλα που αφορούν επιχειρηματίες, τραπεζικά ή κρατικά στελέχη, προμηθευτές του Δημοσίου που δεν είναι αρεστοί σήμερα. Υπάρχουν βάσιμα στοιχεία για όλα αυτά; Ούτε αυτό έχει σημασία. Το θέμα είναι να γίνει θόρυβος, να ασκηθούν διώξεις κι ας πάνε στα δικαστήρια να δικαιωθούν εφόσον είναι αθώοι. Στο μεταξύ θα έχει διαμορφωθεί το κατάλληλο κλίμα για τις εκλογές. Μετά; Θα δούμε. Μπορεί να προκύψει άλλος έρωτας.