«Πήγε να του πάρει το πιάτο με το φαγητό και τη δάγκωσε στο πρόσωπο και στον λαιμό». Copy-paste η είδηση στο inbox μαζί με την παραίνεση του φίλου Βαγγέλη: «Γράψε (πάλι) για τα λάθη των ιδιοκτητών!».
Ο σκυλίσιος εγκέφαλος, αν και όχι ίδιας πολυπλοκότητας με τον ανθρώπινο, δεν παύει να είναι ένα όργανο που μπορεί να υποστεί βλάβες, π.χ. από τον ιό της λύσσας. Από την άλλη, ένα σκυλί μπορεί να νοσήσει από μετατραυματικό στρες, κατάθλιψη, αγχώδεις και ένα σωρό άλλες διαταραχές που ενδεχομένως να προκληθούν από κάποια μορφή βιοχημικής ανισορροπίας στον οργανισμό του. Αναζητήστε το εξαιρετικό «Animal madness» της Λόρελ Μπρέιτμαν για να καταλάβετε πόσα κοινά έχει η ανθρώπινη ψυχοσύνθεση με εκείνη του αγαπημένου σας συντρόφου και γιατί ακόμα και τα σκυλιά μερικές φορές τρελαίνονται.
Είναι αυτός λόγος να απομακρυνθείτε από τη φιλοζωία; Θα απαντήσω με ερώτηση: έχετε κόψει τα πάρε-δώσε με τους ανθρώπους επειδή ίσως κάποιοι εμφανίσουν κάποτε μια μορφή ψυχωσικής διαταραχής; Αν η απάντηση είναι «ναι», τότε μια ζωή στείρας απομόνωσης είναι η μόνη επιλογή σας.
Όλα τα σκυλιά δαγκώνουν. Αν αισθανθούν απειλημένα, στριμωγμένα, υποχρεωμένα να υπερασπιστούν κάτι ή κάποιον, αν πονέσουν πολύ, θα δαγκώσουν. Είναι στη φύση τους. Γι’ αυτό επιδιώξαμε την παρέα τους χιλιάδες χρόνια πριν. Για να μας προστατεύουν με τη ζωή τους, ώστε να διαφυλάξουμε τη δική μας. Άρα, ναι, όλα τα σκυλιά είναι δυνάμει επικίνδυνα.
Υπάρχουν ράτσες που πρέπει να αποφεύγουμε; Υπάρχουν, είναι εκείνες που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε. Οι εκτροφείς ξέρουν καλά να «κόβουν» τον πελάτη και γνωρίζουν αν είναι ικανός να χειριστεί ένα μεγαλόσωμο σκυλί ή ένα σκυλί που ανήκει σε μαχητική ράτσα ή υπερδραστήρια φυλή. Το αν μπαίνουν στον κόπο να το πουν, διακινδυνεύοντας την πώληση, είναι μια άλλη υπόθεση (οι σοβαροί, που γνωρίζω, το κάνουν και έχουν διώξει πολλούς πιθανούς πελάτες).
Οι εκπαιδευτές όμως κάνουν κάτι παραπάνω. Σας μαθαίνουν από την αρχή την οικοδόμηση μιας σχέσης εμπιστοσύνης και σας προσφέρουν τα εργαλεία για να πλάσετε ένα κοινωνικοποιημένο ζώο που δεν θα εμφανίσει ψυχολογικές διαταραχές, δεν θα νοσήσει από άγχος αποχωρισμού ή ανθρωποφοβία, δεν θα δαγκώσει ποτέ, ακόμα κι αν του πάρεις την αγαπημένη του λιχουδιά μέσα από το στόμα.
Αντί λοιπόν να ψάχνουμε τον ένοχο στον κόσμο των ζώων, ας κοιτάξουμε λίγο πιο κοντά: στα αφεντικά τους. Προσωπικά, δεν έχω συναντήσει επιθετικό σκυλί που να μην έχει από πίσω του ένα άσχετο, αδιάφορο ή βάναυσο αφεντικό. Αυτά τα σκυλιά, κάποια στιγμή, θα σε δαγκώσουν. Θα ήθελα να πω «και καλά θα κάνουν», αλλά δεν είναι σωστό… ■