Επιλεκτικές ανησυχίες

2' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το 2012 οι διευθύνοντες σύμβουλοι των μεγάλων αμερικανικών ομίλων έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για την επικείμενη καταστροφή που θα προκαλούσε το δημόσιο χρέος. Σήμερα, όμως, συζητείται το ενδεχόμενο φοροελαφρύνσεων για τις επιχειρήσεις και αυτές οι ανησυχίες φαίνεται ότι δεν υφίστανται. Στα μέσα Οκτωβρίου του 2012, ο Τζέιμι Ντάιμον της JPMorgan Chase παρέθεσε επίσημο γεύμα σε ισχυρούς παράγοντες του πολιτικού και του επιχειρηματικού κόσμου, όπως ο Λόιντ Μπλανκφάιν της Goldman Sachs, ο Ντέιβιντ Κόουτ της Honeywell, ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Μαρκ Γουόρνερ και ο Ρεπουμπλικανός Λαμάρ Αλεξάντερ. Θέμα της εκδήλωσης ήταν η διαχείριση του χρέους. Οταν ήρθε η σειρά του επικεφαλής της JPMorgan Chase να λάβει τον λόγο, πρότεινε ως λύση το σχέδιο Σίμσον-Μπόουλς.

Αυτό το διακομματικό σχέδιο, το οποίο εκπονήθηκε το 2010 επί προεδρίας Μπαράκ Ομπάμα, προβλέπει τη μείωση του ογκώδους δημόσιου χρέους κατά 4 τρισ. δολάρια, με την αύξηση φόρων, τη μείωση των επιδομάτων και με την κατάργηση διάφορων «παραθυρακίων».

Αν κάνουμε ένα άλμα στον χρόνο και βρεθούμε στο σήμερα, θα διαπιστώσουμε πολλές αλλαγές. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, ο κύκλος των επικεφαλής των μεγάλων πολυεθνικών των ΗΠΑ, οι οποίοι κάποτε διεκήρυτταν την ανάγκη να περιοριστεί το χρέος, τώρα υιοθετεί τελείως αντίθετη άποψη.

Τάσσονται υπέρ δέσμης μέτρων για την ελάττωση των φόρων των επιχειρήσεων, ανεξαρτήτως του ότι κάτι τέτοιο θα αυξήσει το δημόσιο χρέος κατά περίπου 1,5 τρισ. δολάρια τα επόμενα 10 χρόνια. Ωστόσο, κανένας από όσους έκαναν έντονη την παρουσία τους πριν από μερικά χρόνια δεν μιλάει τώρα. «Η προώθηση φορολογικών μεταρρυθμίσεων είναι το μοναδικό πολύ σημαντικό πράγμα που μπορεί να κάνει το Κογκρέσο για να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα των αμερικανικών επιχειρήσεων, να ενισχύσει την οικονομία, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να τονώσει την αύξηση των μισθών», δήλωσε ο Τζέιμι Ντάιμον και δεν είναι ο μόνος.

Εκατοντάδες διευθύνοντες σύμβουλοι έχουν εκφράσει τη στήριξή τους στις φορολογικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες, μεταξύ άλλων, πρόκειται να μειώσουν τον φορολογικό συντελεστή κερδών από το 35% στο 20%. Επιπλέον, προβλέπεται ότι οι πολυεθνικοί όμιλοι θα έχουν τη δυνατότητα να επαναπατρίσουν τα κέρδη τους από τις διεθνείς δραστηριότητές τους και να φορολογηθούν μία και μόνη φορά με 12%. Ο Στίβεν Ράτνερ, ο οποίος είχε ασχοληθεί με την εξυγίανση της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας επί προεδρίας Ομπάμα, δεν είναι θιασώτης του φορολογικού νομοσχεδίου. Σήμερα διαχειρίζεται την περιουσία του Μάικλ Μπλούμπεργκ και επισημαίνει: «Αντιλαμβάνομαι γιατί όσοι κάποτε έριχναν το βάρος τους στη συγκράτηση του χρέους τώρα επικεντρώνονται στην περικοπή των φόρων. Επίσης, αντιλαμβάνομαι γιατί μπορεί να σκέπτονται ότι δεν υπάρχει αντίφαση μεταξύ της προηγούμενης θέσης και της τωρινής». Kαι συμπληρώνει ο κ. Ράτνερ: «Πολλοί επικεφαλής επιχειρήσεων θεωρούν πως η επιλογή τους είναι μεταξύ του υφιστάμενου νομοσχεδίου και κανενός νομοσχεδίου».

Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, η τωρινή θέση του Τζέιμι Ντάιμον και των συναδέλφων του δεν έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την προηγούμενη, στο πλαίσιο της κινητοποίησης του 2012 για το χρέος. Τότε, πέραν του δεδηλωμένου στόχου για επίλυση του συγκεκριμένου προβλήματος, οι διευθύνοντες σύμβουλοι ήθελαν και να ασκήσουν πίεση στην Ουάσιγκτον να διαμορφώσει ένα συναινετικό πλαίσιο για τη χάραξη χρηματοπιστωτικής πολιτικής. Οπως λένε πολλοί γνώστες των πραγμάτων, οι ισχυροί διευθύνοντες σύμβουλοι επιδίωκαν με τη συσπείρωσή τους να γίνουν ουσιώδεις αλλαγές στη φορολόγηση των κερδών και των δαπανών των εταιρειών τους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή