Οσο παλικάρια και παραχαράκτες είναι οι αχρείοι που επιτέθηκαν στο σπίτι του Αφγανού μαθητή Αμίρ, άλλο τόσο είναι και οι μάγκες που σημάδεψαν με το καλάσνικοφ τον αστυνομικό στη Χαριλάου Τρικούπη, έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Οι της Δάφνης, αυτοί τέλος πάντων που «ανέλαβαν την ευθύνη» με τηλεφώνημά τους σε ιστοσελίδα, έκαναν την ηρωική έφοδό τους με πέτρες και μπουκάλια μπίρας, χαράματα, εναντίον μιας οικογένειας που κοιμόταν, και η οποία αποτελείται από μία μάνα και δύο ανήλικα παιδιά. Και αν τα σπασμένα τζάμια τούς τραυμάτιζαν; Ε και; Αυτός ήταν ο ελληνολατρικός στόχος. Να ένιωθαν άραγε ότι κρατούν σάρισα τη στιγμή της επίθεσής τους εναντίον Αφγανών που δεν είχαν την τύχη να ανήκουν στους Καλάς; Και ότι ορμούν με τους Μακεδόνες του Αλέξανδρου, μπροστά μπροστά αυτοί, καταπάνω σε προς εκπολιτισμό βαρβάρους της Σογδιανής και της Βακτριανής; Οχι. Αλλού έτρεχε η νυχτερινή φαντασίωσή τους. Στη Σπάρτη. Γι’ αυτό και δήλωσαν ότι ανήκουν στην οργάνωση «Κρυπτεία». Μορφωμένοι οι λεβέντες, τόσα πολεμοχαρή αρχαιοκαπηλικά σάιτ είναι σε δράση, ήθελαν να μας πουν ότι στήνουν εκκαθαριστικές ενέδρες σε πρόσφυγες και μετανάστες όπως τα Σπαρτιατόπουλα σε είλωτες.
Οι γενναίοι της Χαριλάου Τρικούπη, στη δική τους ηρωική επίθεση, εναντίον του καπιταλισμού αυτοί και του ιμπεριαλισμού, πυροβόλησαν τον αστυνομικό, ο οποίος σαν μπάτσος είναι οπωσδήποτε «γουρούνι-δολοφόνος», κι ας πάει να πνιγεί μεταθανάτια ο Πιερ Πάολο Παζολίνι, παίρνοντας μαζί του στον βυθό κι όσα έλεγε για τη σχεδόν προλεταριακή αστυνομική μάζα. Και αν τραυματιζόταν βαριά ο φρουρός ή σκοτωνόταν; Ε και; Αυτός ήταν ο επαναστατικός στόχος. Η «Κρυπτεία», η Χρυσή Αυγή και οι λοιποί ελληνοκάπηλοι φτιάχνουν μιαν αρχαιότητα στα μέτρα τους, στα μέτρα της αμορφωσιάς τους, με το όνειρο ότι θα κόψουν διά της βίας και τη σύγχρονη Ελλάδα στα ίδια μέτρα. Διαλέγουν ονόματα και σύμβολα τάχα αρχαιοπρεπή, με τη σιγουριά ότι αρκεί αυτό για να δώσει ιερό χαρακτήρα σε κάθε πράξη τους, και την πιο άνανδρη.
Οι αυτόκλητοι τιμωροί της «Επαναστατικής Αυτοάμυνας» διάλεξαν για τον τίτλο τους λέξεις βαριές, από το ιδιόλεκτο των οπαδών της ένοπλης βίας. Με τη σιγουριά ότι, αν δηλώσεις επαναστάτης, είσαι και επαναστάτης. Και ότι η δήλωσή σου αρκεί για να δώσει ιερό χαρακτήρα ακόμη και σε φονικές επιθέσεις. Οι πέτρες και οι σφαίρες δεν είναι, βέβαια, το ίδιο πράμα. Ιδια είναι η «λογική» που κινεί όσα χέρια λιθοβολούν ή πυροβολούν.