Η «Δυναστεία» του κιτς επιστρέφει

Η «Δυναστεία» του κιτς επιστρέφει

6' 37" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Με τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, μάλλον δεν θα μπορούσε να υπάρξει καταλληλότερη στιγμή για να κάνει δυναμική επανεμφάνιση η εμβληματική σαπουνόπερα των 80s «Δυναστεία». Η σειρά που αποθέωσε το κιτς, την κακογουστιά, ό,τι πιο φανταχτερό, άκομψο και κραυγαλέο, είναι η πιο ιδανική –σχεδόν σατανική από την πλευρά των Αμερικανών παραγωγών– επιλογή, για να συνοδεύσει τηλεοπτικά τα έργα και τις ημέρες της οικογένειας Τραμπ σε μια εποχή, άλλωστε, που αγαπάει τις φασαριόζικες οικογενειακές δυναστείες και τις προβάλλει σε κάθε ευκαιρία (βλ. Καρντάσιανς).

Αλλά η «Δυναστεία», η παλιά όχι η καινούργια, ήταν πολλά περισσότερα από τις φουσκωμένες βάτες, τα υπερβολικά χτενίσματα και τις σκηνές όπου η νυν και η πρώην σύζυγος του πάμπλουτου και ισχυρού πετρελαιά από το Ντένβερ, πιάνονταν μαλλί με μαλλί χωρίς να διστάζουν ακόμη και να βουτήξουν στη λιμνούλα της βίλας των 48 δωματίων. Ηταν ένας καθρέφτης της διακυβέρνησης Ρέιγκαν. Τόσο η σειρά όσο και η προεδρία του Ρόναλντ Ρέιγκαν ξεκίνησαν το 1981 και τελείωσαν το 1989. Και τα κοινά που μπορεί να ανιχνεύσει κανείς είναι πολλά. Αν συνδυάσει κανείς τους δύο βασικούς γυναικείους χαρακτήρες, την Αλέξις Κόλμπι και την Κρίσταλ, μαζί, σε μια προσωπικότητα, λειτούργησαν ως η ιδανική τηλεοπτική μεταφορά της Νάνσι Ρέιγκαν στον ρόλο της Πρώτης Κυρίας. Από τη μια η ήσυχη, γλυκιά, προστατευτική και τρυφερή σύζυγος και από την άλλη η γυναίκα που χωρίς δισταγμό κινεί τα νήματα στο παρασκήνιο.

Επίσης, η «Δυναστεία» μπορεί να μην άλλαξε την ιστορία της τηλεόρασης επιφέροντας καμία σπουδαία κοινωνική τομή, ήταν όμως η πρώτη σε ζώνη υψηλής τηλεθέασης, με πρωταγωνιστικό χαρακτήρα γκέι άνδρα, σε μια εποχή που η ομοφυλοφιλία ήταν για τα στούντιο θέμα ταμπού. Κι εδώ πάλι αρκετοί είχαν συγκρίνει την αντίδραση του οργισμένου Μπλέικ Κάριγκτον με τον γκέι γιο του Στίβεν, με αυτή του Ρόναλντ Ρέιγκαν που όταν ο Ρον Τζούνιορ παράτησε το Γέιλ για να ακολουθήσει το όνειρό του και να γίνει χορευτής μπαλέτου, έσπευσε να διαβεβαιώσει τους δημοσιογράφους ότι ο γιος του ήταν πέρα ώς πέρα άνδρας! Στα σοβαρά της διακυβέρνησης Ρέιγκαν, πάντως, η αρχική του απροθυμία να αντιμετωπίσει με τη δέουσα σημασία την επιδημία του έιτζ όταν ξέσπασε, έγινε καυτό πολιτικό θέμα στην Αμερική. H «Δυναστεία» με όλες τις υπερβολές της, την πασπαλισμένη με χρυσόσκονη πλουτοκρατία, τις ίντριγκες, τα πάθη, τη σαμπάνια που έρεε άφθονη από το πρωί μέχρι το βράδυ, σημείωσε τεράστια επιτυχία. Τη σεζόν 1984-85 ήταν Νο 1 στην Αμερική πάνω από το «Ντάλας» και το «Κόσμπι σόου». Οταν ξεκίνησε να προβάλλεται ήταν η απάντηση του τηλεοπτικού δικτύου ABC στο CBS για το «Ντάλας». Τώρα, επιστρέφει στη μικρή οθόνη με ένα reboot από τους παραγωγούς του «The CW», ως απάντηση και πάλι, στις διαδικτυακές πλατφόρμες όπως η Amazon και το Netflix.

Το καστ και η πλοκή

Στον ρόλο του πατριάρχη της οικογένειας Μπλέικ Κάριγκτον θα βρίσκεται ο Γκραντ Σόου, την Κρίσταλ θα ερμηνεύσει η Νάταλι Κέλι και τη Φάλον η Ελίζαμπεθ Γκίλις. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά η πλοκή δεν θα έχει μεγάλες διαφορές από την αρχική «Δυναστεία», με τις δύο ισχυρές οικογένειες των Κάριγκτον και των Κόλμπι στον γνωστό πόλεμο για υπεροχή, οικονομική και όχι μόνο. Στο επίκεντρο θα βρίσκονται η Φάλον, κόρη του δισεκατομμυριούχου Μπλέικ Κάριγκτον και η μέλλουσα… μητριά της Κρίσταλ, μια Λατίνα που με το διαβατήριο του έρωτα μπήκε στην καλή και πλούσια κοινωνία της Αμερικής. Στην παρουσίαση που έγινε οι παραγωγοί, μεταξύ άλλων, ανέφεραν: «Σε μια εποχή που οι δυναστείες εμφανίζονται παντού – από τα ριάλιτι ώς τις δημοσκοπήσεις, αυτό το έπος φέρνει στο προσκήνιο το κυρίαρχο 1% με όλη του τη λάμψη, ενώ εκθέτει τις σκοτεινές πτυχές του: έναν κόσμο διαφθοράς, χτισμένο από συμφωνίες της διαπλοκής, προδοσίες και, σε κάποιες περιπτώσεις, φόνο». Ακούγεται αρκετά φιλόδοξη προσπάθεια. Χωρίς να έχουμε δει ακόμη κάτι περισσότερο από ένα πρώτο trailer, σκεφτήκαμε να θυμηθούμε την παλιά «Δυναστεία». Τι έχει μείνει από τότε;

Το άτιμο «ανούσιο» που χαράζει ουσία

ΡΕΑ ΒΙΤΑΛΗ*

Δεν παρακολουθούσα «Δυναστεία». Η «Δυναστεία» παρακολουθούσε εμένα. Ετσι γίνεται με τις πετυχημένες σειρές. Από κάποια τρύπα σου, που δεν γνωρίζεις μάλιστα ότι έχεις, θα εισέλθουν στον εγκέφαλό σου. Κι έτσι, αν έβλεπα μια γυναίκα με ενισχυμένες υπερβολικά τις βάτες στο σακάκι της θα σχολίαζα «Μωρέ, ίδια η Τζόαν Κόλινς», ενώ αν έπρεπε να περιγράψω ραδιούργο επιχειρηματία, ένα «Ο Τζέι Αρ ωχριά μπροστά του» – για να θυμηθούμε και το αντίπαλον δέος, το «Ντάλας». Κι είχαμε όλοι συνεννοηθεί.

Δεκαετία ’80. Και η δημοφιλής σειρά μας πήρε από το χέρι, ως πόρνη το μαθητούδι, στην πρώτη του συνουσία. Γιατί; Εμείς μέχρι τότε παλεύαμε κάτι φωσκολικά που είχαν πάντα τον αγώνα του φτωχού παλικαριού απέναντι στον πλούσιο και στη μάχη της πλουσίας κόρης να πείσει τον πλούσιο πατέρα να αποδεχθεί τον φτωχό – πλην τίμιο, πλην χρυσό παιδί, ως γαμπρό του…

Γενικώς, η φτώχεια είχε το καλό πακέτο, ενώ ο πλούτος την κακιά την ώρα και η φτώχεια κέρδιζε πάντα στο τέλος. Αλλά, όπως προείπα έφτασε η «Δυναστεία» και συναντηθήκαμε με το φαινόμενο Πλούτος εναντίον Πλούτου. Μας ξέβγαλε, ρε παιδί μου. Ηταν καλό και το timing. Μας βρήκε να τραγουδάμε «Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο», καθοδηγούμενοι από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Σκέψου βλέψεις! Σκέψου βεβαιότητες δύναμης! «Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο». Και μάλιστα ποιον ήλιο; Τον ήλιο που δεν ήταν πια κίτρινος αλλά μετά βεβαιότητας πράσινος. Στρας από τη μια, πράσινος ήλιος από την άλλη.

Στραβωθήκαμε. Ολα ανυψωτικά. Ολα βάτες. Να φτάνουν οι ώμοι στον ουρανό! Η «Δυναστεία» είχε τη δύναμη να καθοδηγεί και τη μόδα. Στα κομμωτήρια, δύο οι ομάδες. Ή «Επιτηδευμένα ανέμελο σαν της Λίντα Εβανς» ή «Στητό σαν της Τζόαν Κόλινς. Να μη ξεφεύγει τρίχα». Και καθώς η τελευταία είχε εμφανώς τα χρονάκια της, έριξε και άλλους σπόρους που έπειτα από χρόνια θ’ άνθιζαν. Πρώτη διδάξασα της χαράς του τεκνού. Και όχι τέκνου. Σας τα λέω ανακατεμένα. Επίτηδες. Μόνο η γενιά εκείνη θέλω να με καταλάβει. Αυτή είναι εν τέλει και η μεγάλη κατάκτηση των επιτυχιών. Προκύπτουν ως «κωδικοί» κάθε γενιάς. Είναι κάπως σαν σύνθημα παρασύνθημα. Ενα πονηρόγλυκο χαμόγελο στον χρόνο. Δυο μάτια που συναντιούνται σε μια λέξη και χαμογελούν γιατί κατάλαβαν, χωρίς πολλές πολλές λέξεις. Να! Κάτι σαν «Αλέξης αγαπάει Σελήνη». 

Η Δυναστεία εν ολίγοις, ήταν ό,τι «Ο Αγνωστος Πόλεμος» για τους παλιούς (γεια σου Βαρτάνη!), ό,τι η «Λάμψη» (γεια σου Βίρνα!), ότι το «Survivor» για τους σύγχρονους (γεια σου Ντάνο!). Ηταν δύο στρατόπεδα. Αυτοί που το παρακολουθούσαν και οι άλλοι, που κορόιδευαν αυτούς που το παρακολουθούσαν. Ηταν το άτιμο «ανούσιο» που χαράζει μια ουσία, που ούτε τη φαντάζεσαι. Αυτές οι επιτυχίες είναι διαόλου πράγματα. Μπορεί και να είναι ανηλεείς καθρέπτες; Ή το παρατραβάω; Πάντως, ενώ ζήσαμε ως χώρα την προσωπική μας «Δυναστεία», ακόμα ψαχνόμαστε ποιος πυροβόλησε τον «Τζέι Αρ» μας…

*Η κ. Ρέα Βιτάλη είναι δημοσιογράφος.

Τα ’80s ξανά στη μόδα

ΒΑΣΙΛΗΣ ΖΟΥΛΙΑΣ*

Σχεδόν 35 χρόνια έχουν περάσει από την εμφάνιση της Τζόαν Κόλινς ως Αλέξις Κάριγκτον στη «Δυναστεία», αλλά θα έλεγε κανείς ότι δεν έχει περάσει λεπτό όσον αφορά το στυλ που καθιέρωσε η σειρά και σημάδεψε τα ’80s. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς τις επιδείξεις των τελευταίων ετών για να ανακαλύψει ότι η έμπνευση πολλών σχεδιαστών σε σχέση με τα 80s έρχεται κατευθείαν από την Αλέξις και την Κρίσταλ.

Από τους Vetements μέχρι τον Anthony Vaccarello του Saint Laurent και τον Jeremy Scott για τον Moschino, η «Δυναστεία» φαίνεται να είναι αστείρευτη πηγή έμπνευσης για τον κόσμο της μόδας που τα τελευταία χρόνια φαίνεται να γοητεύεται από την υπερβολή και τον μαξιμαλισμό των ’80s.

Εντονες βάτες, εκτυφλωτικά χρώματα glitter στο μακιγιάζ και power Dynasty glamour παντού. Η γαλλική Vogue τα τελευταία χρόνια είναι σαν να φωτογραφίζει τα ρεπορτάζ της στα location που γυρίστηκε η «Δυναστεία». Ετσι, πολύ συχνά βλέπουμε τα μοντέλα σε βίλες με πισίνα και έντονη διακόσμηση 80s.

Η «Δυναστεία», αφού επηρέασε εκατομμύρια κόσμου την εποχή που γυρίστηκε, συνεχίζει να επηρεάζει και τους δημιουργούς του σήμερα που ρίχνουν μια ματιά στο παρελθόν και συγκεκριμένα στην αξέχαστη σειρά που άφησε εποχή. Μια εποχή που όσοι τη ζήσαμε θα θέλαμε να την ξεχάσουμε από την τόση κακογουστιά στα πάντα… Κανένας, όμως, δεν πρόκειται να ξεχάσει το τίναγμα των ώμων κάτω από τις πελώριες βάτες της Αλέξις.

*Ο κ. Βασίλης Ζούλιας είναι σχεδιαστής μόδας.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή