Οι χαμένες ευκαιρίες της κυβέρνησης και η τακτική του διχασμού

Οι χαμένες ευκαιρίες της κυβέρνησης και η τακτική του διχασμού

2' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το πλήγμα ήταν ηχηρό κι ας μην πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις, χάρη στο επιτυχημένο επικοινωνιακό κατενάτσιο που στήριξε την καμπάνια του κ. Τσίπρα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Νεότερα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας αποδεικνύουν πόσο βαθιές πληγές προκάλεσε ο λαϊκισμός κατά την τελευταία τετραετία.

Πολλοί πιστεύουν ότι μεγάλη μερίδα των πολιτών έχει υποταχθεί στην πολύ συστηματική προσπάθεια να εμπεδωθεί ένα αποδεκτό «καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ» πάνω στο κράτος και, ίσως, στην κοινωνία. Φθάνουν στο σημείο να προβλέπουν ότι όχι μόνον ο κ. Τσίπρας δεν θα καταποντιστεί στις εκλογές, αλλά θα διασωθεί τόσο εντυπωσιακά ώστε να είναι σε θέση να κάνει… δύσκολη τη ζωή της επόμενης κυβέρνησης. Συγχέουν, πιστεύω, την αποκατάσταση της στασιμότητας, στην οποία πλέον διαβιούμε, με την αποδοχή των πεπραγμένων της σημερινής πλειοψηφίας. Δεν συμφωνώ!

Οι εκτιμήσεις αυτές απηχούν, διαδίδουν και πολλαπλασιάζουν μια ατμόσφαιρα απαισιοδοξίας για την αντίληψη των ψηφοφόρων, μοιραίας παράδοσης στους κρατικούς εκβιασμούς και απογοήτευσης για τη στάση των ξένων, Ευρωπαίων και Αμερικανών.

Είναι αλήθεια ότι το τρέχον έτος η οικονομία θα επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς και, επομένως, το κλίμα στην αγορά θα βελτιωθεί, υποστηριζόμενο από τις εντυπωσιακές επιδόσεις του τουρισμού και τη βελτίωση στην αγορά εργασίας. Το εγχώριο προϊόν θα αυξηθεί με διπλάσιο ρυθμό ακόμη και από εκείνον που μας αποκάλυψε με τα νεότερα στοιχεία της η Στατιστική Αρχή. Ακόμη και το 1,3%-1,5%, το οποίο βλέπει το ΙΟΒΕ για εφέτος, είναι διπλάσιο από το αναθεωρημένο στοιχείο για το 2014, που ορίστηκε στο 0,7% (αντί του 0,2% που πιστεύαμε), ειδικά όταν έχει μεσολαβήσει διετής πτώση με -0,3% το ’15 και -0,2% το ’16.

Από την άλλη, η ομάδα του Μαξίμου, που λειτουργεί ως κέντρο καθεστωτικής προπαγάνδας εκ του οποίου εκπορεύονται όλες, πρακτικώς, οι κυβερνητικές αποφάσεις, δεν έχει πολλούς λόγους να είναι ικανοποιημένη.

Ο κ. Τσίπρας έχασε όχι μία, ούτε δύο, αλλά τουλάχιστον τέσσερις ευκαιρίες να έχει επιτύχει νωρίτερα, ασφαλέστερα και αποδοτικότερα όσα οφέλη μπορεί να περιμένει από την εντυπωσιακή εγκατάλειψη συνθημάτων και επιλογών που διακόνευε μέχρι και την άνοιξη που μας πέρασε.

Στη νέα του περίοδο, ο κ. Τσίπρας θα επιδιώξει να κερδίσει σε έναν χρόνο όσα περιφρόνησε και έχασε (και μαζί του χάσαμε εμείς…) τα προηγούμενα τρία. Γιατί είναι αλήθεια ότι, αν δεν είχε εφαρμόσει μια τόσο καταστροφική πολιτική, η ανάκαμψη που ξεκίνησε το ’14 θα έδινε στη νέα κυβέρνηση μια τριετία με άνοδο του ΑΕΠ κατά 3,5% αντί του γλίσχρου 0,3% που με δυσκολία μαζεύουμε.

Το νέο καθεστώς καθυστέρησε έξι μήνες για να συμφωνήσει στο τρίτο μνημόνιο, έναν χρόνο για να εφαρμόσει τις πρώτες ρυθμίσεις και ακόμη δώδεκα μήνες μέχρι να κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση και να αποκομίσει τις πρώτες θετικές εντυπώσεις από τους παράγοντες των αγορών, εγχωρίως και διεθνώς.

Το λογικό ερώτημα είναι αν η καθυστέρηση αυτή μπορεί να καλυφθεί στους επόμενους 12-16 μήνες και μάλιστα με τρόπο που θα επέτρεπε στον πρωθυπουργό να μην ασχοληθεί με το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών πριν από τον Σεπτέμβριο 2019, όπως προσφάτως ισχυρίστηκε απευθυνόμενος σε ισχυρούς ελληνοαμερικανικούς παράγοντες.

Η απάντηση είναι μάλλον απλή: ενώ είναι σίγουρο ότι το ’18 θα υπάρξει ανάκαμψη, δεν θα είναι αρκετή για να ελαφρύνει τα βάρη της φορολογίας, ούτε θα μοιραστεί η παραγωγική κοινωνία τις ωφέλειες που θα εμφανιστούν. Η παρτίδα θα μπορούσε να κερδηθεί μόνον αν η ομάδα Τσίπρα κατορθώσει να προκαλέσει εκλογές σε κλίμα ενός ιδιότυπου νέου διχασμού.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή