Μέχρι πέρυσι η Αθήνα είχε τη χειρότερη ολυμπιακή υστεροφημία των τελευταίων δεκαετιών, ύστερα και από τις άψογα προετοιμασμένες διοργανώσεις του Πεκίνου το 2008 και του Λονδίνου το 2012. Η κακή πορεία ώς τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, με απίστευτες σπατάλες, καθυστερήσεις και ελλιπέστατη προετοιμασία για τη μεταολυμπιακή χρήση των εγκαταστάσεων είχαν καταστήσει την Αθήνα παράδειγμα προς αποφυγή στην ολυμπιακή οικογένεια. Να, όμως, που έρχεται το Ρίο να «βγάλει από τη δύσκολη θέση» τη διοργάνωση του 2004.
Τις τελευταίες εβδομάδες η εικόνα της διοργανώτριας των πλέον πρόσφατων Ολυμπιακών έχει κηλιδωθεί πάρα πολύ. Πέρα από τα προβλήματα στη διάρκεια των Αγώνων, με τα βρώμικα νερά σε ιστιοπλοΐα και κολύμβηση ανοικτού νερού, το πράσινο νερό στην πισίνα, τη σπατάλη πόρων σε καιρό ύφεσης, τα προβλήματα στη διαμονή των αθλητών κ.λπ., πλέον αποκαλύπτεται ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η διοργάνωση ήταν βουτηγμένη στη διαφθορά, ενώ η πόλη κατρακυλά στη θλιβερή προολυμπιακή κοινωνική της κατάσταση. Οπως καταγράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», η εγκληματικότητα στο Ρίο επιστρέφει στην τραγική εικόνα που είχε πριν από τους Ολυμπιακούς, με τις φαβέλες να αποτελούν συχνά άβατο για τις Αρχές, την αστυνομία να υφίσταται περικοπή πόρων λόγω της κρίσης στη μεγαλύτερη οικονομία της Νότιας Αμερικής και τα ναρκωτικά να αποτελούν ανίκητη πραγματικότητα. Οι φόνοι, οι κλοπές, οι επιθέσεις και οι βιασμοί είναι και πάλι καθημερινότητα, με τους δείκτες εγκληματικότητας να αρχίζουν να κινούνται προς τα επίπεδα της προηγούμενης δεκαετίας, πριν το Ρίο αναλάβει τους περυσινούς Ολυμπιακούς. Με τις συγκρούσεις συμμοριών να μαίνονται και τις ξένες εταιρείες να μετανιώνουν που άνοιξαν καταστήματα στην πόλη, και ιδιαιτέρως στις επικίνδυνες περιοχές της, είναι σαφές ότι το «μεγαλόπνοο» σχέδιο ανάκαμψης της πόλης διά των Ολυμπιακών Αγώνων (με κατεδάφιση και πολλών σπιτιών σε φαβέλες κατά την προετοιμασία) ήταν μια τρύπα στο νερό. Στο πρώτο εξάμηνο του 2017 καταγράφηκαν 2.976 ανθρωποκτονίες στο Ρίο, σημειώνοντας αύξηση 14% από πέρυσι και υποχρεώνοντας την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να στείλει ενισχύσεις 8.500 στρατιωτών στην πόλη.
Το ψάρι, όμως, βρωμάει από το κεφάλι στο Ρίο. Τόσο ο πρώην κυβερνήτης της πολιτείας του Ρίο Σέρτζιο Καμπράλ όσο και ο πρώην δήμαρχος Ετζουάρτζου Πάες γκρεμίστηκαν από κατηγορίες διαφθοράς. Πλέον, οι δικαστικές αρχές της Βραζιλίας (με τη βοήθεια και των ελβετικών αρχών) αποκαλύπτουν ολοένα και πιο πολύ την έκταση της διαφθοράς στην ίδια τη διοργάνωση των Αγώνων. Την ώρα που οι εγκαταστάσεις των Ολυμπιακών εμφανίζουν σοβαρά προβλήματα, ρημάζοντας σε πλήρη εγκατάλειψη (ακόμη και το περίφημο Στάδιο Μαρακανά), ο τρόπος που η Βραζιλία κέρδισε τη διοργάνωση το 2009 αποτελεί κόλαφο όχι μόνο για τους Βραζιλιάνους αλλά και για τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.
Ο πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής της χώρας, της Επιτροπής Διεκδίκησης και κατόπιν της Οργανωτικής Επιτροπής του Ρίο 2016, ο άνθρωπος που πήρε τον Απρίλιο του 2016 την Ολυμπιακή Φλόγα από την Αρχαία Ολυμπία, ο Κάρλος Αρθουρ Νούζμαν πρωτοστάτησε στη δωροδοκία μελών της ΔΟΕ για να πάρει το Ρίο τους Αγώνες. Αρχικά έγινε γνωστό ότι βραζιλιάνικα χρήματα βρέθηκαν στον λογαριασμό του μέλους της ΔΟΕ Λαμίν Ντιάκ, ενώ ύποπτος δωροληψίας πλέον είναι κι ο Φράνκι Φρέντερικς, ο παλιός σπρίντερ από τη Ναμίμπια και μέλος της ΔΟΕ.
Την Τρίτη, μάλιστα, οι δικαστικές αρχές μετέτρεψαν την κράτηση του Νούζμαν σε προφυλάκιση, καθώς όχι μόνο αποκαλύπτεται ο ενεργός ρόλος του 75χρονου παράγοντα στη δωροδοκία Αφρικανών «Αθανάτων», αλλά και διότι αποκαλύφθηκε ότι προσπάθησε να χρηματοδοτήσει τον Σεπτέμβριο την υπεράσπισή του όχι από την τσέπη του αλλά από τα ταμεία της Ολυμπιακής Επιτροπής της χώρας!
Η ΔΟΕ, μάλιστα, ανακοίνωσε τον αποκλεισμό, έστω προσωρινά, της Ολυμπιακής Επιτροπής της Βραζιλίας και τη διακοπή κάθε επαφής με την Οργανωτική Επιτροπή του Ρίο 2016. Επίσης έπαυσε τον Νούζμαν από επίτιμο μέλος της ΔΟΕ (είχε πάψει να είναι κανονικό μέλος από το 2012 λόγω ορίου ηλικίας) και τον «απέσυρε» από τη Συντονιστική Επιτροπή για τους Αγώνες στο Τόκιο το 2020.
Ωστόσο, όσα «απεταξάμην» κι αν πει για το Ρίο η ΔΟΕ, δεν μπορεί να σβήσει την κηλίδα που έχει πάνω της από τη διοργάνωση στη Βραζιλία, κι αυτή η κηλίδα κάθε εβδομάδα μεγαλώνει. Τέτοια προβλήματα τουλάχιστον η Αθήνα δεν είχε ποτέ.