Τι IQ έχει το εισιτήριό σας;

1' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​Υπάρχουν πρεμιέρες εντυπωσιακές, λαμπερές, αδιάφορες, κακές. Τη χθεσινή, στην οποία έτυχε να κάνω ένα «πέρασμα», θα τη χαρακτήριζα με μία λέξη, σουρεαλιστική, καθώς χώρεσε μέσα της όλη την ελληνική συμπεριφορική παλέτα: από τη φιλοτιμία μέχρι την αδιαφορία και τον κυνισμό.

Η έντονη βροχόπτωση είχε σταματήσει, κι έτσι διέσχισα σχετικά άνετα το κέντρο για να φτάσω μέχρι τη στάση του λεωφορείου 040 στη Φιλελλήνων, γραμμή Σύνταγμα-Πειραιάς. Ηταν το ντεμπούτο του «έξυπνου» εισιτηρίου. Το παλιό χάρτινο εισιτήριο ανήκε πλέον στο παρελθόν. Σκέφτηκα ότι είναι καλή ιδέα να ζήσω την ιστορική αυτή μετάβαση! Φτάνοντας στη στάση συνειδητοποιώ ότι δεν πωλούνται εισιτήρια, ούτε εκεί ούτε σε κεντρικά περίπτερα. Το αστείο βέβαια είναι ότι κάποιοι περιπτεράδες, όπως διαπίστωσα αργότερα, «ξεφορτώνονταν» ακόμη και χθες τα παλιά εισιτήρια πουλώντας τα σε ανυποψίαστους πολίτες.

Μετά την ενημέρωση του οδηγού, κατεβαίνω στο μετρό Συντάγματος, περιμένω στην ουρά του ταμείου και όταν φτάνει η σειρά μου, πληροφορούμαι ότι για εισιτήρια λεωφορείου πρέπει να χρησιμοποιήσω τα αυτόματα εκδοτήρια.

Περιμένοντας στη νέα ουρά που ανοίγεται μπροστά μου, συμπονώ τους υπαλλήλους του μετρό. Επιβάτες σε… νευρική κρίση, «κρέμονται» από πάνω τους, προσπαθώντας να καταλάβουν πώς λειτουργεί το νέο σύστημα, ηλικιωμένοι ζητούν βοήθεια με τα αυτόματα εκδοτήρια, μιλούν όλοι μαζί, κάποιοι εκνευρίζονται και καταριούνται το… κράτος, μια παρέα τουριστών δείχνει χαμένη με αυτή την «περφόρμανς» που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια της. Η υπομονή των υπαλλήλων πέρα από κάθε φαντασία. Μπράβο τους.

Φτάνω μπροστά στον αυτόματο πωλητή, επιλέγω το είδος του εισιτηρίου που θέλω αλλά δεν έχω καθόλου ψιλά και το μηχάνημα δεν δέχεται χαρτονόμισμα των 20 ευρώ. Γιατί, ρωτάω τον υπάλληλο. «Για να μη δίνει πολλά ρέστα», είναι η απάντηση. Κάνω μεταβολή, ανεβαίνω στην πλατεία, στο πρώτο περίπτερο που βρίσκω αγοράζω ένα κουτάκι τσίχλες, κατεβαίνω, στήνομαι πάλι στην ουρά, φτάνει η σειρά μου, βγάζω εισιτήριο, θέλω να φιλήσω το εισιτήριο και τον υπάλληλο.

Φεύγω με βήμα γρήγορο, μπαίνω στο λεωφορείο, κάθομαι δίπλα σε παράθυρο. Επιτέλους. Μια κυρία δείχνει στον οδηγό το παλιό εισιτήριο. «Δεν μπορώ να το ακυρώσω», του λέει. «Ναι, γιατί είναι παλιό», της απαντάει. «Πάνε πια αυτά τα εισιτήρια. Αλλά δεν πειράζει τώρα. Κάτσε, δεν μπαίνουν ελεγκτές».

Θα χρειαστεί ένα διάστημα προσαρμογής, σκέφτομαι. Κάθε αρχή και δύσκολη. Τουλάχιστον έχουμε πλέον ηλεκτρονικό, «έξυπνο» εισιτήριο. Το λεωφορείο ξεκινάει. Πρώτη στάση. Δεύτερη στάση. Στην τρίτη, η μηχανή του λεωφορείου σβήνει και δεν ξαναπαίρνει μπροστά. Βγαίνουμε όλοι έξω. Tα «έξυπνα» εισιτήρια θέλουν και «έξυπνα» λεωφορεία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή