Ευρεία σύσκεψη νομικών συγκαλείται σήμερα στο ΤΑΙΠΕΔ προκειμένου να διαμορφωθεί μια κοινή στάση έναντι του ΚΑΣ και στις εισηγήσεις που φτάνουν σ’ αυτό. Η κατάσταση πλέον κρίνεται ιδιαίτερα κρίσιμη, καθώς όλοι αναγνωρίζουν ότι τυχόν επέκταση της ζώνης αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, πέρα από την υφιστάμενη στον Αγ. Κοσμά, θα οδηγήσει σε ναυάγιο την επένδυση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές δέχονται μια πιθανή αναθεώρηση του Γενικού Μνημονίου Συναντίληψης και Συνεργασίας (μνημόνιο) που υπογράφηκε στις 24 Αυγούστου 2017 μεταξύ της εταιρείας Ελληνικό Α.Ε. και του υπουργείου Πολιτισμού. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν δέχονται την κήρυξη νέας ζώνης αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Το ίδιο ισχύει και με τα 37 στρέμματα δάσους που έχει «ανακαλύψει» η Περιφέρεια Πειραιά. Αν και τα στρέμματα του «δάσους» αντιστοιχούν μόλις στο 0,6% της έκτασης, οι επενδυτές φέρονται ανυποχώρητοι, δεδομένου ότι μέχρι και την υπογραφή της αρχικής σύμβασης δεν υπήρχε καμία δασική έκταση. Προς την κατεύθυνση αυτή, μάλιστα, είχε γνωμοδοτήσει και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Σε ό,τι αφορά το μνημόνιο με το υπουργείο Πολιτισμού, σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές ο προτιμητέος επενδυτής φέρεται έτοιμος να δεχθεί αλλαγή της παραγράφου 1.3 του προοιμίου ώστε να καταστεί πιο δεσμευτικό από τους διαδόχους της Ελληνικό Α.Ε. Συγκεκριμένα αναγράφεται ότι οι «υποχρεώσεις και δικαιώματα της ΕΛΛΗΝΙΚΟ δύναται κατά περίπτωση και κατά τη κρίση της ΕΛΛΗΝΙΚΟ να ισχύουν και δεσμεύουν οποιονδήποτε ειδικό ή καθολικό διάδοχο αυτής…». Το σημείο αυτό δέχθηκε και τη μεγαλύτερη κριτική από τους πολέμιους της επένδυσης. Ο προτιμητέος επενδυτής, όμως, είναι έτοιμος να δεχθεί μια επαναδιατύπωση της συγκεκριμένης παραγράφου έτσι ώστε να δεσμεύεται οποιοσδήποτε ειδικός ή καθολικός διάδοχος της Ελληνικό Α.Ε.
Θεωρείται όμως απίθανο ο επενδυτής να δεχθεί την κήρυξη έστω και ενός τετραγωνικού μέτρου ως ζώνης αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, πέρα από την υφιστάμενη στον Αγ. Κοσμά. Και αυτό, επειδή σε μια τέτοια περίπτωση το «πάνω χέρι» στις εργασίες του ακινήτου θα έχουν οι υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού και η ελληνική γραφειοκρατία και όχι η εταιρεία Ελληνικό Α.Ε., δηλαδή ο προτιμητέος επενδυτής.
Ο τελευταίος, ήδη, έχει αναλάβει δεσμεύσεις πέραν εκείνων που προέβλεπε η αρχική σύμβαση. Για παράδειγμα, στην παράγραφο 12 του άρθρου 3 αναφέρεται ότι «ανασκαφική και αρχαιολογική τεκμηρίωση (τήρηση ημερολογίων ανασκαφής, καθαρισμός και συντήρηση ευρημάτων, καταγραφή, φωτογράφιση, αποτύπωση και τεκμηρίωση, καθώς και κατάθεση εκτενούς επιστημονικής έκθεσης συνοδευόμενης από κατάλογο ευρημάτων) καλύπτεται από δαπάνες της ΕΛΛΗΝΙΚΟ, σύμφωνα με το άρθρο 37 του Ν. 3028/2002».
Επίσης, με το άρθρο 8 παρ. 3 η Ελληνικό Α.Ε. δεσμεύεται ότι θα καλύψει τις «απαιτούμενες δαπάνες για τη συντήρηση, τη φωτογράφιση, την καταγραφή και τη μελέτη του αρχαιολογικού υλικού». Με άλλα λόγια, τον προτιμητέο επενδυτή θα βαρύνει όχι μόνον το κόστος της ανασκαφής, αλλά και της ανάδειξης των ευρημάτων στην αξιοποίηση του Ελληνικού.