Όταν δεν χυδαιολογεί, συμβουλεύει

Όταν δεν χυδαιολογεί, συμβουλεύει

1' 53" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​«Σίχαμα του ανθρώπινου είδους», «βρωμιάρα», «φασιστάκι» ή «φασιστάκη» (sic) και άλλα… χαριτωμένα. Μια διαδικτυακή συνομιλία που ξεχειλίζει από χυδαιότητα είναι το τελευταίο επικοινωνιακό «επίτευγμα» του πρωθυπουργικού συμβούλου Νίκου Καρανίκα. Δεν είναι η πρώτη φορά που απασχολεί για κάτι τέτοιο. Δυστυχώς, έχουμε συνηθίσει να μας απασχολεί μόνο για κάτι τέτοια. Το εντυπωσιακό στην περίπτωσή του, ειδικά αυτή την τελευταία φορά, είναι ότι δεν αισθάνεται την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη, παρά τις αντιδράσεις που προκαλεί. Αυτό που έχει πολλάκις επισημανθεί, αλλά φαίνεται ότι δεν κάνει κανενός το αυτί να ιδρώνει, είναι ότι στη δημόσια παρουσία του ο Καρανίκας δεν αξιολογείται ως ο τυχαίος Νίκος, αλλά ως ο σύμβουλος του πρωθυπουργού. Στον διαδικτυακό πολτό αποτυπώνονται καθημερινά χιλιάδες ακόμα πιο προσβλητικά και πιο υβριστικά σχόλια από τα δικά του. Το ότι δεν αναδεικνύονται σε θέματα δημόσιας συζήτησης κάτι λέει. Δεν είναι η βαρύτητα της άποψης του Καρανίκα που απασχολεί, είναι η ιδιότητά του σε σχέση με τον πρωθυπουργό και το ερώτημα που τίθεται είναι εάν θεωρούν ο ίδιος και εκείνοι που τον επέλεξαν ότι την ιδιότητα αυτή τιμά εκφραζόμενος τοιουτοτρόπως.

Η χυδαιότητα στον δημόσιο λόγο δείχνει να κερδίζει διαρκώς έδαφος έναντι των συμβάσεων και των κανόνων που καθορίζουν αυτό που ορίζουμε ως στοιχειωδώς πολιτισμένη επικοινωνία. Η απουσία αποδοκιμασίας των δημόσιων τοποθετήσεων του κ. Καρανίκα εκλαμβάνεται ως σιωπηρή αποδοχή του τρόπου με τον οποίο εκφράζεται. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι αποτελεί κεντρική επιλογή τμήματος της κυβέρνησης η ανοχή σε ένα ύφος που «υπηρετούν» σταθερά ο κ. Καρανίκας και ο κ. Πολάκης. Οτι, δηλαδή, υπάρχει μεταξύ των κυβερνώντων η εκτίμηση πως μέρος των πολιτών αρέσκεται σε αυτόν τον γηπεδικού τύπου τραμπουκισμό στον δημόσιο λόγο. 

Αν κάτι εντυπωσιάζει στην περίπτωση Καρανίκα είναι ότι ακόμα και όταν, από τις αντιδράσεις που προκαλούνται, καταλαβαίνει ότι έχει υπερβεί κάποιο λεπτό όριο, προφανώς δυσδιάκριτο στον ίδιο, αρνείται το στοιχειώδες. Μία συγγνώμη και τη σιωπή. Τι έκανε στη συγκεκριμένη περίπτωση; Κατέφυγε στην προσφιλή δικαιολογία εκείνων που θέλουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και, σε κάθε περίπτωση, να αποφύγουν να αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους. Στις θεωρίες συνωμοσίας. «Κάτι ήθελε να κάνει η κυρία και αποδεικνύεται. Μαθαίνω ότι τρέχει από ραδιόφωνο σε ραδιόφωνο σήμερα», ήταν η δικαιολογία-εξήγησή του για τη χυδαία επίθεση που εξαπέλυσε και την οποία, προφανώς, θεωρεί ότι η αποδέκτρια προκάλεσε και ότι ήταν αυτό που της άξιζε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή