Τεκμήρια ενοχής και αθωότητας

Τεκμήρια ενοχής και αθωότητας

1' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κ​​αλά έκανε ο ο πρωθυπουργός και υπερασπίστηκε το τεκμήριο αθωότητας του 29χρονου που συνελήφθη από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία για την αποστολή παγιδευμένων δεμάτων-βομβών, μία εκ των οποίων πήγε στον κ. Λουκά Παπαδήμο. Παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία εναντίον του είναι συντριπτικά, μίλησε για τη σύλληψη του «φερόμενου ως δολοφόνου». Ορθώς, διότι όπως είπε ο κ. Τσίπρας: «Είναι ύποπτος μέχρι να αποδειχθεί, μέχρι να καταδικαστεί. Ετσι λέει ο νομικός μας πολιτισμός. Είναι κατηγορούμενος λοιπόν…» (Βουλή 3.11.2017).

Το πρόβλημα είναι πως «ο νομικός πολιτισμός» του πρωθυπουργού τέλειωσε μερικά λεπτά αργότερα. Απευθυνόμενος στον γραμματέα της Νέας Δημοκρατίας Λευτέρη Αυγενάκη, είπε στην ίδια ομιλία για την ανομία: «Την τελευταία εβδομάδα η αστυνομία έχει κουραστεί να συλλαμβάνει ανθρώπους με τους οποίους συναγελάζεστε, ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφεστε, μέλη εγκληματικών οργανώσεων… Ο ναρκέμπορος Παπουτσάκης χθες συνελήφθη φυγόποινος, ο μαυραγορίτης χρυσού Μπαμπάμτσης…». Να σημειώσουμε ότι ο πρώτος έχει καταδίκη, κάτι που σύμφωνα με τον «νομικό πολιτισμό» τον κάνει «καταδικασθέντα για εμπόριο ναρκωτικών» και ουχί «ναρκέμπορο». Ο δεύτερος, όμως, είναι στην ίδια θέση με τον κ. Κωνσταντίνο Γιαγτζόγλου (το όνομα του οποίου απέφυγε να πει ο πρωθυπουργός από το βήμα) που κατηγορείται για τις επιθέσεις με τα τρομο-δέματα. Είναι απλώς κατηγορούμενος και ουχί «μαυραγορίτης χρυσού».

Αυτή ήταν πάντα η υποκριτική στάση της Αριστεράς με την αστική δημοκρατία και τις διασφαλίσεις δικαίου που θέσπισε. Ο «νομικός πολιτισμός» είναι κάτι που επικαλούνται μόνον όταν το χρειάζονται για την υπεράσπιση όσων παρανομούν στο όνομα της Αριστεράς. Τον υπόλοιπο χρόνο είναι προς κατάλυση, και μάλιστα βιαίως. Και αν μάλιστα σε κάποια υπόθεση εμπλέκεται δεξιός, δεν υπάρχουν ούτε ευγένειες ούτε τεκμήρια αθωότητας.

Υπάρχει πάντως μια παρανόηση για το τεκμήριο αθωότητας. Γράφαμε και παλιότερα (13/9/2003) ότι «σε υποθέσεις ποινικού χαρακτήρα όλοι οι πολίτες θεωρούνται αθώοι μέχρις αποδείξεως του εναντίου… Το “τεκμήριο αθωότητας” δεν είναι κάτι θεόπεμπτο. Είναι μια εφεύρεση της δημοκρατικής κοινωνίας μας, επειδή ο πολίτης είναι ανίσχυρος μπροστά στους πανίσχυρους μηχανισμούς του κράτους… Σε θέματα πολιτικής ευθύνης, όμως, δεν υπάρχει τεκμήριο αθωότητας. Αντιθέτως: αν χαριτολογούσαμε, θα λέγαμε ότι υπάρχει “τεκμήριο πολιτικής ενοχής”. Προσοχή! Μιλάμε μόνο για τις πολιτικές ευθύνες… Ούτε το “τεκμήριο πολιτικής ενοχής” είναι θεόπεμπτο. Είναι κι αυτό μια εφεύρεση της δημοκρατικής μας κοινωνίας, επειδή… η διαδικασία ποινικού ελέγχου δυσκολεύει μόνο από τη σκιά που αφήνει η ισχύς του πολιτικού».

Το τεκμήριο αθωότητας είναι πολύτιμο για όλους. Γιατί αν υπάρχει μόνο για τους συντρόφους δεν θα υπάρχει για κανένα…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή