Ως τελευταίο, το σημείωμα της χρονιάς θα έπρεπε να είναι αισιόδοξο. Ομως, δυστυχώς, σε ό,τι αφορά το ποδόσφαιρό μας, οι προβλέψεις κάθε άλλο παρά ευοίωνες μπορούν να χαρακτηριστούν.
Αλλες εποχές, όχι πολύ παλαιότερα, σε μια περίοδο μεταγραφών, έστω κι αν αυτή ήταν η εμβόλιμη του χειμώνα, τα ρεπορτάζ ανέφεραν ποιοι παίκτες θα αποκτηθούν. Αν διαβάσετε αυτά των ημερών, οι περισσότερες αναφορές είναι γι’ αυτούς που θα πουληθούν. Και φυσικά αυτοί είναι οι καλύτεροι που διαθέτουν.
Οσο γι’ αυτούς που πρόκειται να αποκτηθούν, πρόκειται είτε για μια… ανακύκλωση από την εσωτερική αγορά, είτε για ποδοσφαιριστές που μένουν ελεύθεροι από τις ομάδες τους. Τώρα, κατά πόσον αυτοί θα μπορέσουν να βοηθήσουν, παραμένει άγνωστο. Οι… στατιστικές από το παρελθόν δεν έχουν θετικό πρόσημο.
Με αυτό το σκεπτικό μην περιμένετε να δείτε κάτι προς το καλύτερο, σχετικά με το θέαμα, στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος. Η… καραμέλα πως το εφετινό είναι πιο ανταγωνιστικό, έχασε τη γλύκα της, αφού ο κόσμος θέλει να βλέπει ποδόσφαιρο και όχι «κλωτσοσκούφι».
Το παραμύθι πως οι «μικροί» μεγάλωσαν, δεν «πουλάει». Για τον απλό λόγο, πως η ψαλίδα έκλεισε επειδή μίκρυναν οι «μεγάλοι». Κι αυτό δεν μπορεί να βοηθήσει την ανάπτυξη του αθλήματος. Ούτε σε συλλογικό ούτε σε εθνικό επίπεδο. Απόδειξη; Ανατρέξτε στον αριθμό των Ελλήνων παικτών που πήραν μεταγραφή σε ομάδες του εξωτερικού. Ξεπερνούσε κατά πολύ διψήφια νούμερα. Σήμερα, δεν αγγίζει ούτε τα δάκτυλα του ενός χεριού. Και αμφιβάλλω αν θα πραγματοποιηθούν μία ή δύο…