Εθνική Επιτροπή Ενέργειας συστήνεται με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ). Μέλη της είναι οι γενικοί γραμματείς των υπουργείων Ενέργειας, Μεταφορών, Οικονομικών και οι επικεφαλής όλων των μεγάλων ενεργειακών φορέων της χώρας (ΡΑΕ, ΔΕΣΦΑ, ΑΔΜΗΕ κ.ά.).
Ειδικότερα, σύμφωνα με την ΠΥΣ που υπεγράφη λίγο πριν από την εκπνοή του έτους, η Επιτροπή αποτελείται από τον γ.γ. Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ως πρόεδρο, τον γ.γ. Περιβάλλοντος του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, τον γ.γ. Δημόσιων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, τον γ.γ. Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Συνεργασίας του υπουργείου Εξωτερικών, τον γ.γ. Οικονομικής Πολιτικής του υπουργείου Οικονομικών, τον γ.γ. Μεταφορών του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, τον πρόεδρο της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), τον πρόεδρο του Λειτουργού Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΛΑΓΗΕ), τον πρόεδρο του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ), τον πρόεδρο του Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ), τον πρόεδρο του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ), τον πρόεδρο της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ), τον πρόεδρο της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) και τον γενικό διευθυντή Ενέργειας της Γενικής Γραμματείας Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών.
Την επιτροπή συμπληρώνουν ένας εκπρόσωπος του πολιτικού γραφείου του ΥΠΕΝ, ένας εκπρόσωπος του πολιτικού γραφείου του αν. ΥΠΕΝ και έως τέσσερις εξωτερικοί εμπειρογνώμονες στους τομείς της ενέργειας και του κλίματος. Οι τελευταίοι ορίζονται με απόφαση του γ.γ. Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών, ως μέλη.
Στις αρμοδιότητες της επιτροπής, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται: α) Η διαμόρφωση εθνικών προτεραιοτήτων, μεθοδολογίας και κατευθύνσεων για τον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας, καθώς και για την εκπόνηση του εθνικού σχεδίου για την ενέργεια και το κλίμα (ΕΣΕΚ), β) η επεξεργασία σεναρίων ανάπτυξης των ενεργειακών συστημάτων της χώρας, γ) ο σχεδιασμός και η προώθηση προτάσεων ενεργειακών πολιτικών και δράσεων, δ) ο συντονισμός των θεσμικών φορέων για τη συμβολή τους στο έργο, ε) ο συντονισμός και η διενέργεια διαβουλεύσεων και στ) οι διαδικασίες διαβούλευσης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την οριστικοποίηση του εθνικού σχεδίου δράσης κ.ά.