Κυριάκος Μητσοτάκης: Ελατήρια

Κυριάκος Μητσοτάκης: Ελατήρια

2' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ανοίξαμε και σας περιμένουμε. Για πρώτη φορά μετά τη χρεοκοπία, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ακούγονται σαν να φαντάζονται το ίδιο μέλλον. Η χώρα υποτιμήθηκε εσωτερικά και μεταρρυθμίστηκε – κυρίως το πρώτο και ολίγον το δεύτερο. Είναι τώρα έτοιμη να υποδεχτεί τη βροχή των επενδύσεων. Το ελατήριο θα εκτοξευτεί. Αυτό περιμένει ο Τσίπρας. Αυτό περιμένει και ο Μητσοτάκης.

Μένοντας –για λίγο ακόμη– σε αυτή την ανάγνωση, θα μπορούσε κανείς να πει ότι, αφιερώνοντας την παρουσία του στην περιγραφή ενός φιλοεπενδυτικού μοντέλου, ο πρόεδρος της Ν.Δ. ενίσχυσε εμμέσως το κυβερνητικό αφήγημα.

Επαγγελλόμενος και ο ίδιος την κανονικότητα, καθαρίζει τον ορίζοντα για την κυβέρνηση· τη διευκολύνει να πείσει ότι η Ελλάδα δεν είναι πια επισφαλής. Η ήπια, ορθολογική Ν.Δ. διευκολύνει τον Τσίπρα να πετύχει.

Πρόκειται μάλλον για ρηχή ανάγνωση. Αξίζει να φανταστεί κάποιος ποια θα ήταν η εναλλακτική: Να εμφανιστεί ένας Μητσοτάκης μαινόμενος, που θα αναμασούσε παλιές καταγγελίες διατυπωμένες με νέα σλόγκαν· να πετροβολάει το φάντασμα του Βαρουφάκη και να ψειρίζει το μουστάκι του Πολάκη, αφήνοντας την ατζέντα του στον αντίπαλο. Αφήνοντας τον Τσίπρα να μονοπωλεί πολιτικά έννοιες με τις οποίες δεν έχει καν εξοικειωθεί ακόμη καλά καλά.

Ενας τέτοιος Μητσοτάκης θα έτρεφε τον ΣΥΡΙΖΑ, που αν κάτι καταφέρνει είναι να μεταβολίζει τη χολή σε πολιτική ενέργεια.

Ο πρόεδρος της Ν.Δ. έπαιξε στο παρελθόν τον ρόλο του τσιπρομάχου – ένα ρόλο μάλλον αταίριαστο με τις πολιτικές του δεξιότητες. Το έκανε όχι τόσο γιατί είχε ανάγκη να μετρηθεί με τον πολιτικό του αντίπαλο – τον οποίο είχε ξεπεράσει στην περιλάλητη «καταλληλότητα» από πολύ νωρίς. Το έκανε κυρίως επειδή έπρεπε να συσπειρώσει ένα καχύποπτο κόμμα – να του δείξει ότι ματώνει τη φανέλα.

Η εμφάνιση του Μητσοτάκη στη ΔΕΘ δεν ήταν απλώς πιο κοντά στην πολιτική του ιδιοσυγκρασία. Σηματοδότησε και τη στρατηγική του μετάβαση σε μια αντιπολίτευση που δεν θα αναλώνεται στο «αντί-». Το «αντί-» μπορεί να υπηρετηθεί από άλλους ρολίστες που έχει στις τάξεις της η αξιωματική αντιπολίτευση.

Η φροντίδα του Μητσοτάκη είναι πλέον όχι μόνο να περιγράψει ένα ζυγισμένο σχέδιο, αλλά και να του δίνει συμβολική υπόσταση με τον τόνο του και την εικόνα του. Αν υπάρχουν εμπόδια σε αυτή την προσπάθεια, δεν είναι ο Τσίπρας. Είναι μάλλον ότι ο Μητσοτάκης εκπροσωπεί ένα κομματικό brand που δεν είναι εύκολο να επανασυστηθεί ως φορέας του μέλλοντος.

Στον πρόεδρο της Ν.Δ. δεν αρκεί να πείσει αυτούς που καταλαβαίνουν τι χρειάζεται η οικονομία. Αυτούς τούς έχει ήδη πείσει. Του χρειάζεται να συγκινήσει και τους υπόλοιπους. Κι αυτός είναι ένας στόχος που δεν θα τον εκπληρώσει ουρλιάζοντας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή