Την πόλη Ράκα, η οποία μέχρι πρότινος βρισκόταν υπό τον έλεγχο των τζιχαντιστών, ανακατέλαβε η συμμαχία Κούρδων της Συρίας και Αράβων με τη στήριξη των ΗΠΑ. Φαινομενικά, η απώλεια της de facto πρωτεύουσας του ISIS δημιουργεί την εντύπωση πως το τέλος της τζιχαντιστικής επέλασης πλησιάζει.
Ωστόσο, ειδικοί αναλυτές της Δύσης και της Αραβικής Χερσονήσου για ζητήματα αντιτρομοκρατίας προετοιμάζονται για μια νέα, θανάσιμη «μετενσάρκωση» της ομάδας των τζιχαντιστών. «Το Ισλαμικό Κράτος δεν θεωρείται τελειωμένο», παρατηρεί ο Ααρον Ζέλιν, μελετητής στο Ινστιτούτο της Ουάσιγκτον για την πολιτική στην Εγγύς Ανατολή.
«Το σχέδιο του ISIS συνίσταται στο να παρακολουθεί υπομονετικά τις κινήσεις των αντιπάλων ώστε να κερδίζει χρόνο ανασύνταξης, ενώ παρακινεί τους ακόλουθούς του να μάχονται συνεχώς και παντού». Οι ανησυχίες των αναλυτών στην Ευρώπη επικεντρώνονται στην ύπαρξη βαθύτερων θυλάκων που πιθανότατα έχουν δημιουργηθεί σε ανύποπτο χρόνο. Επιπλέον, αρμόδιοι εκπρόσωποι όλων των χωρών συμφωνούν πως είναι αδύνατον να αποτραπούν επιθέσεις μοναχικών λύκων.
Η δυναμική της οργάνωσης υπολογίζεται, σύμφωνα με αμερικανικές πηγές, στους 6.000 με 10.000 πολεμιστές στο Ιράκ και τη Συρία. Η παντοδυναμία του ISIS οφείλεται και στην ανάπτυξη ισχυρών μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία ευνοούν τη διάδοση της προπαγάνδας και την εκτέλεση τρομοκρατικών σχεδίων.
Μέχρι στιγμής, οι τζιχαντιστές έχουν αναλάβει την ευθύνη για πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις στη Βρετανία, την Κωνσταντινούπολη και τη Βαρκελώνη.
Η εδαφική κυριαρχία του ISIS μπορεί να έχει συρρικνωθεί στις περιοχές του Ιράκ και της Συρίας, ωστόσο υπολογίζεται ότι διαθέτει ακόμα 4.000 τετραγωνικά μίλια στην περιοχή της κοιλάδας του ποταμού Ευφράτη, ενώ υπάρχουν ισχυρά παρακλάδια σε Βόρεια Αφρική, Ασία και στις ανατολικές περιοχές του Αφγανιστάν. Βέβαια, η επιρροή του ISIS δεν σταματά εκεί, αφού η ισλαμιστική δράση αναφύεται και στις Φιλιππίνες και στη Δυτική Αφρική.
Ακόμα και σε περίπτωση κατάρρευσης του ISIS, η τρομοκρατία θα συνεχίσει να υπάρχει μέσω άλλων οργανώσεων που επιθυμούν διακαώς να αποκτήσουν δύναμη και εξουσία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Αλ Κάιντα, η οποία επιζητεί να επανέλθει στο προσκήνιο και, γι’ αυτόν τον λόγο, προωθεί έναν χαρισματικό, νέο ηγέτη, τον αδελφό του Οσάμα μπιν Λάντεν, Χάμζα μπιν Λάντεν.