Το τρίγωνο Ελλάδα – ΗΠΑ – Ε.Ε.

Το τρίγωνο Ελλάδα – ΗΠΑ – Ε.Ε.

2' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στον Λευκό Οίκο, με τις ενθουσιώδεις δηλώσεις του Ελληνα πρωθυπουργού υπέρ του Αμερικανού προέδρου και των ΗΠΑ, σηματοδοτεί νέο κεφάλαιο στο παραδοσιακό παιχνίδι της Ελλάδας με τους συμμάχους Αμερική και Ευρώπη. Κυρίως επειδή συνέβη την ώρα που η Ελλάδα, οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση βρίσκονται σε μια διαδικασία ριζικών αλλαγών στο εσωτερικό αλλά και στις σχέσεις τους με τον υπόλοιπο κόσμο.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν έθετε την Ελλάδα σε ρότα προς ένταξη στην τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα, εξέφραζε την πεποίθηση ότι στην Ευρώπη η Ελλάδα θα έβρισκε την ασφάλεια, τη στήριξη της δημοκρατίας και τον σεβασμό που δεν είχε επιτύχει με προηγούμενους προστάτες. Από σχέση εξάρτησης, η Ελλάδα θα βρισκόταν σε ένα περιβάλλον όπου θα ήταν ίση μεταξύ ίσων, και όλες μαζί οι χώρες-μέλη θα αποτελούσαν μεγάλη πολιτική και οικονομική δύναμη. Ο Καραμανλής εξέφραζε επίσης και την πικρία των Ελλήνων σε σχέση με τις παρεμβάσεις των ΗΠΑ στα εσωτερικά της χώρας, αλλά και για το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον δεν ήλεγχε την επιθετική συμπεριφορά της Αγκυρας.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση αποδείχθηκε ασφαλές λιμάνι, στο οποίο η Ελλάδα αναπτύχθηκε μέσα σε ένα πρωτοφανές περιβάλλον δημοκρατίας και ευημερίας. Ομως, η χρεοκοπία και η εξάρτηση από δύσθυμους Ευρωπαίους εταίρους, και οι εξάρσεις λαϊκισμού εκατέρωθεν, δηλητηρίασαν τη σχέση. Οσο οι Ευρωπαίοι εταίροι δίσταζαν να διαχειριστούν την ελληνική κρίση με αποφασιστικότητα, τόσο οι ΗΠΑ του Μπαράκ Ομπάμα έδειχναν να κατανοούν τους κινδύνους τους οποίους το ελληνικό πρόβλημα μπορούσε να προκαλέσει στο διεθνές οικονομικό σύστημα. Οι Ευρωπαίοι, όμως, ήταν αυτοί που δάνεισαν τα ποσά που στήριξαν την Ελλάδα. Οχι οι ΗΠΑ. Ετσι, ενώ Αμερικανοί αξιωματούχοι προτείνουν μείωση του ελληνικού χρέους, οι ηγέτες των χωρών που δάνεισαν τα χρήματα δεν πείθονται.

Οσον αφορά τις σχέσεις Ελλάδας και Κύπρου με την Τουρκία, το ευρωπαϊκό πλαίσιο αποδείχθηκε πολύ χρήσιμο, αλλά πάλι δεν μπορεί να ελέγξει τη συμπεριφορά της Αγκυρας. Το βλέπουμε στις απρόβλεπτες κινήσεις της Τουρκίας στις σχέσεις της και με τις ΗΠΑ, την Ε.Ε., τη Ρωσία και με σχεδόν όλες τις χώρες της περιοχής. Ετσι εξηγούνται και το θερμό κλίμα στη συνάντηση Τσίπρα – Τραμπ και η πεποίθηση της κυβέρνησης ότι η χώρα μπορεί να διαθέσει τεράστια ποσά σε αμερικανικές εταιρείες για εξοπλιστικά προγράμματα. Δεν είναι σαφές τι θα κερδίσει η Ελλάδα από αυτή τη συμφωνία, πέρα από την ανατροπή δεκαετιών αντιαμερικανισμού σε τουλάχιστον ένα κομμάτι της ελληνικής Αριστεράς. Ούτε είναι σαφές εάν η Ελλάδα θέλει και μπορεί να αγνοεί τη βαθιά σχέση με την Ευρώπη για χάρη τακτικισμών χωρίς στρατηγική.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή