Με μία ανάρτηση σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης μέσα από την οποία φαίνεται ξεκάθαρα η δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται ο Χρήστος Βολικάκης ζητάει να βρεθεί μία λύση ώστε να μπορέσει να αγωνιστεί στις διοργανώσεις του παγκοσμίου κυπέλλου, οι οποίες θα του δώσουν την ώθηση για την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020. Ο πρωταθλητής της ποδηλασίας βρίσκεται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, καθώς η ομοσπονδία του αθλήματος δεν έχει πάρει κάποια επιχορήγηση από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού επειδή οι τραπεζικοί λογαριασμοί της είναι δεσμευμένοι εξαιτίας κακοδιαχείρισης της προηγούμενης διοίκησης.
Ο Ελληνας ποδηλάτης «φιγουράρει» ανάμεσα στους κορυφαίους του κόσμου στην παγκόσμια κατάταξη των αγωνισμάτων του, κάτι που θα χαθεί εάν δεν αγωνιστεί στη διοργάνωση της Χιλής και του Καναδά. «Δυστυχώς για ακόμη μια φορά λόγω των γνωστών οικονομικών προβλημάτων που μαστίζουν την Ε.Ο.Π, φτάσαμε στο έσχατο σημείο να ικετεύουμε για την ποδηλατική μας επιβίωση. Λιγόστεψαν οι πιθανότητες για τη συμμετοχή στα επόμενα παγκόσμια κύπελλα που οδηγούν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα και κατ’ επέκταση στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η, μέχρι τώρα πρωτιά, που αποκτήθηκε με θυσίες στους αγώνες που προηγήθηκαν, μάλλον θα χαθεί. Το όνειρο, ίσως, να μείνει όνειρο και δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να γίνει και με ποιό τρόπο να συγκινήσουμε τους υπεύθυνους για να αλλάξουν την ρότα του καραβιού», υπογραμμίζει στην ανάρτησή του και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου:
«Περιττό να πω ότι η νέα ποδηλατική φουρνιά αφανίζεται μπροστά στο αδιέξοδο που προκάλεσε η παγερή και αδιάφορη αντιμετώπιση των υπευθύνων. Όλες οι προσπάθειες πέφτουν στο κενό, πάρα τις συναντήσεις που είχαμε, κατά καιρούς, με τους αρμόδιους και τις υποσχέσεις που πήραμε, αλλά δεν υλοποιήθηκαν. Δεν ξέρω, δεν θυμάμαι να έχει συμβεί κάτι παρόμοιο από καταβολής ομοσπονδιών σαν αυτό που περνάμε τον τελευταίο χρόνο στην Ε.Ο.Π. Δεν μπορεί να το χωνέψει ο νους μου ότι πρέπει να στερηθούμε τα πάντα για να πετύχουμε στόχους που αυτή την στιγμή με αυτές τις συνθήκες φαντάζουν άπιαστοι. Προσεύχομαι μόνο να έχει ο Θεός γέρους τους ανθρώπους που με στηρίζουν, τους χορηγούς μου, γιατί διαφορετικά η καριέρα μου θα λήξει πρόωρα. Αναγκάζομαι για ακόμα μία φορά και, ίσως να είναι η τελευταία, να εκφραστώ με απελπισία και εύχομαι να μην γίνουν και τα λόγια μου, λόγια που θα τα πάρει ο άνεμος. Οι αθλητές δεν μπορούν πλέον να σηκώσουν άλλο βάρος. Φτάνει πια σταματήστε επιτέλους αυτή την τιμωρία».