ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ. Στιγμές αγωνίας, συγκινητικές ενέργειες αυτοθυσίας και αλληλοβοήθειας, ανείπωτος πόνος και αγώνας με τον χρόνο. Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί η επόμενη ημέρα του σεισμού των 7,1 Ρίχτερ στην Πόλη του Μεξικού, η οποία μετράει τουλάχιστον 240 νεκρούς και άγνωστο αριθμό αγνοουμένων σε 44 καταρρεύσεις κτιρίων. Μεταξύ άλλων, κατέρρευσε μία πτέρυγα του νηπιαγωγείου, δημοτικού και γυμνασίου «Ενρίκε Ρεμπσαμέν», συγκροτήματος με 600 μαθητές σε ώρα μαθήματος.
«Γρήγορα, ελάτε να μας βγάλετε. Διψάμε», ήταν το μήνυμα που έστειλε η νεαρή μαθήτρια Φατίμα στους γονείς της, έξι ώρες μετά την κατάρρευση του σχολείου. Λίγες ώρες αργότερα, το κορίτσι ανασύρθηκε ζωντανό, σε μια επιχείρηση που συνεχίστηκε και χθες με πυρετώδεις ρυθμούς. Τουλάχιστον 27 παιδιά και τέσσερις εκπαιδευτικοί ανασύρθηκαν νεκροί, ενώ 60 παιδιά τραυματίσθηκαν και νοσηλεύονται. Γύρω από τα ερείπια του σχολείου, όπως και σε όλα τα κτίρια που κατέρρευσαν, είχε σχηματισθεί ανθρώπινη αλυσίδα από εθελοντές που απομάκρυναν κομμάτια τσιμέντου και δομικών υλικών προκειμένου να απελευθερώσουν μικρές διόδους, στις οποίες εξειδικευμένοι διασώστες, γνωστοί ως «τυφλοπόντικες», έρπουν σε αναζήτηση εγκλωβισμένων.
Κάθε λίγο, οι διασώστες φώναζαν «σιωπή!», σε μια προσπάθεια να εντοπίσουν ήχους από τα χαλάσματα, ενώ απηύθυναν συνεχείς εκκλήσεις για πόσιμο νερό, τηλεβόες, φακούς, κουβέρτες και φάρμακα.
Καθώς οι μετασεισμοί συνεχίζονταν, μια πόλη 20 εκατομμυρίων κατοίκων κοιμήθηκε στους δρόμους, ενώ η συμμετοχή στις απόπειρες διάσωσης ήταν μαζική και διαπερνούσε τις κοινωνικές τάξεις, φαινόμενο σπάνιο σε μια πόλη με τόσο έντονη κοινωνική διαστρωμάτωση. Παράλληλα με τον σεισμό σημειώθηκε μικρή έκρηξη του ηφαιστείου Ποποκατεπέτλ, η οποία προξένησε την κατάρρευση εκκλησίας στις πλαγιές του βουνού, με αποτέλεσμα τον θάνατο 15 ανθρώπων.