Αν έχω καταλάβει σωστά, μία από τις συζητήσεις που έγιναν κατά τη διαδικασία της εκλογής του αρχηγού για τον νέο φορέα της Κεντροαριστεράς, ήταν και το πόσο «δεξιός» δεν πρέπει να είναι ο μελλοντικός ηγέτης της. Σχετικά σχόλια έγιναν στον απόηχο του μεταξύ τους ντιμπέιτ. Υπάρχει ένα σφοδρό αντιδεξιό σύνδρομο σε μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων της Κεντροαριστεράς. Δεν πάει το χέρι τους, πώς το λένε. Μπορεί να ανέχονται κάποιοι τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά δεν αντέχουν οτιδήποτε δεξιό.
Λέγοντας «δεξιά», μη φανταστείτε κάτι τρομερό. Ουσιαστικά, μιλάμε για υποψηφίους που μπορεί απλώς να «μύριζαν» Κυριάκο, φιλελευθερισμό, Νέα Δημοκρατία του 2017. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είδα κάτι τέτοιο στις ζυμώσεις για τον νέο αρχηγό πέρα από το ότι τον Νίκο Ανδρουλάκη όντως προτίμησαν με την ψήφο τους και ψηφοφόροι που κανονικά δεν θα πάνε να ψηφίσουν Κεντροαριστερά στις επόμενες εθνικές εκλογές αλλά τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι γνώστες του θέματος, ίσως, να μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι αυτός είναι και ένας από τους λόγους που ο κ. Ανδρουλάκης εξελέγη δεύτερος κάνοντας την έκπληξη. Ισως επίσης να μην είναι και τυχαίο ότι η κύρια προεκλογική ρητορική του Γιάννη Ραγκούση υπήρξε ανεξήγητα θερμόαιμη αντιμητσοτακική, λες και αντιμαχόταν ένα φάντασμα μέσα στον φορέα. Τον άκουσε μόλις το 1,9% των ψηφοφόρων.
Πάμε λίγο πιο πίσω, στις αντίστοιχες εσωτερικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας, στις οποίες ο Κυριάκος Μητσοτάκης επικράτησε. Τότε, είχαν επίσης ψηφίσει πολλοί που μάλλον δεν πρόκειται να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία σε ενδεχόμενες βουλευτικές εκλογές. Με άλλα λόγια, ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε εκλεγεί και χάρη στις ψήφους Κεντροαριστερών, οι οποίοι προσήλθαν στη «γαλάζια» κάλπη με μια διάθεση να δυναμιτίσουν την υποψηφιότητα της πιο παραδοσιακής λαϊκής δεξιάς, τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη.
Κεντροδεξιοί και Κεντροαριστεροί ψηφοφόροι μεταφέρονται λοιπόν από τη μια εσωτερική εκλογή στην άλλη και φαίνεται πως η πιο μετριοπαθής, κεντρώα, φιλελεύθερη ατζέντα του Κυριάκου Μητσοτάκη, τον καθιστά κάτι σαν γέφυρα ανάμεσα στη σημερινή Νέα Δημοκρατία και στον φορέα της Κεντροαριστεράς – επί του παρόντος έστω: θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε, μετά και τον δεύτερο γύρο, ποια θα είναι η πολιτική του ταυτότητα, πόσο «ΠΑΣΟΚ» ή πόσο σύγχρονη Κεντροαριστερά θα είναι αυτή που θα προκύψει.
Πάντως, η κραυγή του Γιάννη Ραγκούση ότι «εγώ δεν γίνομαι υπουργός του Μητσοτάκη», νομίζω πως δεν είναι αυστηρά προσωπική. Και στο κοντινό παρελθόν, η κ. Φώφη Γεννηματά είχε στοχοποιήσει έντονα τη Ν.Δ. του Κυριάκου και δεν νομίζω ότι θα χάσει τις εκλογές. Θα την προτιμήσουν οι «αντιδεξιοί» και οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ λόγω ονόματος και μόνον. Τι καινούργιο ή φρέσκο θα έχει αυτή η Κεντροαριστερά είναι άξιο απορίας. Το προχθεσινό διάγγελμα παροχολογίας του πρωθυπουργού, πάντως, δείχνει ότι έχει τρομάξει. Αυτό ας ληφθεί υπόψη από όλη την αντιπολίτευση.