Μείωση φόρων υπό τρεις όρους

Μείωση φόρων υπό τρεις όρους

1' 54" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Όπως ήταν αναμενόμενο, το βάρος των ερωτημάτων προς την αντιπολίτευση, ιδιαίτερα μετά την πολιτικώς πειστική ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη, είναι τοποθετημένο στην πλευρά όσων πιστεύουν πως ό,τι έχει συμβεί στην Ελλάδα στα χρόνια της κρίσης εξαρτήθηκε από ανάλογες αποφάσεις των τροϊκανών. Πώς θα μειώσετε τους φόρους «αν δεν σας το επιτρέψουν»;

Η πιο απλή απάντηση είναι αυτή που έδωσε ο πρόεδρος της Ν.Δ.: «Οι πιστωτές μας δέχτηκαν την πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να υπερφορολογήσει τη μεσαία τάξη και την παραγωγική Ελλάδα, αντί να περικόψει τις δημόσιες δαπάνες. Εκαναν λάθος!» είπε. Είναι αλήθεια ότι οι τεχνοκράτες προσπάθησαν να αποθαρρύνουν τους άπειρους υπουργούς του κ. Τσίπρα, ώστε να μην καταφύγουν στη γνωστή πλέον υπερφορολόγηση. Δεν έκαναν κάτι περισσότερο γιατί δεν μπορούσαν να το κάνουν χωρίς να παρέμβουν άμεσα στην πολιτική ζωή της χώρας. Ας μην ξεχνάμε ότι είχε προηγηθεί δημοψήφισμα μέσω του οποίου οι πολίτες φάνηκαν πρόθυμοι να αναλάβουν τον κίνδυνο εξόδου από το ευρώ, προκειμένου να μη ληφθούν μέτρα περιορισμού των δαπανών. Την αύξηση των φόρων αντί της περικοπής των δαπανών, επιβεβαίωσαν οι πολίτες δίνοντας στον κ. Τσίπρα, για τρίτη συνεχόμενη φορά, την εξουσία στις βουλευτικές εκλογές που ακολούθησαν.

Αρα, όσο σωστό είναι ότι «οι Ευρωπαίοι έκαναν λάθος», όπως ισχυρίζεται ο κ. Μητσοτάκης, άλλο τόσο «λάθος» έκαναν οι πολίτες, που πίστεψαν ότι η λιτότητα μπορεί να παύσει με κυβερνητικά διατάγματα.

Ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να μειώσει τους φόρους και δεν χρειάζεται την «άδεια» των πιστωτών, υπό τρεις, αυτονόητες, προϋποθέσεις. Πρώτη, να είναι η Ελλάδα εκτός μνημονίου, που σημαίνει ότι το κράτος χρηματοδοτεί τις δανειακές του ανάγκες από τις αγορές και δεν χρειάζεται τέταρτο δάνειο. Δεύτερη, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να έχουν χάσει τη βουλευτική πλειοψηφία, γεγονός που θα αυξήσει κάθετα το κλίμα εμπιστοσύνης στις προοπτικές της οικονομίας και ιδιαιτέρως στην ανάκαμψη των επενδύσεων.

Τρίτη και καθοριστική προϋπόθεση: να τηρηθεί η δημοσιονομική ισορροπία όπως περιγράφεται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021. Το πλαίσιο αυτό όμως δεν είναι το τέταρτο μνημόνιο, όπως λανθασμένα επαναλαμβάνουν πολλοί, ακόμη και στελέχη της Ν.Δ., αλλά μια εθνική πολιτική εντός του πολυεθνικού πλαισίου αλληλο-εποπτείας των κρατών της Ζώνης του Ευρώ. Οσο δύσκολο είναι για τον κ. Τσίπρα να αθετήσει τα συμπεφωνημένα, τίποτε δεν εμποδίζει μια νέα πλειοψηφία να το προσαρμόσει καταλλήλως. Η πολιτική αλλαγή, το πιο δυνατό ατού των αστικών δημοκρατιών, είναι απαραίτητη και γι’ αυτόν τον λόγο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή