«Γιατί θα τον ξαναψήφιζα»

4' 11" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τι κι αν η πλειονότητα των μέσων μαζικής ενημέρωσης της χώρας δείχνει να μην μπορεί ακόμη να χωνέψει ότι ένας «άξεστος, ρατσιστής, αδαής σταρ ριάλιτι με απερίγραπτα πορτοκαλί μαλλιά» είναι εδώ και δέκα μήνες ο νόμιμα εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας. 

Με την πλειονότητα των αμετακίνητων οπαδών του Ντόναλντ Τραμπ συντάσσονται και δύο Ελληνοαμερικανοί ψηφοφόροι του, με τους οποίους μιλήσαμε: ο Ντίνος Σιαμάς, καθηγητής Ιστορίας με μεταπτυχιακές σπουδές στις Πολιτικές Επιστήμες, και η Λίνα Κομούση, δασκάλα παιδιών με ειδικές ανάγκες.

«Θέλουν να τον παρουσιάσουν ως υποστηρικτή του κινήματος της υπεροχής των λευκών. Ο Τραμπ δεν υποστηρίζει καμία ιδεολογία. Δεν ανήκει πουθενά. Μέχρι πολύ πρόσφατα ήταν καταγεγραμμένος στους εκλογικούς καταλόγους των Δημοκρατικών και τον αντιμάχονται πολλοί Ρεπουμπλικανοί. Για εκείνον σημασία έχουν τα αποτελέσματα, άλλωστε είναι επιχειρηματίας. Η πολιτική είναι κάτι καινούργιο για εκείνον και το μεγαλύτερο λάθος του μέχρι σήμερα είναι ότι δεν προέβλεψε τον πόλεμο που θα αντιμετώπιζε από τους Δημοκρατικούς και τα μίντια, κάτι που φαινόταν ήδη προεκλογικά. Όσο όμως περισσότερο τον χτυπούν, εκείνος θα βγαίνει νικητής. Πέτυχε τη μεγαλύτερη πολιτική ανατροπή των τελευταίων 100 χρόνων χάρη στους υποστηρικτές του. Είναι πολύ πιο δυνατοί από όσο νομίζουν και με το να τους αποκαλείς ρατσιστές, το μόνο που κατορθώνεις είναι να τους εξοργίζεις και να τους πεισμώνεις περισσότερο», μας λέει ο Ντίνος Σιαμάς. 

Περίπου στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η Λίνα Κομούση: «Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήταν τόσο πολύ εναντίον του, που τελικά αυτό σε έβαζε σε σκέψεις ως προς τον στόχο και τη σκοπιμότητά τους. Κέρδισε τις εκλογές έχοντας ως όπλο του τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μέσω των οποίων κατάφερνε να στέλνει απευθείας τα μηνύματά του στους Αμερικανούς πολίτες. Ώρες ώρες, βέβαια, θα ήθελα να μπορούσα να τον συμβουλεύσω να κάνει ια παύση και να ρωτήσει την κόρη του τι να “τουιτάρει”, αλλά όλα αυτά τα κάνει γιατί δεν είναι έμπειρος πολιτικός και δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί την εικόνα του». 

Ρωσία, Β. Κορέα και Βιρτζίνια 

Οι επιθέσεις που δέχεται ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν να κάνουν πολλές φορές με θέματα εξωτερικής πολιτικής και ρατσισμού. Ανησυχούν άραγε για όλα αυτά οι ψηφοφόροι του; Συμφωνούν, για παράδειγμα, με το πώς χειρίζεται το ζήτημα της Βόρειας. Κορέας; «Κάθε πρόεδρος θα αντιδρούσε το ίδιο. Δεν μπορεί να απειλεί τις ΗΠΑ και η αντίδραση του προέδρου να μην είναι έντονη. Όλοι έχουμε υποχρέωση να μην επιτρέπουμε απειλές για χρήση πυρηνικών, από όπου κι αν προέρχονται», υποστηρίζει ο κ. Σιαμάς. 

Όσο για το θέμα της ανάμειξης των Ρώσων στις αμερικανικές εκλογές: «Η ατζέντα αλλάζει συνέχεια και είναι πολύ πλούσια», μας λέει η κ. Κορμούση, «όταν είναι να επιτεθούν στον Τραμπ». «Όταν δεν είναι οι Ρώσοι, θα είναι η Κου Κλουξ Κλαν, γιατί είπε ότι και οι δύο πλευρές έφταιγαν για τα επεισόδια στη Βιρτζίνια. Μα έφταιγαν. Και πότε ακριβώς δηλαδή ο Τραμπ υποστήριξε την Κου Κλουξ Κλαν; Αυτά είναι γελοιότητες».  

Το θέμα, όμως, παραμένει η οικονομία

Μέχρι πολύ πρόσφατα, η κ. Κομούση ανήκε στο κόμμα των ανεξάρτητων, αλλά μας εξηγεί γιατί έκανε τόσο μεγάλη στροφή με τον Ντόναλντ Τραμπ: «Ψήφισα δύο φορές τον Μπαράκ Ομπάμα, κυρίως γιατί πιστεύω ότι υπάρχει πρόβλημα ρατσισμού στη χώρα μου και δεν θα πρέπει να υπάρχει. Θεωρούσα ότι θα μπορούσε να μας ενώσει και να αμβλύνει την κοινωνική ανισότητα. Βλέπω όμως ότι τελικά έχουμε γίνει έρμαιο ενός κακώς σχεδιασμένου κράτους πρόνοιας, που δίνει τη δυνατότητα σε πολλούς να ζουν εις βάρος όλων των υπολοίπων, οι οποίοι αναγκαζόμαστε να επωμιστούμε το δυσβάσταχτο κόστος. Έχω δύο παιδιά και μαζί με τον άντρα μου πληρώνουμε περίπου 30.000 δολάρια τον χρόνο για ασφάλεια υγείας. Το Obama Care είναι μια καταστροφή, εκτός από το θέμα των προϋπαρχουσών ασθενειών, στο οποίο και ο Τραμπ συμφωνεί. Ο σύζυγός μου λέει για τα τελευταία 8 χρόνια ότι ποτέ στη ζωή του δεν έχει δουλέψει τόσο σκληρά για να βγάλει τόσο λίγα χρήματα. Ανούσιοι νόμοι και κανονισμοί περιορίζουν τόσο πολύ την επιχειρηματική δραστηριότητα, που απορώ πώς επιβιώνουν πλέον οι επιχειρήσεις. Μένουμε στη Νέα Υόρκη, στην οποία το κόστος διαβίωσης ανεβαίνει τόσο ραγδαία, που σε λίγο καιρό μόνο δισεκατομμυριούχοι θα μπορούν να ζουν. Ανησυχώ για τα παιδιά μου που δεν θα έχουν τις ίδιες ευκαιρίες που είχα εγώ μεγαλώνοντας». 

Εκείνο που ο κ. Σιαμάς περιμένει για να κρίνει το έργο του Ντόναλντ Τραμπ είναι η φορολογική νομοθεσία που θα προτείνει: «Η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να σου επιβάλλει φόρους. Δεν μπορεί όμως να σου πει πού θα μείνεις. Έτσι βλέπεις ότι όπου η φορολόγηση είναι υπερβολικά υψηλή, οι επιχειρήσεις φεύγουν και γι’ αυτό αυτή η πρακτική δεν μπορεί να λειτουργήσει. Πιστεύω στην “trickle down” οικονομική θεωρία (διάχυση πλούτου προς τα κάτω) και ότι η φορολογική ελάφρυνση θα έδινε το κίνητρο στους περισσότερο πλούσιους, και δεν εννοώ τους δισεκατομμυριούχους, αλλά το ανώτερο 1% (περίπου 3,2 εκατ. κάτοικοι στις ΗΠΑ) και το 5% του πληθυσμού, στους οποίους αναλογεί η φορολογική μερίδα του λέοντος, να κάνουν επενδύσεις που θα μας βοηθούσαν όλους. Από εκείνους δημιουργούνται θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και χάρη σε εκείνους υπάρχει το κράτος πρόνοιας. Το χρηματιστήριο ήδη πάει καλά, οπότε αυτό είναι μια πρώτη ένδειξη. Είμαι σίγουρος ότι θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα». ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή