Επειτα από μια χρονιά με διψήφια κέρδη, μία από τις βασικές ερωτήσεις για τις αναδυόμενες αγορές το 2018 είναι κατά πόσον θα εξακολουθήσουν να είναι απρόσβλητες η μία από την κρίση της άλλης. Η μετάδοση της οικονομικής κρίσης, γνώρισμα των αναδυόμενων αγορών επί χρόνια, περιορίστηκε σε τέτοιο βαθμό πέρυσι, ώστε η υποχώρηση του νομίσματος της Βραζιλίας κατά σχεδόν 10% στις 18 Μαΐου πέρυσι προκάλεσε ελάχιστα προβλήματα σε άλλες αναδυόμενες οικονομίες. Ηταν αυτή απόδειξη ότι οι επενδυτές αντιμετωπίζουν τις αναδυόμενες οικονομίες ως ξεχωριστές οντότητες, καθεμία με τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία της; Ή ήταν απλώς το αποτέλεσμα της χαλαρής νομισματικής πολιτικής που ακολουθούν οι κεντρικές τράπεζες; Και τα δύο έπαιξαν τον ρόλο τους. Οχι πριν από πολλά χρόνια, μια τέτοιου μεγέθους υποτίμηση του βραζιλιάνικου ρεάλ θα οδηγούσε τις κεντρικές τράπεζες χωρών στην Ασία και στην Αφρική να σπεύσουν να υπερασπιστούν τις αγορές τους μέσω αύξησης των επιτοκίων δανεισμού ή μέσω πώλησης συναλλαγματικών αποθεμάτων. Αντιθέτως, η Χιλή μείωσε τα επιτόκια δανεισμού χωρίς σημαντική επίπτωση στο νόμισμά της, ενώ στη Μέση Ανατολή το Ομάν ανακοίνωσε την έκδοση ομολόγου σε δολάρια. Ωστόσο, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, μια κρίση ανάλογη του 2008 που θα προέρχεται από τις ΗΠΑ ή από την Κίνα θα πυροδοτούσε γενικευμένη φυγή των επενδυτών από τις αναδυόμενες αγορές σε ασφαλή περιουσιακά στοιχεία όπως το ελβετικό φράγκο. «Ο σημαντικότερος παράγοντας που επηρεάζει την απόδοση των αναδυόμενων αγορών είναι και θα εξακολουθήσει να είναι η ανάπτυξη. Το γεγονός ότι μια οικονομική κρίση δεν εξαπλώνεται τόσο πολύ όσο στο παρελθόν οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ταυτόχρονη ανάπτυξη διαφόρων οικονομιών», λέει η Πολίνα Κουρντιάβκο, επικεφαλής αναλύτρια αναδυόμενων αγορών στην BlueBay Asset Management. To βραζιλιάνικο ρεάλ είχε καλύψει περίπου τις μισές απώλειες του εντός μιας εβδομάδας, καθώς εγχώρια και ξένα επενδυτικά ταμεία εκμεταλλεύονταν τις ευκαιρίες που είχαν δημιουργηθεί.
Τα ομόλογα των αναδυόμενων οικονομιών προσέφεραν το 2017 διψήφια κέρδη, αδιαφορώντας για τη χρεοκοπία της Βενεζουέλας, σε έντονη αντίθεση με την ασιατική κρίση το 1997 ή την τουρκική κρίση το 2001 που είχαν προκαλέσει αναστάτωση σε όλες τις αναδυόμενες οικονομίες. Αυτή η διαφορετική αντίδραση παρατηρείται εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα. Δεν υπήρξε εξάπλωση της οικονομικής κρίσης μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία τον Ιούλιο του 2016 ή την ύφεση της ρωσικής οικονομίας το 2014. Η απόφαση της ρωσικής κεντρικής τράπεζας να μειώσει τα επιτόκια δανεισμού κατά 0,5%, μόλις δύο ημέρες αφότου είχε αυξήσει τα επιτόκια δανεισμού η αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Fed), δείχνει ότι πλέον η νομισματική πολιτική που χαράσσει κάθε κεντρική τράπεζα υπαγορεύεται περισσότερο από τις εσωτερικές οικονομικές συνθήκες, παρά από τη Fed. Ωστόσο, βετεράνοι των αναδυόμενων αγορών λένε ότι η περαιτέρω αύξηση των επιτοκίων δανεισμού από την αμερικανική κεντρική τράπεζα και η μείωση στο μισό των μηνιαίων αγορών ομολόγων από την ΕΚΤ θα δοκιμάσουν ξεχωριστά κάθε αναδυόμενη αγορά το 2018. Ομως οι μεταρρυθμίσεις που έχουν εφαρμόσει θα προστατεύσουν συνολικά τις αναδυόμενες αγορές. Από τις αρχές του 2000, οι κεντρικές τράπεζες των αναδυόμενων οικονομιών έχουν θέσει ως στόχο το επίπεδο του πληθωρισμού, τα νομίσματά τους τελούν υπό διαπραγμάτευση ελεύθερα, ενώ το 80% του δανεισμού γίνεται πλέον σε τοπικά νομίσματα και όχι σε δολάρια. Επιπλέον, ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός επενδυτών αντιμετωπίζει τις αναδυόμενες αγορές ως μακροχρόνια και όχι ως βραχυπρόθεσμη επένδυση. Σε αυτούς περιλαμβάνονται πολλά δυτικά συνταξιοδοτικά ταμεία, τα οποία πριν από μία δεκαετία μπορεί να απέφευγαν τις αναδυόμενες αγορές ως υπερβολικά ριψοκίνδυνη επένδυση, ενώ σήμερα αυξάνουν την έκθεσή τους σε αυτές, ώστε να επωφεληθούν από τις υψηλότερες αποδόσεις που προσφέρουν.