Στην Αστόρια για τις εκλογές του νέου φορέα

Στην Αστόρια για τις εκλογές του νέου φορέα

2' 34" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Λοιπόν, άκου: θα πιάσεις την 23rd avenue από τον σταθμό του τρένου. Θα περάσεις την ταβέρνα του Σταμάτη. Μετά θα περάσεις την ταβέρνα του Τέλη και εκεί, δίπλα σε μια πορτίτσα, θα δεις που λέει για τις εκλογές της Κεντροαριστεράς. Θα ανεβείς μια σκάλα και θα βρεθείς στο εκλογικό κέντρο». Ομολογώ πως ξέρω την Αστόρια πολύ καλά, έχοντας μείνει ένα διάστημα στην ελληνική γειτονιά, όταν σπούδαζα στην Αμερική. Αλλά δεν είχα ξανακούσει ποτέ για το Aldos Democratic Club, όπου διεξήχθη η ψηφοφορία των αποδήμων, παρότι τo τότε σπίτι μου ήταν δίπλα. Ετσι χρειάστηκα οδηγίες για να το εντοπίσω, από έναν κύριο που στεκόταν έξω από το καφέ «To ellinikon». Ηρθα συγκυριακά για λίγες ημέρες στη Νέα Υόρκη και η νοσταλγία αλλά κυρίως η δημοσιογραφική μου περιέργεια για το ποιος θα πάει να ψηφίσει με έφεραν στα παλιά μου λημέρια.

Η απορία μου ήταν, άλλωστε, δικαιολογημένη. Οι ελληνογεννημένοι των ΗΠΑ (διότι οι Ελληνοαμερικανοί 2ης, 3ης, 4ης γενιάς δεν πολυασχολούνται με την πολιτική μας σκηνή) είναι κατά κανόνα συντηρητικής κατεύθυνσης. Το ΠΑΣΟΚ γνώρισε κάποτε περιορισμένες δόξες στη Νέα Υόρκη, αλλά στην εποχή των μνημονίων η δημοφιλία του εξατμίστηκε. Δεν χρειάζεται καλύτερο παράδειγμα από την τύχη της φωτογραφίας του Γιώργου Παπανδρέου που φιγουράριζε σε περίοπτη θέση στο καφέ «Λευκός Πύργος», το σημείο συνάντησης όλων των κατοίκων της γειτονιάς. Η Πειραιώτισσα ιδιοκτήτρια κυρία Γιούλη, οπαδός του κόμματος, καμάρωνε στη λήψη δίπλα στον πρόεδρο μέχρι το 2010. Το 2012 η κορνίζα έκανε φτερά. Οταν τη ρώτησα πού πήγε, εκείνη μου απάντησε αφοπλιστικά: «Την έβγαλα από το μαγαζί διότι μου έδινε προβλήματα» (μεταφράζοντας μάλλον από το «It was giving me troubles»). Προφανώς, οι απόδημοι, πίνοντας καφέ, τα έσερναν στον πολιτικό που μας έβαλε στην ξένη επιτροπεία και η κυρία Γιούλη αναγκάστηκε να αποσύρει το ενσταντανέ της με τον ηγέτη του Καστελλόριζου.

Το Aldos Democratic Club ήταν, εν τέλει, μια μικρή αίθουσα που δάνεισε το κόμμα των Δημοκρατικών για να γίνουν οι εκλογές της Κεντροαριστεράς. Πέρασα το κατώφλι, λίγο προτού κλείσουν οι κάλπες στις 3 το μεσημέρι, και έπεσα σε έναν αγανακτισμένο κύριο που μιλούσε στο κινητό σε κάποιον γνωστό του: «Τελικά σήμερα ψηφίζαμε μόνο για Φώφη – Ανδρουλάκη. Αν το ήξερα, δεν θα ερχόμουν. Και κάνει και κρύο». Δεν κρατήθηκα και τον ρώτησα ποιον ήθελε να ψηφίσει. Απάντησε φουρκισμένος: «Τον Τζιώτη!».

Οι πάκοι με τα ψηφοδέλτια τόσο για την πρώτη όσο και τη δεύτερη Κυριακή είχαν έρθει από την Ελλάδα και υπήρχε ένα online σύστημα τεκμηρίωσης στοιχείων των ψηφοφόρων, το οποίο χειριζόταν μέλος της εφορευτικής επιτροπής. Επρόκειτο για τον Γιώργο Αντωνίου, που διδάσκει Πληροφορική στο Πανεπιστήμιο του Νιου Τζέρσεϊ, ο οποίος μπήκε στον κόπο να μου δείξει πώς περνούν τα στοιχεία. Στους καταλόγους ήταν η Στέλλα Αργυρού και η Σπυριδούλα Απέργη για να καταγράφουν όσους προσέρχονταν και σε λίγο ήρθε ο Γιώργος Αργυρός και ο Μανώλης Χριστοδουλάκης. Και οι δύο τελευταίοι έχουν θητεύσει στο ΠΑΣΟΚ Νέας Υόρκης επί χρόνια. Η ψηφοφορία διεξήχθη ομαλά, αν και εμφανίστηκαν περίπου οι μισοί από εκείνους που ήρθαν την πρώτη Κυριακή, δηλαδή 43 από τους 100. Η Φώφη Γεννηματά πήρε 28, 14 ο Ανδρουλάκης και υπήρχε ένα λευκό. Φαντάζομαι του κυρίου που ήθελε να σταυρώσει τον Τζιώτη…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή