Μαξίμου, 2018 αγκάθια

4' 44" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Θα είναι το 2018 το έτος επιστροφής της Ελλάδας στην κανονικότητα; Και πώς ορίζεται η κανονικότητα αυτή; Για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα το στοίχημα που τίθεται για τους αμέσως επόμενους μήνες είναι αυτό της ολικής επαναφοράς. Εχοντας ήδη κατακτήσει τον τίτλο του μακροβιότερου μνημονιακού πρωθυπουργού, ο κ. Τσίπρας επενδύει πολλά, όσον αφορά το πολιτικό μέλλον του ιδίου και την εδραίωση της μετατόπισης του κόμματός του από την περιφέρεια στο επίκεντρο της πολιτικής σκηνής, στην υπόσχεση μετάβασης της χώρας στη μεταμνημονιακή εποχή. Ηδη, το κεντρικό αφήγημα της κυβερνητικής ηγεσίας είναι ότι η χώρα τελειώνει με τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018.

Η πορεία των επόμενων μηνών κάθε άλλο παρά ευθύγραμμη προδιαγράφεται και η κυβέρνηση καλείται να διαχειριστεί μια σειρά από ζητήματα, τα οποία αποτελούν εν δυνάμει απειλές για μια ανέφελη πορεία. Κατ’ αρχήν, η ίδια η οικονομία, όσο και αν στην κυβέρνηση επιμένουν να επικαλούνται την ευημερία των αριθμών, παραμένει σε μια εξαιρετικά εύθραυστη κατάσταση, με προβλήματα και παθογένειες που δεν κατέστη εφικτό να αντιμετωπισθούν, παρά την πολυετή κρίση. Το στοιχείο στο οποίο επενδύει η κυβέρνηση, πάντως, όπως παραδέχονται κυβερνητικά στελέχη, είναι ότι οι εταίροι και δανειστές επιθυμούν, πλέον, να ξεμπερδεύουν με το «ελληνικό πρόβλημα» και, ως εκ τούτου, θα έχουν μια περισσότερο ελαστική στάση, σε σχέση με το παρελθόν, στις διαπραγματεύσεις για τη μεταμνημονιακή περίοδο, που θα αρχίσουν μετά την τυπική ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης.

Το μεταναστευτικό

Στο μέτωπο του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος παραμένει υπαρκτός ο κίνδυνος εκ νέου επιδείνωσης της κατάστασης. Τα δείγματα της τελευταίας περιόδου είναι κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά, καθώς παρατηρείται εκ νέου αύξηση των ροών από τα τουρκικά παράλια προς τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Με τη συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας να παραμένει επί της ουσίας ανενεργή, όσον αφορά τις επιστροφές προσφύγων και μεταναστών και τις καθυστερήσεις στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης στις ευρωπαϊκές χώρες, η Ελλάδα βρίσκεται σε διαρκή κίνδυνο να κληθεί να διαχειριστεί μόνη της τις επιπτώσεις της αύξησης των ροών με μόνη ενίσχυση την οικονομική συνδρομή της Ευρώπης.

Το τυπικό κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης δεν θεωρείται ότι θα αποτελέσει πρόβλημα για την κυβέρνηση. Ωστόσο, οι πρόσφατες αναταράξεις στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα των πλειστηριασμών προκαλούν σκεπτικισμό για τις αμέσως επόμενες εβδομάδες. Πολύ περισσότερο που βουλευτές και κομματικά στελέχη επιμένουν να ζητούν νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης, καθώς πιστεύουν ότι δεν είναι επαρκές το πλαίσιο προστασίας της λεγόμενης «λαϊκής» κατοικίας. Το ζήτημα αυτό, όπως και το θέμα των τροποποιήσεων στη νομοθεσία προκήρυξης απεργιών, αλλά και το ζήτημα της πώλησης περιουσιακών στοιχείων της ΔΕΗ, πιέζουν την κυβέρνηση από τα αριστερά της, καθιστώντας όλο και πιο δυσχερή την υπεράσπιση του αριστερού προφίλ της. Τόσο οι πρώην συνοδοιπόροι, Παναγιώτης Λαφαζάνης και Ζωή Κωνσταντοπούλου, όσο και το ΚΚΕ, κινητοποιούνται διεκδικώντας από τον ΣΥΡΙΖΑ το αριστερό, αντιμνημονιακό ακροατήριο. Εναντι της πίεσης αυτής, η κυβερνητική ηγεσία επενδύει στην επίκληση της στήριξης των βουλευτών στην τελευταία δύσκολη στροφή, λίγο πριν από την οριστική έξοδο από τα μνημόνια και στην ισχυρή πεποίθηση ότι, όπως φάνηκε εκ των πραγμάτων στο σύνολο της μνημονιακής πορείας του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβερνητική πλειοψηφία παραμένει αρραγής.

Το ζήτημα που προστέθηκε τελευταίο στην πολιτική ατζέντα και μπορεί να εξελιχθεί σε αστάθμητο παράγοντα για την κυβέρνηση είναι αυτό των διαπραγματεύσεων για την ονομασία της ΠΓΔΜ. Εχει πραγματικά ο κ. Τσίπρας τη βούληση να προχωρήσει σε προσπάθεια επίλυσης ή αξιοποιεί το θέμα αυτό σε μια προσπάθεια να προκαλέσει ρήγμα και αποσταθεροποίηση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Στην κυβέρνηση αναγνωρίζουν ότι το θέμα αυτό παραμένει εξαιρετικά ευαίσθητο για σημαντικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Αποτελεί, δε, όπως και δημοσίως έχει εκφραστεί από τον ίδιο τον κ. Πάνο Καμμένο, «κόκκινη γραμμή» για τον μικρό κυβερνητικό εταίρο. Βεβαίως, στο παρελθόν όχι λίγες «κόκκινες γραμμές» ξεθώριασαν, αλλά το συγκεκριμένο θέμα έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά. Συνεργάτες του πρωθυπουργού επιμένουν ότι εφόσον διαπιστωθεί ότι υπάρχει όντως έδαφος για επίτευξη συμφωνίας, θα αναζητηθεί κοινός τόπος με τα υπόλοιπα κόμματα, όχι απαραίτητα με Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών αλλά στη Βουλή. Παρά το γεγονός, πάντως, ότι στο παρελθόν έχουν ακουστεί απόψεις από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού της ΠΓΔΜ, στη δεδομένη συγκυρία οι αναφορές είναι αρκετά πιο προσεκτικές.

Γερμανική εκκρεμότητα

Στο κάδρο των παραγόντων που μπορεί να επιφέρουν απρόβλεπτες επιπτώσεις σε μια ευθύγραμμη πορεία που ιδανικά θα επιθυμούσε η κυβέρνηση, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί και η πορεία των διαπραγματεύσεων για τον σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία. Η πολιτική εκκρεμότητα στο Βερολίνο επηρεάζει συνολικά την ευρωπαϊκή πολιτική και σίγουρα αφορά την ομαλή πορεία του ελληνικού προγράμματος αλλά και μια σειρά αποφάσεις σε ζητήματα όπως η διαχείριση των προσφυγικών – μεταναστευτικών ροών.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση δείχνει να κινείται με όρους μιας ανοιχτής προεκλογικής περιόδου. Ο τρόπος με τον οποίο προβάλλονται επικοινωνιακά μια σειρά από αποφάσεις για χορήγηση επιδομάτων, βοηθημάτων και παροχών, προκαλεί εύλογους συνειρμούς. Φαίνεται ότι, ενώ επιθυμία της κυβερνητικής ηγεσίας είναι ο χρόνος εκλογών να μετατοπισθεί προς το φθινόπωρο του 2018, οπότε και θα υπάρχει το αφήγημα της κυβέρνησης που οδήγησε τη χώρα στην έξοδο από τα μνημόνια, η ανησυχία μη ευθύγραμμων εξελίξεων μαζί με τη σταθερή δημοσκοπική υστέρηση της κυβέρνησης έχουν οδηγήσει στην επιλογή για κινήσεις που θα βοηθήσουν να συγκρατηθεί ή να αναστραφεί η δημοσκοπική τάση και, ταυτόχρονα, θα προετοιμάσουν το έδαφος για το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες νωρίτερα από το επιθυμητό.

Ο κ. Τσίπρας κρατάει και το «χαρτί» της ανανέωσης του κυβερνητικού σχήματος, με την πιθανότητα ανασχηματισμού να θεωρείται υψηλή αμέσως μετά την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης, δηλαδή μετά το Eurogroup της 22ας Ιανουαρίου. Βεβαίως, δεδομένης της ανυπαρξίας «πάγκου», κυβερνητικά στελέχη αναγνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για εντυπωσιακές αλλαγές. Πιθανότερος θεωρείται ένας διορθωτικός ανασχηματισμός, που θα αφορά κραυγαλέες «κακοφωνίες» και αναποτελεσματικότητα στο κυβερνητικό σχήμα, ενώ, παράλληλα, θα δώσει τη δυνατότητα στον κ. Τσίπρα να φέρει στο προσκήνιο ορισμένους στενούς συνεργάτες του, τους οποίους επιθυμεί να ενισχύσει ενόψει της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή