Από τη φιλοζωία στο ροκ

2' 10" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι αρκετά συνηθισμένο στην Ελλάδα να δίνονται γρηγορότερα και πιο αποτελεσματικά λύσεις, να ξεμπλοκάρουν καταστάσεις που παρέμεναν βαλτωμένες για χρόνια και να αναβαθμίζονται απαρχαιωμένες λειτουργίες όταν ο αρμόδιος υπουργός διαθέτει προσωπικές ευαισθησίες για συγκεκριμένα θέματα.

Οχι δεν είναι κακό. Το αντίθετο. Είναι καλοδεχούμενο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και ορθό. Ο,τι βελτιώνει τη ζωή μας, την καθημερινότητά μας και θωρακίζει τα δικαιώματά μας δεν θα έπρεπε να επαφίεται στο προσωπικό φιλότιμο και τις ευαίσθητες χορδές που μπορεί να έχουν κάποιοι υπουργοί.

«Μακάρι να ήταν εδώ ο σκύλος μου και να μπορούσε να καταλάβει τι συζητάμε. Θα ήταν πολύ χαρούμενος…» δήλωσε προχθές ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Τόσκας κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του προγράμματος Αμερικανίδων ειδικών, οι οποίες ήρθαν στην Ελλάδα για να εκπαιδεύσουν αξιωματικούς της Ελληνικής Αστυνομίας και δικαστικούς λειτουργούς στα ευαίσθητα θέματα της κακοποίησης ζώων, που δυστυχώς είναι πλέον αρκετά συχνά στην ελληνική κοινωνία και σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με την παιδική κακοποίηση. Πρόκειται για μια εξαιρετική πρωτοβουλία που πραγματοποιείται χάρη στη χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, του Ιδρύματος Α.Γ. Λεβέντη και 28 εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.

Χαίρομαι που ο υπουργός είναι φιλόζωος. Δεν θεωρώ όμως ότι ήταν απαραίτητο να δώσει προσωπικό τόνο στη συνέντευξη Τύπου, υπογραμμίζοντας το ενδιαφέρον του για το θέμα. Το ίδιο είχα σκεφτεί όταν και το 2014 ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη Βασίλης Κικίλιας, γνωστός για την αγάπη του για τα σκυλιά και υποθέτω γενικότερα για τα ζώα, με επιστολή του προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Χαράλαμπο Αθανασίου, ζητούσε την αυστηροποίηση των ποινών που επιβάλλονταν σε περιπτώσεις κακοποίησης ζώων. Τα παραδείγματα είναι πολλά, ακόμη και από τον χώρο της μουσικής.

Δεν ξέρω αν θυμούνται όσοι αγαπούν την καλή ροκ μουσική την απογοήτευση που είχε σκορπίσει στο… πανελλήνιο το καλοκαίρι του 2006 ένα ατύχημα του Κιθ Ρίτσαρντς. Ο κιθαρίστας των Ρόλινγκ Στόουνς βρισκόταν μαζί με τον «συνάδελφό» του Ρόνι Γουντ σε ένα νησάκι του συμπλέγματος Φίτζι στον Ειρηνικό Ωκεανό, όταν είχε τη φαεινή ιδέα να σκαρφαλώσει σε έναν κοκοφοίνικα. Το αποτέλεσμα ήταν να γκρεμοτσακιστεί, για να το πούμε κομψά, και να αναγκαστούν οι Στόουνς να ακυρώσουν τις προγραμματισμένες ευρωπαϊκές εμφανίσεις τους, ανάμεσα στις οποίες ήταν και αυτή στην Αθήνα.

Τότε λοιπόν η ελληνική διοργανώτρια εταιρεία ενημέρωσε ότι επιστρέφει το αντίτιμο του εισιτηρίου σε όσους το είχαν προπληρώσει, μόνο που παρακρατούσε ένα ποσό για τα έξοδα ticketing, δηλαδή για την υπηρεσία διανομής των εισιτηρίων. Αν δεν είχε εκφράσει το προσωπικό του ενδιαφέρον για την υπόθεση υπουργός της τότε κυβέρνησης, ο γιος του οποίου με την παρέα του είχαν αγοράσει εισιτήρια, δεν νομίζω να είχε πάρει κανείς πίσω ολόκληρο το ποσό.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή