«Αυτοκτονεί» το αμερικανικό χιπ χοπ;

«Αυτοκτονεί» το αμερικανικό χιπ χοπ;

1' 37" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η είδηση του θανάτου του νεαρού ράπερ Lil Peep πέρασε την προηγούμενη εβδομάδα στα «ψιλά» των καλλιτεχνικών. Φυσικά, δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος του χώρου, δυστυχώς, που έχει αυτή τη μοίρα, ακόμη κι αν αυτό ακούγεται σκληρό για ένα παιδί μόλις 21 ετών. Το θέμα είναι πως ο συγκεκριμένος θάνατος, που προήλθε από υπερβολική χρήση ουσιών, δεν είναι ακριβώς μεμονωμένος. Ο Lil Peep δεν πέθανε από ηρωίνη ή από κάποιο άλλο από τα γνωστά σκληρά ναρκωτικά. Πέθανε από υπερβολική δόση Ζάναξ, ισχυρότατων δηλαδή ηρεμιστικών, τρομερά δημοφιλών τελευταία σε μια νέα γενιά Αμερικανών ράπερ, με πολυπληθέστατους ακολούθους, η οποία ψάχνει τον δρόμο της έξω από το γκέτο μέσω της επίδειξης «ναρκωτικών» επιδόσεων.

Αυτό βέβαια δεν είναι καινούργιο. Η αρχικά υπόγεια κουλτούρα του χιπ χοπ, η οποία σήμερα αντιπροσωπεύει τη δημοφιλέστερη –μαζί με την ηλεκτρονική– μουσική του πλανήτη, είναι βαθιά συνδεδεμένη με τη χρήση και την εμπορία της μαριχουάνας και του κρακ (γνωστό και ως «κοκαΐνη των φτωχών»). Οι σημερινοί ράπερ, ωστόσο, απέχουν πολύ από τον Εμινεμ του «8 Mile». Τα συνολικά απίθανα κέρδη της βιομηχανίας διαχέονται και παρακάτω, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς, ιδίως οι νεαρότεροι, να μην τραγουδούν πια το όνειρο της φυγής αλλά την ίδια τη φυγή (από τη βαρετή πραγματικότητα), μέσω των πιο ακραίων κατατονικών ουσιών. Δεν είναι μόνο τα Ζάναξ, αλλά και δεκάδες άλλα βασικά παυσίπονα, τα οποία χρησιμοποιούνται κατά μόνας ή σε κοκτέιλ προς χάριν… διασκέδασης. Διασκέδαση φυσικά, όπως αυτή που για παράδειγμα μπορούν να «εξασφαλίσουν» ουσίες σαν την κοκαΐνη ή τα χάπια έκσταση, δεν υπάρχει. Αυτό που μένει είναι κυρίως μια βαθιά, άνευ ουσίας κατάθλιψη, που όπως είδαμε συχνά οδηγεί και στον θάνατο.

Ακόμη και οι περίφημοι emo –οι κανονικοί, όχι τα κακέκτυπα που δημιουργήθηκαν και στη χώρα μας– ήταν καλλιτέχνες που προσπαθούσαν να εκφράσουν έναν εσωτερικό κόσμο. Σε αυτούς τους σύγχρονους ράπερ δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο. Και αναρωτιέται κανείς: Αυτή η λαμπερή (λευκή) Αμερική κατάφερε να βρει άλλον έναν τρόπο να αναισθητοποιήσει τη νεολαία της;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή