Εκ πρώτης όψεως ήταν μια εξέλιξη που αφορούσε τα εσωτερικά της Ορθοδόξου Εκκλησίας και κυρίως το ποίμνιό της στη Βαλκανική. Η «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία», η Εκκλησία της ΠΓΔΜ, ζήτησε από το Ορθόδοξο Πατριαρχείο της Βουλγαρίας να καταστεί αυτό «Μητέρα Εκκλησία», αφού πρώτα αναγνωρίσει το αυτοκέφαλό της. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της ΠΓΔΜ αποσχίσθηκε το 1967 από τη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία και κήρυξε το αυτοκέφαλό της με την ονομασία «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία», η οποία δεν αναγνωρίζεται από καμία Κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία του κόσμου.
Το Πατριαρχείο Βουλγαρίας αποδέχθηκε το αίτημα και πλέον θα εκπροσωπεί την Εκκλησία της ΠΓΔΜ ενώπιον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και άλλων Εκκλησιών. Η ενοποίηση των Εκκλησιών δύο ομόδοξων χωρών δεν θα ήταν παρά μια είδηση που θα απασχολούσε εκκλησιαστικού περιεχομένου ιστοσελίδες, άντε να προκαλούσε εσωτερική συζήτηση γύρω από θέματα κανονικότητας της παγκόσμιας Ορθοδοξίας.
Ομως αυτή η «υιοθεσία» ακουμπάει γεωπολιτικές ισορροπίες στα βόρεια σύνορά μας.
Οι σχέσεις Βουλγαρίας και ΠΓΔΜ από την ίδρυση του κράτους της τελευταίας κινούνταν σε ατμόσφαιρα καχυποψίας. Μολονότι η Σόφια αναγνώρισε, πρώτη αυτή, το νεόκοπο κράτος το 1991 με τη συνταγματική του ονομασία, οι Βούλγαροι ουδέποτε παραδέχθηκαν την ύπαρξη «μακεδονικού έθνους» ή «μακεδονικής γλώσσας», θεωρώντας τους πολίτες της ΠΓΔΜ βουλγαρικό φύλο. Ηταν, μάλιστα, διαστήματα, ειδικά κατά τη δεκαετία της διακυβέρνησης Γκρούεφσκι, που η Σόφια εξαγριωμένη από τον «μακεδονισμό» των Σκοπίων απειλούσε ότι θα εμποδίσει την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.
Ολα άλλαξαν με την αποπομπή του Γκρούεφσκι, τον οποίο στήριξαν μέχρι τέλους οι Σέρβοι και οι Ρώσοι, και την έλευση του Ζάεφ στην εξουσία, οπότε έγινε και το μεγάλο βήμα με την υπογραφή συμφώνου φιλίας ανάμεσα στις δύο χώρες που εκκρεμούσε από την εποχή του Γκλιγκόροφ ακόμα.
Η ένωση, τώρα, μετά το εθνοτικό «σφιχταγκάλιασμα» και των Εκκλησιών, ενισχύει τις εκτιμήσεις της διεθνούς διπλωματίας ότι τα Σκόπια ολισθαίνουν στην «αγκαλιά» της Βουλγαρίας, δημιουργώντας μια de facto νέα πραγματικότητα στους ευαίσθητους μεταπολεμικούς συσχετισμούς στη Βαλκανική. Και αυτό δεν αφήνει αδιάφορους τους υπόλοιπους παίκτες στην περιοχή, κυρίως τους Σέρβους, που θεωρούν ότι ιστορικά έχουν λόγο στα Σκόπια.