Φωτογραφία: ΛΟΝΔΙΝΟ: Hilaire-Germain-Edgar Degas: «In the Tuileries Gardens», The Burrell Collection 1880 και «Dancers on a Bench», 1898 © CSG CIC Glasgow Museums Collection.
// ΛΟΝΔΙΝΟ //
Degas, κίνηση, χρώμα [Έως 07/05/2018]
Η έκθεση «Drawn in Colour: Degas from the Burrell» στη National Gallery παρουσιάζει μία από τις μεγαλύτερες συλλογές με έργα του Γάλλου πρωτοπόρου δημιουργού Edgar Degas (1834-1917). Τα 20 παστέλ από την Burrell Collection συμπληρώνονται και από άλλες δουλειές του καλλιτέχνη, ο οποίος βρήκε νέους τρόπους απεικόνισης της σύγχρονης παρισινής ζωής, που τον διαφοροποίησαν από τους υπόλοιπους ιμπρεσιονιστές – ο ίδιος εξάλλου προτιμούσε να αποκαλείται ρεαλιστής. Ήταν από τους πρώτους που λάτρεψαν την τέχνη της φωτογραφίας και προσπάθησε να αιχμαλωτίσει στους πίνακές του το εφήμερο, να αποδώσει όσο πιο αληθινά μπορούσε το φως, το χρώμα και την κίνηση – που τόσο τον γοήτευε. Χαρακτηριστικοί είναι επίσης οι πειραματισμοί του με τα υλικά και τις τεχνικές, ενώ μεγάλη αξία έχουν και τα χαρακτικά του.
Φωτογραφία: ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ: Ilya and Emilia Kabakov: The Ship of Tolerance, Zug, 2016. Courtesy of the artists and Galerie Thaddaeus Ropac in London, Paris, Salzburg and Pace Gallery, New York © Luis Eduardo Martinez Fuentes.
// ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ //
Σοβιετικές μνήμες [έως 04/03/2018]
Mε την έκθεση «Ilya and Emilia Kabakov: Utopian Projects» στο Hirshhorn Museum, το ζευγάρι των Ρώσων εικαστικών επιστρέφει στον χώρο που τους φιλοξένησε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ το 1990, αλλά και στην παιδική τους ηλικία. Mακέτες, εγκαταστάσεις κ.ά. δείχνουν τη αισιοδοξία και τη μελαγχολική νοσταλγία των χρόνων της Σοβιετικής Ένωσης.
Φωτογραφία: ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ: Charlotte Salomon: «Gouache uit Leven? of Theater?», 1940-1942. Collectie Joods Historisch Museum, Amsterdam © Stichting Charlotte Salomon.
// ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ //
Εξομολογήσεις [Έως 25/03/2018]
Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση της Charlotte Salomon (1917-1943) το Eβραϊκό Ιστορικό Μουσείο παρουσιάζει για πρώτη φορά ολόκληρο –με πάνω από 800 γκουάς– το έργο «Life? or Theatre?», που αποτέλεσε καλλιτεχνική κληρονομιά της. Η εξπρεσιονίστρια καλλιτέχνις, η οποία πέθανε στο Άουσβιτς, εμπνεόταν από τη ζωή της, τον Γκαίτε, τον Νίτσε, τον Μπετόβεν.
Φωτογραφία: ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ: Michelangelo Buonarroti: «Studies for the Libyan Sibyl and a small Sketch for a Seated Figure», The Metropolitan Museum of Art, Purchase, Joseph Pulitzer Bequest.
// ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ //
«Θεϊκό» χέρι [από 13/11/2017 έως 12/02/2018]
Για την τελειότητα των σχεδίων, της γλυπτικής, της ζωγραφικής και της αρχιτεκτονικής του ονομάστηκε Il Divino (ο θεϊκός). Η έκθεση «Michelangelo: Divine Draftsman and Designer» στο The MET, αφιερωμένη στην ιδιοφυή μορφή του Michelangelo Buonarroti (1475-1564), παρουσιάζει 150 σχέδια, τρία γλυπτά, τη σειρά έργων του για τον Tommaso de’Cavalieri, ένα μνημειώδες σχέδιο για την τελευταία τοιχογραφία στο Παλάτι του Bατικανού κ.ά.
Φωτογραφία: ΧΑΜΛΕΜΠΕΚ: Rineke Dijkstra: «The One and the Many» – Vondelpark, Amsterdam, 2005. Courtesy the Artist and Marian Goodman Gallery-New York-Paris and London, Galerie Max Hetzler, Berlin and Paris and Jan Mot, Bruxelle.
// ΧAΜΛΕΜΠΕΚ //
Μια φωτογραφία χιλίες λέξεις [Έως 30/12/2017]
Η Ολλανδή φωτογράφος και κινηματογραφίστρια Rineke Dijkstra (1959-) καταφέρνει να συλλάβει την ομορφιά σε καθημερινές στιγμές. Θεωρείται «δασκάλα» του σύγχρονου πορτρέτου και είναι διεθνώς αναγνωρισμένη καλλιτέχνις στο συγκεκριμένο είδος. Στις φωτογραφίες της οι άνθρωποι δείχνουν παρόντες και μπορεί να παρατηρήσει κανείς την οικειότητα, την ευαισθησία, τις προσωπικότητες των προσώπων που φωτογραφίζει. Το ντεμπούτο της στη Σκανδιναβία γίνεται στο δανέζικο μουσείο σύγχρονης τέχνης Louisiana Museum με την έκθεση «The One and The Many». Παρότι η Dijkstra είναι απολύτως σύγχρονη, αρκετοί είναι αυτοί που παρομοιάζουν τις εικόνες της με τα έργα των μεγάλων μαέστρων της ολλανδικής Χρυσής Εποχής.