Η υπόθεση του Χάρβεϊ Ουάινσταϊν, του μεγαλοπαραγωγού του Χόλιγουντ που παρενοχλούσε, βίαζε και εκβίαζε νέες κυρίως ηθοποιούς, έχει διδακτική αξία. Ενθαρρύνει πολλές νέες γυναίκες που παρενοχλήθηκαν σεξουαλικά να μη σιωπήσουν, κατά τη συνήθη πρακτική. Από την άλλη αποσαφηνίζει την ουσία της παρενόχλησης, που σχετίζεται περισσότερο με την άσκηση εξουσίας, παρά με οιονδήποτε ανεξέλεγκτο εθισμό στην ηδονή, τον οποίο συνήθως επικαλούνται όσοι ασκούν σεξουαλική βία. Η μαγνητοφωνημένη συνομιλία του Ουάινσταϊν με ένα από τα θύματά του, που δημοσιοποιήθηκε από το New Yorker, είναι ένα τυπικό παράδειγμα μιας τέτοιας επίθεσης. Ο δράστης αρχικά καλοπιάνει το υποψήφιο θύμα του, στη συνέχεια γίνεται πιεστικός και απειλητικός, υπενθυμίζει ότι είναι φορέας εξουσίας και ότι είναι προς το συμφέρον του θύματος να υποκύψει. Δεν είναι εύκολο μια γυναίκα να αποφασίσει να καταγγείλει μια τέτοια επίθεση, το αναγνωρίζω. Υπάρχουν πάντα ο φόβος, η ενοχή, οι απορίες. «Μήπως κατά λάθος τον ενθάρρυνα; Μήπως κινδυνεύει η σταδιοδρομία μου; Μήπως δεν γίνει πιστευτή η καταγγελία;» Δεν είναι τυχαίο ότι τόσες ηθοποιοί υπήρξαν θύματα του Ουάινσταϊν και καμία δεν κατάφερε μόνη της να ξεκινήσει μια νομική διαδικασία, έστω ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ εις βάρος του. Μόλις όμως ξεκίνησαν δυο – τρεις, ακολούθησαν δεκάδες. Αίφνης ήρθη η συνωμοσία της σιωπής και όσοι συνένοχοι κάλυπταν τον παραγωγό τον «άδειασαν» εν μια νυκτί. Η εξουσία όπως σαθρά οικοδομείται, εξίσου εύκολα καταρρέει.
Υπάρχουν πολλά αντίστοιχα περιστατικά και στην Ελλάδα: άνδρες σε επιτελικές θέσεις που κατά συρροή εκβιάζουν υφιστάμενές τους με την έμμεση ή και ρητή προειδοποίηση «αν δεν μου κάτσεις, θα υπάρξουν συνέπειες». Ουδέποτε όμως έχουν υπάρξει συνέπειες εις βάρος των θυτών, ίσως μόνο μια προσωρινή απόσυρση, μέχρι να ξεχαστεί λίγο η υπόθεση. Είναι μικρή η χώρα, όλοι καταγόμαστε από το ίδιο χωριό, κάπως τους λυπόμαστε τους συντοπίτες μας ή τους γείτονές μας, «κατά βάθος είναι καλό παιδί» και κάνει παρέα με κάποιον που ξέρουμε, οπότε ας το αφήσουμε καλύτερα. Κι έτσι οι διάφοροι, ντόπιοι μικρο-Ουάινσταϊν τη βγάζουν καθαρή. Γι’ αυτό έχει μια σημασία το σκάνδαλο στο Χόλιγουντ. Πρώτον, γιατί δείχνει ότι όλα αυτά συμβαίνουν και σε μεγαλύτερες και σοβαρότερες χώρες και δεύτερον, γιατί το απαραίτητο νομικό πλαίσιο, από κοινού με την ερευνητική δημοσιογραφία και την κοινωνική απαξία μπορούν να οδηγήσουν στην ολοκληρωτική απονομιμοποίηση τέτοιων συμπεριφορών.