Θα ακούσατε πιθανώς τις τελευταίες ημέρες για την κόντρα που είναι σε εξέλιξη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ανάμεσα σε πολλούς Αμερικανούς αθλητές και τον Ντόναλντ Τραμπ. Τι συνέβη: κάθε χρόνο αποτελεί παράδοση στις ΗΠΑ η πρωταθλήτρια ομάδα του ΝΒΑ να επισκέπτεται τον πρόεδρο με την ευκαιρία του πρώτου ταξιδιού της στην Ουάσιγκτον για αγωνιστικές υποχρεώσεις. Η εκδήλωση θεωρείται τιμητική για την ομάδα και οι παίκτες μνημονεύουν συνήθως το συγκεκριμένο γεγονός ως μία από τις αξέχαστες στιγμές στην καριέρα τους. Αυτό έως την περασμένη εβδομάδα, οπότε ο αρχηγός των τελευταίων θριαμβευτών Golden State Warriors Στεφ Κάρι δήλωσε πως δεν πρόκειται να συμμετάσχει στην επίσκεψη ως μορφή διαμαρτυρίας απέναντι στην απαράδεκτη στάση του Τραμπ πάνω σε ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα.
Ο ανοικονόμητος πρόεδρος αντέδρασε ακαριαία, αποσύροντας (μέσω Twitter) την πρόσκληση για ολόκληρη την ομάδα των Warriors. Και ακολούθησε…χαμός. Ο σπουδαιότερος –κατά κοινή ομολογία– μπασκετμπολίστας στον κόσμο και μεγαλύτερος, εντός γηπέδου, αντίπαλος του Κάρι, Λεμπρόν Τζέιμς, έσπευσε να τον υπερασπιστεί αναφέροντας πως «η επίσκεψη ήταν μεγάλη τιμή μέχρι που εμφανίστηκες εσύ!», απευθυνόμενος κατευθείαν στον Τραμπ και αποκαλώντας τον «ηλίθιο». Το παράδειγμά του ακολούθησαν και δεκάδες άλλοι σταρ του αθλήματος. Ταυτόχρονα στους αγώνες του αμερικανικού φούτμπολ του Σαββατοκύριακου πολλοί παίκτες γονάτισαν κατά τη διάρκεια του εθνικού ύμνου, σε ένδειξη συμπαράστασης. Πάνω σε αυτά, δύο σκέψεις: μέσα σε λίγους μήνες ο Τραμπ έχει καταφέρει να στρέψει τεράστιο κομμάτι των καθημερινών «ηρώων» (καλλιτέχνες, αθλητές κ.ο.κ.) της Αμερικής εναντίον του. Στην Ελλάδα, άραγε, θα έβγαινε ποτέ αθλητής μεγάλου εκτοπίσματος –και με λυμένα όλα τα προβλήματα– να κριτικάρει ευθέως ανώτατο αξιωματούχο πάνω σε κοινωνικά ζητήματα;