Στη χώρα μας τα εκτιμάμε δεόντως· και για του λόγου το αληθές σερβίρουμε καρυδάκι γλυκό, καρυδόπιτα και τόσα άλλα παραδοσιακά γλυκά. Αλλά ξέρουμε να τα διαλέγουμε;
Οι συστηματικές καλλιέργειες στη χώρα μας είναι λίγες και συγκεντρώνονται κυρίως στη Μακεδονία. Ωστόσο μικρούς και μεγάλους καρυδώνες συναντάμε και στη Στερεά Ελλάδα, την Εύβοια και την Πελοπόννησο, με πιο ονομαστά τα καρύδια του Φενεού Κορινθίας. Ανάλογα με την περιοχή, οι καρποί συγκομίζονται από το Σεπτέμβριο μέχρι και το Νοέμβριο. Για τη γεύση τους, εκτός από το κλίμα και την ποικιλία, πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και ο τρόπος ξήρανσης: όσο πιο ομαλή η μετάβαση από τον χλωρό στον αποξηραμένο καρπό, τόσο πιο νόστιμος γίνεται.
Επειδή όμως δεν μπορούμε να ξέρουμε πώς έχουν ξηρανθεί τα καρύδια που αγοράζουμε, ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσουμε ότι είναι νόστιμα είναι να ζητήσουμε να τα δοκιμάσουμε, πράγμα που δεν μας επιτρέπεται στο σούπερ μάρκετ, όπου πωλούνται συσκευασμένα. Δοκιμάζοντας και ρωτώντας θα δούμε, για παράδειγμα, ότι ανάλογα με το είδος της ψίχας τους διακρίνονται σε σκληρά, ημίσκληρα ή αφράτα.
Επίσης, θα διαπιστώσουμε ότι τα ελληνικά είναι πολύ πιο ακριβά από τα εισαγόμενα, διότι θεωρούνται και είναι νοστιμότερα. Αναφέρουμε ενδεικτικά ότι οι εξαιρετικές ποιότητες φτάνουν τα 19 ευρώ το κιλό, όταν η καρυδόψιχα εισαγωγής (συνήθως από Ουκρανία, Βουλγαρία ή Καλιφόρνια) κοστολογείται στα 7 ευρώ το κιλό.
Όπου δεν υπάρχει δυνατότητα δοκιμής, είναι προτιμότερο να επιλέγουμε ολόκληρα και να τα καθαρίζουμε μόνοι μας. Προσέχουμε να μην έχουν κηλίδες και να μην κροταλίζουν όταν τα κουνάμε, γιατί αυτό είναι δείγμα ότι έχουν παλιώσει και ο καρπός έχει συρρικνωθεί και απομακρυνθεί από το τσόφλι. Αν αγοράσουμε καθαρισμένα, διαλέγουμε όσα φαίνονται ψωμωμένα και αφράτα. Αυτά διατηρούνται στο ψυγείο μέχρι και 5 μήνες, ενώ, αν τα καβουρδίσουμε, μπορούν να αντέξουν και εκτός, χωρίς να ταγκίσουν, έως και 4 εβδομάδες, κλεισμένα αεροστεγώς σε ένα πλαστικό δοχείο για τρόφιμα.