Με αυξημένο ενδιαφέρον παρακολουθούν οι Ευρωπαίοι –εκπρόσωποι θεσμών και κυβερνήσεων, επενδυτές και επιχειρηματίες– τις διεργασίες για την Κεντροαριστερά. Βλέπουν τη δημοσκοπική αιμορραγία του ΣΥΡΙΖΑ και προσπαθούν να αναλύσουν το εγχείρημα για τον νέο φορέα: τη διαδικασία, την απήχηση στο εκλογικό σώμα και τα μηνύματα που εκπέμπει, αλλά και, κυρίως, τις κυβερνητικές προοπτικές που ενδεχομένως γεννά.
Εχοντας καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το παλιό πολιτικό σύστημα ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τη χρεοκοπία της χώρας, αναρωτιούνται – και όποτε έχουν την ευκαιρία το ρωτούν πιεστικά– κατά πόσον ο νέος φορέας δύναται να σηματοδοτήσει κάτι καινούργιο και να πρωταγωνιστήσει στις εξελίξεις.
Παρά τη μακρόχρονη θεσμική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, οι Ευρωπαίοι Σοσιαλδημοκράτες τα τελευταία δύο χρόνια βλέπουν με θετικό μάτι τη μεταστροφή του Αλέξη Τσίπρα προς τον ρεαλισμό –έστω και αν αρκετοί διατηρούν πολλές επιφυλάξεις– και κατ’ επέκταση ακόμη και την προοπτική προσχώρησής του στη σοσιαλιστική ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Τσίπρας έχει προσκληθεί σε συναντήσεις Ευρωπαίων Σοσιαλιστών. Υπό το ίδιο πρίσμα, δεν κρύβουν τη δυσφορία τους για την παρουσία στην κυβέρνηση των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, δηλώνοντας ευθέως ότι θα προτιμούσαν ως κυβερνητικό εταίρο του ΣΥΡΙΖΑ ένα μετριοπαθές κεντρώο κόμμα.
Αλλά δεν είναι μόνον οι Σοσιαλδημοκράτες που επιδεικνύουν ενδιαφέρον για τον νέο φορέα. Και στους κόλπους των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Φιλελεύθερων, που παρακολουθούν την ελληνική πραγματικότητα, η διαφαινόμενη αδυναμία της Νέας Δημοκρατίας να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, αυξάνει το ενδιαφέρον για το νέο εγχείρημα.
Οι διεργασίες για τον νέο φορέα έρχονται σε μια κομβική συγκυρία όχι μόνο για το εγχώριο πολιτικό σύστημα, αλλά και για τους εταίρους οι οποίοι επιχειρούν να διαγνώσουν κατά πόσον θα είναι αυτός σε θέση να επηρεάσει καθοριστικά τις εξελίξεις και να λειτουργήσει ως πυλώνας πολιτικής σταθερότητας, στήριξης του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας, και ορθολογικής άσκησης εξουσίας. Σε αυτό το πλαίσιο, Ευρωπαίοι πολιτικοί, οικονομικοί παράγοντες, και διπλωμάτες, αναμένουν την εκλογή του νέου ηγέτη και τα πρώτα δείγματα γραφής σε ό,τι αφορά τη στρατηγική και τους στόχους του νέου κόμματος.