Κύριε διευθυντά
ΑΙΩΝ, 2.2.1882: Ο εν Αθήναις ανταποκριτής του βερολινείου «Βήματος» επιστέλλει προς την εφημερίδα ταύτην τα επόμενα περί της καταστάσεως της ανωτάτης παιδείας εν Ελλάδι. «Ως γνωστόν, υπάρχει ενταύθα το μόνον ελληνικόν Πανεπιστήμιον, συχναζόμενον ου μόνον υπό εγχωρίων αλλά και υπό αλλοδαπών· ουχί ευάριθμοι εισίν οι εκ Τουρκίας και Μικράς Ασίας σπουδασταί. Καθόλου δε δύναταί τις ειπείν, ότι το Αθήνησι Πανεπιστήμιον είναι το τελειότατον εν τη Ανατολή επιστημονικόν ίδρυμα. Οι εν αυτώ διδάσκοντες καθηγηταί, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, εισί πάντες διαπρεπείς επιστήμονες, υπό πάσαν δε έποψιν το εν Αθήναις Πανεπιστήμιον αμιλλάται ευδοκίμως προς πάντα τα εν τη Δυτική Ευρώπη ομοταγή ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. […]
Αυτά ανεύρον, ξεφυλλίζοντας στην Παπαχαραλάμπειο Βιβλιοθήκη της Ναυπάκτου την αθηναϊκή εφημερίδα «Αιών», του 1882, για το «εν Αθήναις Πανεπιστήμιον», σε μια εποχή στην οποία η αριστεία δεν εθεωρείτο «ρετσινιά» και οι καταλήψεις σχολικών αιθουσών «δημοκρατική κατάκτηση»…
Αντωνης Ν. Βενετης, Μοναστηράκι Δωρίδος