Αγορά και εκλογές

2' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο τελευταίος μνημονιακός προϋπολογισμός θα ψηφιστεί τον επόμενο μήνα. Τον Ιανουάριο, το νωρίτερο, θα ολοκληρωθεί, με πολλές υποσημειώσεις και αστερίσκους, η τρίτη και προτελευταία αξιολόγηση του προγράμματος που λήγει τον Αύγουστο. Από Σεπτέμβριο και μετά, όταν θα απεκδυθούμε την ευρωπαϊκή προστασία, θα βρεθούμε μόνοι απέναντι στις αγορές και την κρίση τους έπειτα από 8,5 χρόνια.

Η μεγάλη διεθνής κρίση διέλυσε τα ψέματα που τόσο αγάπησε η μεσαία τάξη, από τον Ανδρέα μέχρι τον Σημίτη και μετά τον Καραμανλή. Ακριβά ακίνητα, εύκολο και φθηνό δανειακό χρήμα, ταχεία άνοδος εισοδημάτων και κερδών, πασπαλισμένα όλα με την άχνη της φοροαποφυγής και της ήσσονος προσπάθειας συγκρούστηκαν με τη νέα πραγματικότητα. Συνήθισαν όμως στον μνημονιακό μπούσουλα και κανείς δεν δείχνει προετοιμασμένος να πάρει αποφάσεις «έξω από το κουτί» των μνημονιακών συνταγών.

Εξάλλου, οι παλιές (κακές) συνήθειες δεν εξαφανίστηκαν. Επένδυσαν πονηρά στο πολιτικό άστρο του κ.Τσίπρα και αναμένουν ότι με την έξοδο από τα μνημόνια θα μπορέσουν να επωφεληθούν. Θα έχουμε ξεπεράσει τις δυσκολίες των βουνών, αλλά θα «έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες των πεδιάδων» όπου κυβερνά αλύπητα ο διεθνής ανταγωνισμός. Και Ελληνας Μπρεχτ να γράψει τη δική του «Μάνα Κουράγιο» δεν υπάρχει.

Στις μεγάλες πρωτεύουσες, τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, τους επενδυτικούς οίκους και τους διεθνείς οργανισμούς, φοβούνται την απρόβλεπτη κλειστή ομάδα νεαρών λεγεωνάριων που περιβάλλουν τον «άνθρωπο Τσίπρα». Ολοι αυτοί οι ισχυροί υπογραμμίζουν σε κάθε ευκαιρία πόσο «ζεστά» υποδέχεται τα όποια αιτήματά τους ο πρωθυπουργός. Το μόνο που ζητεί είναι το αντίδωρο των χρηματικών επενδύσεων στις πολύ βραχείες προοπτικές της οικονομίας.

Η βαθιά λιτότητα που επιβλήθηκε στους εργαζομένους οδήγησε σε εξευτελισμό των αμοιβών της μισθωτής εργασίας, με αποτέλεσμα τη γιγάντωση των κερδών των εταιρειών. Οσες έσπευσαν να προσαρμοστούν γρήγορα στις επιταγές της κρίσης ήδη διαθέτουν σημαντικά χρηματικά αποθέματα, βελτιωμένη θέση στις αγορές και υγιέστερη δομή. Μπορούν και θέλουν να επενδύσουν. Φοβούνται, όμως, την πολιτική αστάθεια. «Πώς θα αντιδράσει ο κ. Τσίπρας στη βεβαία προοπτική να παραχωρήσει την κυβέρνηση στον Κυριάκο;», είναι το πιο συχνό ερώτημα.

Εντυπωσιάζει ο αριθμός των μελών του βαθέος κατεστημένου που αναγνωρίζουν «σπουδαία προσόντα» στον νεαρό πρωθυπουργό. Με κυριότερο όλων την ευλυγισία με την οποία υπηρετεί τον νέο Θεό της ελληνικής «Αριστεράς»: την καπιταλιστική ανάκαμψη της αγοράς. Του ζητούν λοιπόν να μη φοβηθεί από το κενό που ήδη αντιλαμβάνεται ότι θα υπάρξει με τη λήξη του μνημονίου και να μην προκηρύξει πρόωρες εκλογές μέσα στην άνοιξη. Αλλά και οι Ευρωπαίοι, κινούμενοι στο ίδιο μοτίβο, τον καλούν να συμφωνήσει σε ένα ήπιο πακέτο μεταρρυθμίσεων με δώρο την υπό όρους εξομάλυνση των λήξεων του δημοσίου χρέους. «Ας πάει μετά σε εκλογές», σημειώνουν όσοι αντιλαμβάνονται ότι το 2018 θα είναι το τέταρτο έτος μιας πολύ αντιφατικής διακυβέρνησης. «Κάποτε, στις δημοκρατίες, πρέπει να γίνονται και εκλογές», θυμίζουν στις μεταξύ τους συζητήσεις για το μέλλον της Ελλάδας πάνω από ένα πιάτο εκλεκτής κουζίνας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή