«Μην γκρινιάζετε, εσείς έχετε ήλιο και θάλασσα – και μάλιστα μέσα στα πόδια σας». Αυτό ήταν μέχρι και την περασμένη εβδομάδα το κύριο αντεπιχείρημα όσων ζουν εκτός των συνόρων προς εκείνους που βρίσκονται στο λεκανοπέδιο Αττικής. Η εύκολη πρόσβαση σε παραλίες –που τα τελευταία είκοσι χρόνια ήταν πλέον κατάλληλες για κολύμπι– αποτελούσε τρόπον τινά το «αντίβαρο» για τα δύσκολα της καθημερινότητας στην Ελλάδα. «Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, χάσαμε το αποκούμπι μας», λέει με πικρία στην «Κ» ο Π. Λ., κάτοικος των νοτίων προαστίων. «Χειμερινό κολυμβητή δεν με λες, αλλά από τέλη Απριλίου έως τον Οκτώβρη κολυμπούσα – άλλοτε στην πλησιέστερη παραλία, στον Αλιμο, άλλοτε όταν είχα χρόνο πήγαινα μέχρι τα λιμανάκια της Βουλιαγμένης ή και μακρύτερα». Στη θάλασσα, όμως, δεν κατέφευγαν μόνον οι εν δυνάμει κολυμβητές – την παραλιακή βόλτα παράλληλα με τις γραμμές του τραμ τιμούσαν καθημερινά ηλικιωμένοι και παιδιά, σε εστιατόρια και ταβέρνες μέχρι και το Σούνιο συνέτρωγαν παρέες σχεδόν δώδεκα μήνες τον χρόνο. Ενώ η θάλασσα παρέμενε διαχρονικά το κατάλληλο φόντο για αναψυχή, συγκέντρωση, αναστοχασμό.
Εκατοντάδες πολίτες, επομένως, κατηφορίζουν τις τελευταίες ημέρες στην παραλία για να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι το μέγεθος της καταστροφής και να θρηνήσουν την απώλεια, που φαίνεται ότι θα είναι μακροχρόνια. Πολλοί ήταν εκείνοι που συνέβαλαν στην επιχείρηση απορρύπανσης, κυρίως μεταφέροντας πτηνά που έχρηζαν καθαρισμού. Ενδεικτική του ζήλου και της έννοιας των Αθηναίων ήταν η ανακοίνωση που η ΑΝΙΜΑ – Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Αγριας Ζωής έβγαλε μέσα στο Σαββατοκύριακο. «Ενημερώνουμε ότι όταν βλέπετε έναν μαύρο κορμοράνο να κάθεται σ’ ένα βραχάκι με τις ώρες είναι εντελώς φυσιολογικό», επισημαίνουν, «οι κορμοράνοι είναι μαύροι από μόνοι τους και κάθονται στα βραχάκια με τις ώρες. Για τον συγκεκριμένο στο Φάληρο (σ.σ. απεικονίζεται σε φωτογραφία) έχουμε δεχτεί δεκάδες τηλεφωνήματα».
Οι αντιδράσεις, ενώπιον των νέων δεδομένων, ήταν αντιφατικές. Ορισμένοι, σε πείσμα των προειδοποιήσεων και των φωτογραφιών που έκαναν τον γύρο του Διαδικτύου, επέμειναν να κολυμπήσουν ακόμα και στον Αλιμο, ενώ άλλοι θορυβημένοι από την έκταση του προβλήματος δεν τολμούσαν να μπουν στη θάλασσα ούτε καν στην Αίγινα. «Σπαζοκεφαλιά», δε, αποτέλεσε για όσους λόγω υψηλής θερμοκρασίας κατηφόρισαν την Αθηνών – Σουνίου η επιλογή μιας καθαρής παραλίας. Και αυτό γιατί ενώ η επίσημη απαγόρευση κολύμβησης ίσχυε μέχρι και τη Γλυφάδα, όσοι αποτόλμησαν να πέσουν στα νερά της Σαρωνίδας βγήκαν στην παραλία με σημάδια από πετρέλαιο στο σώμα. «Σταματάμε φέτος τα μπάνια με τον πιο βίαιο τρόπο», σχολίαζαν αγανακτισμένοι.