Πλήρη διάσταση απόψεων καταγράφεται στις μέχρι τώρα διαπραγματεύσεις των τεχνικών κλιμακίων για το θέμα της ΔΕΠΑ και της δραστηριότητάς της στη λιανική αγορά, το οποίο σύμφωνα με πληροφορίες θα επιλυθεί σε πολιτικό επίπεδο.
Η ελληνική πλευρά είχε κατέβει στη διαπραγμάτευση με τρία εναλλακτικά σενάρια για την απόσυρση της ΔΕΠΑ από τη λιανική αγορά φυσικού αερίου όπου δραστηριοποιείται ως μέτοχος του 51% των ΕΠΑ Αττικής και Θεσσαλονίκης – Θεσσαλίας, αφού το αίτημα είχε απλώς «παγώσει» κατά τη διάρκεια της προηγούμενης διαπραγμάτευσης και ήταν γνωστό ότι θα το επαναφέρουν.
Δεν ανέμενε, όμως, ότι η πλευρά των πιστωτών θα προσερχόταν στη συζήτηση με αδιαπραγμάτευτη θέση για άμεση απόσυρση της ΔΕΠΑ και μάλιστα χωρίς αποζημίωση, κάτι που προκάλεσε και την πρώτη εμπλοκή στις μέχρι τώρα συζητήσεις και αξιολογείται ήδη ως ένα από τα σοβαρότερα «αγκάθια» των εν εξελίξει διαπραγματεύσεων.
Η άποψη των πιστωτών είναι ότι η ΔΕΠΑ δεν μπορεί στο νέο περιβάλλον της πλήρους απελευθερωμένης αγοράς να είναι ταυτόχρονα χονδρέμπορος, προμηθευτής αερίου, μέτοχος των ΕΠΑ, μέτοχος των ΕΔΑ και αυτόνομος προμηθευτής αερίου στη λιανική αγορά. Γι’ αυτό και προτείνουν την άμεση απόσυρσή της από τις δύο ΕΠΑ αλλά και την ακύρωση των σχεδίων της για αυτόνομη δραστηριότητα στη λιανική. Επιπλέον και προκειμένου να ικανοποιηθεί η απαίτηση των ιδιωτών μετόχων των δύο ΕΠΑ, (ENI για Θεσσαλονίκη – Θεσσαλία και Shell για Αττική) αποζημιώσεων για την κατάργηση του αποκλειστικού δικαιώματος προμήθειας που είχαν με νόμο από το 2000 και μέχρι το 2030, οι πιστωτές προτείνουν την παραχώρηση των μεριδίων που κατέχει η ΔΕΠΑ στους αντίστοιχους μετόχους της κάθε ΕΠΑ χωρίς αποζημίωση. Το τίμημα που θα εισέπραττε η ΔΕΠΑ θα συμψηφιστεί με την αποζημίωση που διεκδικούν οι ιδιώτες επενδυτές των ΕΠΑ. Παρόμοια πρόταση είχαν παρουσιάσει οι πιστωτές στην πρώτη αξιολόγηση την οποία απέσυραν έπειτα από διαπραγματεύσεις. Η πρόταση επανήλθε στη δεύτερη αξιολόγηση και αποτυπώθηκε στο μνημόνιο ως μια πολύ γενική περιγραφή, σύμφωνα με την οποία θα πρέπει μέχρι το τέλος του χρόνου να καταρτιστεί ένας οδικός χάρτης για τον τομέα του φυσικού αερίου, προκειμένου μεταξύ άλλων να αρθούν καταστάσεις που δεν προωθούν τον ανταγωνισμό.
Η ελληνική πλευρά γνώριζε πολύ καλά ότι η αναφορά αυτή αφορούσε κυρίως την απόσυρση της ΔΕΠΑ από τη λιανική αγορά φυσικού αερίου. Ετσι, προσήλθε στη νέα διαπραγμάτευση με τρεις εναλλακτικές προτάσεις στη λογική του βλέποντας και πράττοντας, που όμως κρίθηκαν από τους εκπροσώπους των θεσμών ως ανεπαρκείς.