Τις επόμενες ημέρες, οπότε θα επιτευχθεί η συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στους θεσμούς, θα ακουστούν πολλά καλά λόγια για την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας. Η χώρα μπορεί να έχει καταφέρει μια δειλή ανάπτυξη τη στιγμή που η ευρωπαϊκή οικονομία σημειώνει τη μεγαλύτερη αύξηση της δεκαετίας, όμως, σε μια σειρά από άλλους δείκτες που δεν μετρούν οι θεσμοί πέφτει στην παγκόσμια κατάταξη.
«Εδώ και καιρό έχω παρατηρήσει μια μεγάλη απόκλιση ανάμεσα στη φαινομενική “πρόοδο” της Ελλάδας, εφαρμόζοντας τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις της τρόικας και του ΟΟΣΑ, και την πρόοδο που έχει κάνει η χώρα σε άλλους βασικούς δείκτες, όπως πόσο εύκολο είναι να ανοίξεις μια επιχείρηση στην Ελλάδα, οι οποίοι δεν δείχνουν καμία πρόοδο», λέει στην «Κ» ο διευθυντής του think tank CEPS, N. Γκρος.
Εμπόδια στο επιχειρείν
Σε έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας που μετράει την ευκολία για να ανοίξει κάποιος μια επιχείρηση σε 190 χώρες, το 2017 η Ελλάδα κατέχει την 67η θέση όταν πέρυσι βρισκόταν στην 61η θέση. Φέτος είναι πιο δύσκολο να είναι κάποιος επιχειρηματίας στην Ελλάδα απ’ ό,τι στην Αλβανία, στα Σκόπια και στη Βουλγαρία, με βασικότερο πρόβλημα τη φορολογία. Στην έκθεση σημειώνεται ότι παρά την υψηλή φορολογία που υπήρχε και πέρυσι (μία εταιρεία πλήρωνε 50,7% των κερδών της σε φόρους και εισφορές) το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά ακόμη μία μονάδα το 2017 φτάνοντας το 51,7%, σχεδόν δέκα μονάδες ψηλότερα από τον μέσο όρο των ανεπτυγμένων κρατών-μελών του ΟΟΣΑ, όπου βρίσκεται στο 40,1%. «Παρόλο που πολλά έχουν νομοθετηθεί λίγα έχουν εφαρμοστεί και η καλύτερη απόδειξη είναι ότι οι ξένοι επενδυτές είναι ακόμα διστακτικοί να επενδύσουν στην Ελλάδα», λέει στην “Κ” η υποδιευθύντρια του think tank Bruegel στις Βρυξέλλες.
Σε άλλη έκθεση –του World Economic Forum– που μετράει την ανταγωνιστικότητα 137 χωρών, η Ελλάδα για το 2017-2018 κατέχει την ιδιαίτερα χαμηλή 87η θέση παγκοσμίως.
Το πρώτο πρόβλημα για την επιχειρηματικότητα της χώρας εντοπίζεται για μία ακόμη φορά στην υψηλή φορολογία, το δεύτερο στη γραφειοκρατία και το τρίτο στη νομοθεσία της φορολογίας που δεν είναι σταθερή. Η ίδια έκθεση το 2014- 2015 τοποθετούσε την Ελλάδα στην 81η θέση, διαπιστώνοντας τότε πως το βασικό πρόβλημα ήταν η πρόσβαση στη χρηματοδότηση.
Η λειτουργία των θεσμών στη χώρα έχει και αυτή χειροτερέψει τα τελευταία δύο χρόνια. Στον παγκόσμιο δείκτη διαφθοράς, η χώρα βρισκόταν το 2015 στην 58η θέση από 164 χώρες. Μέσα σε ένα χρόνο, το 2016, η χώρα βρέθηκε στη θέση 69, έντεκα θέσεις χειρότερα από το 2015, καταλαμβάνοντας την τελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ενωση μαζί με τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Ιταλία, αλλά και με βαθμολογία πολύ χειρότερη από αφρικανικές χώρες όπως η Ρουάντα, η Μποτσουάνα και η Ναμίμπια.
«Η σημερινή κυβέρνηση έχει υιοθετήσει μια άλλη στρατηγική: Υιοθετεί τις μεταρρυθμίσεις που υπάρχουν στον κατάλογο της τρόικας και μετά κάνει άλλες μεταρρυθμίσεις σε τομείς που δεν καλύπτονται από το πρόγραμμα (π.χ. εκπαίδευση), που πηγαίνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση», τονίζει ο κ. Γκρος στην «Κ».