Mεξικό, Βόρεια Αφρική, Ινδία, αραβικές χώρες. Τι κοινό έχουν όλες αυτές οι περιοχές του πλανήτη; Μήπως είναι όλες κοντά στον Ισημερινό και κατά σύμπτωση χρησιμοποιούν κατά κόρον μπαχαρικά που κάνουν τα φαγητά τους πολύ καυτερά; Ποια ανάγκη οδήγησε αυτούς τους λαούς να έχουν πικάντικη κουζίνα; Τα καρυκεύματα βοηθούν σίγουρα στην καλύτερη διατήρηση των τροφίμων με την αντιμικροβιακή δράση τους, βελτιώνουν φυσικά τη νοστιμιά με το έντονο άρωμα και τη γεύση τους, αλλά ο πραγματικός λόγος, η ανάγκη για πικάντικα φαγητά είναι πιο αρχέγονη και ενστικτώδης. Είναι η ομοιόσταση. Η ικανότητα δηλαδή του οργανισμού να διατηρεί σταθερές τις εσωτερικές του συνθήκες, ανεξάρτητα από τις όποιες εξωτερικές αλλαγές.
Μόλις καταναλώσουμε ένα φαγητό πλούσιο σε καρυκεύματα, αμέσως ανεβάζουμε θερμοκρασία. Κινητοποιείται τότε ο μηχανισμός της εφίδρωσης και με τον ιδρώτα βγαίνει από τους πόρους του δέρματός μας υγρασία μαζί με τοξίνες, άλατα, μέταλλα κ.ά. Αυτή η υγρασία εξατμίζεται, και με την εξάτμιση ψύχεται ο οργανισμός μας. Λειτουργεί σαν φυσικό κλιματιστικό. Αυτοί που έχουν καταλάβει και αξιοποιήσει απόλυτα αυτόν τον μηχανισμό είναι οι Άραβες. Φορώντας φαρδιά, ανοιχτόχρωμα ρούχα, πετυχαίνουν να αντανακλούν τον ήλιο, αλλά και να έχουν έντονη ροή αέρα καθώς περπατούν με τις κελεμπίες, με αποτέλεσμα έντονη εξάτμιση και δροσισμό.
Μας φαίνεται κάπως αλλόκοτο να προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε τη ζέστη με καυτερά φαγητά, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση ότι πολλοί Ινδοί Sikh (Σιχ) που ζουν πολλά χρόνια στην Ελλάδα είχαν προβλήματα με το στομάχι τους. Οι Sikh, μαζί με τη θρησκεία τους, έφεραν και την πικάντικη διατροφή τους. Στην Ελλάδα όμως το κλίμα είναι εύκρατο, πολύ πιο ήπιο από της Ινδίας, με λιγότερη ζέστη, άρα μειωμένη εφίδρωση και μικρότερη αποβολή μπαχαρικών. Όλη αυτή η διατροφική βόμβα μένει στον οργανισμό τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, ταλαιπωρώντας στομάχι, έντερο κ.ά. Αλλάζοντας χώρα, έπρεπε να αλλάξουν οπωσδήποτε και διατροφικές συνήθειες, αλλιώς το σώμα σίγουρα θα υπέφερε. Σε όλο τον πλανήτη υπάρχουν διατροφικές συνήθειες που παρατηρούμε με περιέργεια χωρίς να εμβαθύνουμε στα αίτια που τις προκάλεσαν. Το βέβαιο είναι ότι η φύση είναι σοφή και, αν παρατηρήσουμε ήθη, συνήθειες, ακόμα και θρησκευτικά τελετουργικά, είναι βέβαιο ότι αυτά έχουν διαμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό από τις κλιματικές συνθήκες, με τη διατροφή να είναι ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα.