Ενας κόσμος διυλισμένος ανάμεσα σε όρια που λανθάνουν είναι ο κόσμος του Δημήτρη Κατσιγιάννη. Θα μπορούσε να είναι η προσωπική διαδρομή προς την αυτογνωσία, αλλά περισσότερο η έκθεση που τώρα παρουσιάζεται στην Κυψέλη είναι το απόσταγμα μιας αίσθησης. Σαν έκλαμψη διαρκείας. Αλλωστε, οι υδατογραφίες, το σύμπαν του Δημήτρη Κατσιγιάννη, είναι η πάχνη μιας ενόρασης, ένα τόλμημα γεννημένο μέσα στην υγρασία και εκτελεσμένο με πίστη στην ομορφιά.
Η έκθεση με τίτλο «Προσεγγίσεις του άυλου» περιλαμβάνει περίπου 70 υδατογραφίες, όλες από τη Συλλογή του Αντώνη και της Αζιας Χατζηιωάννου. Ξετυλίγουν παράλληλες αφηγήσεις και συγκλίνουν σε μία ευρύτατη, υπαινικτική χρωματική γκάμα που μένει στον νου ως μία σύμπηξη κυανού, ρόδινου και κίτρινου. Ο χώρος που φιλοξενεί την έκθεση είναι η «Φωκίωνος Νέγρη 16», η εξαίρετη στέγη που έχει δημιουργήσει ο συλλέκτης Σωτήρης Φέλιος. Και έχουμε την ωραία κίνηση, ένας συλλέκτης να φιλοξενεί στον χώρο του έργα που ανήκουν σε άλλον φίλο συλλέκτη.
Ο Δημήτρης Κατσιγιάννης, στα 57 του χρόνια, γεννημένος στη Δράμα, με τόπο διαμονής τα τελευταία χρόνια τα Χανιά και τον Σταυρό, 15 χιλιόμετρα ΒΑ της πόλης στο Ακρωτήρι, δείχνει γήινος και αέρινος μαζί, ένας άνθρωπος με μία καλά διαφυλαγμένη αίσθηση προσωπικού μέτρου. Τα έργα που παρουσιάζονται ζωγραφίστηκαν στην Κρήτη από το 2011 έως το 2014, αλλά υπάρχει και μια ενότητα από την Ινδία (2007-2013), από τα συχνά ταξίδια του σε μία διαδικασία προσωπικής εσωτερικής διεύρυνσης.
Το αποτέλεσμα είναι μία οξύμωρη αλλά απολύτως φυσική ώσμωση Μεσογείου και Ινδίας, καθώς οι δύο «πατρίδες» αλληλοτέμνονται και χαράσσονται παράλληλα, χωρίς διάθεση σύγκρισης ή άμιλλας. Υπάρχει ένας φυσικός τοκετός. Ο Δ. Κατσιγιάννης έδειχνε προ ολίγων ετών τα έργα του στον Αντώνη και στην Αζια Χατζηιωάννου στην Κρήτη. Αυτά που είδαν τους εντυπωσίασαν και αποφάσισαν να τα εντάξουν στη συλλογή τους. Υπάρχει μια αμεσότητα στη ζωγραφική του. «Πέρα από την άχνα της ιαπωνικής χαρακτικής, την ακρίβεια του Klee ή την ονειρική δύναμη των υδατογραφιών του Turner», λέει η Ελισάβετ Πλέσσα που επιμελήθηκε την έκθεση, «η μνήμη δεν παίζει ρόλο στο έργο του – η στιγμή είναι ολοκληρωτικά παρούσα όταν εκείνος ζωγραφίζει».
Εως 29/10. Ο κατάλογος περιλαμβάνει κείμενα του Αντώνη και της Αζιας Χατζηιωάννου, της Ελισάβετ Πλέσσα, του Κωνσταντίνου Παπαγεωργίου και του Δημήτρη Κατσιγιάννη.