Πριν ακόμα πιάσουμε Ιανουάριο, που είναι η χειμερινή μεταγραφική περίοδος, άρχισαν οι αποδεσμεύσεις ποδοσφαιριστών. Ο Ολυμπιακός, επισήμως, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ με… διαρροές και ο Παναθηναϊκός για τους δικούς του λόγους προσπαθούν να ελαφρύνουν τους προϋπολογισμούς τους. Φυσικά γίνονται και κάποιες κουβέντες για απόκτηση καινούργιων παικτών, αλλά μάλλον για επικοινωνιακούς λόγους. Πιθανόν να αποκτήσουν κιόλας, όμως, υπάρχουν βάσιμες αμφιβολίες αν θα είναι καλύτεροι από αυτούς που θα φύγουν.
Ο λόγος είναι απλός. Θυμηθείτε με πόσες τυμπανοκρουσίες αποκτήθηκαν οι περισσότεροι από αυτούς που αποδεσμεύονται. Τα λεγόμενα «οκτάστηλα» και οι αναφορές για μεσσίες και όλοι οι επιθετικοί προσδιορισμοί σε υπερθετικό βαθμό. Και τελικά, όπως οι ίδιες διοικήσεις παραδέχονται, διώχνοντάς τους, δεν μπόρεσαν να προσφέρουν.
Βέβαια, η απομάκρυνσή τους δεν σημαίνει πως είναι και… άχρηστοι. Απλά αποδεικνύει το πόσο επιπόλαια τα αφεντικά και οι συνεργάτες των ομάδων μας παίρνουν ποδοσφαιριστές. Είτε στηριζόμενοι στις εκτιμήσεις αυτών που τους προτείνουν είτε επειδή κάνουν διάφορες αγοραπωλησίες με τους μάνατζερ. Το αποτέλεσμα είναι να έχουν φτάσει στο σημείο να αλλάζουν περισσότερους από τους μισούς ποδοσφαιριστές σε κάθε μεταγραφική περίοδο.
Και φυσικά με αυτή την τακτική, εκτός από το ότι σκορπούν τα χρήματά τους, δεν μπορούν να μοντάρουν και ένα σύνολο, το οποίο θα έχει αρχή και τέλος. Η ΑΕΚ, που περιόρισε κάπως αυτή την… επιδημία, βιώνει τα θετικά αποτελέσματα.