Σεμπάστιαν Κουρτς: Γκρεμίσματα

Σεμπάστιαν Κουρτς: Γκρεμίσματα

2' 6" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Ποτέ μην υπερασπίζεσαι το παλαιό σύστημα». «Η πλειοψηφία μισεί το σύστημα». «Η κυρίαρχη γνώμη διαμορφώνεται από τον φόβο, τον φθόνο, την αποστροφή για το σύστημα και το μίσος». «Ο φόβος της αλλοτρίωσης και το συναίσθημα ότι “δεν είσαι πια κύριος στο ίδιο σου το σπίτι” τρέφουν την ανασφάλεια, από την οποία κερδίζει η Ακροδεξιά». «Ο μόνος τρόπος υπό αυτές τις συνθήκες να πετύχεις πολιτικά, είναι να πάρεις εκείνες τις θέσεις που υπηρετούν την κυρίαρχη γνώμη».

Τα αποσπάσματα προέρχονται από ένα κείμενο στρατηγικής του επιτελείου του Σεμπάστιαν Κουρτς που διέρρευσε στον αυστριακό Τύπο είκοσι ημέρες πριν από τις εκλογές, στις οποίες ο Κουρτς κυριάρχησε. Το κείμενο –συνολικά διακόσιες σελίδες– πρέπει να έχει γραφτεί πολύ νωρίτερα. Οι δημοσιογράφοι που το μελέτησαν τρόμαξαν –κυριολεκτικά– από τον επαγγελματισμό και τη σχολαστικότητά του – από τον κυνισμό με τον οποίο ένας 31χρονος σχεδίασε και πέτυχε να κατακτήσει την εξουσία. Ο άλλοτε φιλελεύθερος Κουρτς, όχι μόνο υπέκλεψε την ατζέντα της Ακροδεξιάς, αλλά απάλειψε στην προεκλογική του καμπάνια το όνομα του ίδιου του ιστορικού κόμματός του, μεταβαπτίζοντάς το σε «Λίστα Κουρτς» – για να μη μυρίζει σύστημα.

Ετοιμοι να πιθηκίσουν όποια πολιτική μόδα δείχνει να πετυχαίνει στην Ευρώπη, ορισμένοι δενδρόβιοι της ελληνικής πολιτικής αγοράς άρχισαν ήδη να αναρωτιούνται μήπως σηκώνει ξεπατίκωμα η «συνταγή Κουρτς». Μήπως ο μόνος τρόπος για να κερδίσεις τις θυμωμένες και φοβισμένες ψήφους, που αλιεύει η Ακροδεξιά, είναι να κλέψεις τη δική της απόχη;

Η ελληνική Δεξιά δεν περίμενε τον Κουρτς για να προβληματιστεί. Από τότε που ο εκλογικός κατακλυσμός του 2012 άφησε δύο κόμματα δεξιότερα της Δεξιάς, διατυπωνόταν και ξαναδιατυπωνόταν η θεωρία περί επούλωσης της δεξιάς πτέρυγας της Ν.Δ. Τα ίδια λένε τώρα και οι σαστισμένοι συντηρητικοί στο κόμμα της Μέρκελ.

Ο ζωντανός αντίλογος είναι ο Μακρόν. «Μην τους φοβάστε αυτούς τους τύπους. Κοιτάξτε εμένα», έλεγε προχθές στο Spiegel ο Γάλλος πρόεδρος, απευθυνόμενος με κτηνώδη αυτοπεποίθηση σε εκείνους που θέλουν να ρυμουλκήσουν την καγκελάριο προς τα Δεξιά. Εκείνος είχε απέναντί του τη Λεπέν κι ωστόσο κέρδισε τις εκλογές κραδαίνοντας τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Αρα; Ποιον πρέπει να μιμηθεί ο Μητσοτάκης; Τον Κουρτς ή τον Μακρόν; Για να έχει νόημα το δίλημμα, θα πρέπει κανείς να θεωρήσει δεδομένο ότι η μητσοτακική Ν.Δ. δεν μπορεί να κάνει και τα δύο: Δεν μπορεί να διατηρήσει τη φιλελεύθερη και ευρωπαϊκή της ταυτότητα και ταυτόχρονα να αναζητήσει απαντήσεις στους φόβους και στις ανασφάλειες που υποδαυλίζει η Ακροδεξιά.

Το δίλημμα σίγουρα δεν έχει νόημα, αν εστιάσει κανείς στο κοινό που, μέσα στις τόσες διαφορές, συνδέει τον Γάλλο με τον Αυστριακό: Αντί να διαχειριστούν τα σύμβολα, προτίμησαν να τα γκρεμίσουν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή