Ρύθμιση απεργίας μικρής σημασίας

Ρύθμιση απεργίας μικρής σημασίας

1' 50" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η κυρία Αχτσιόγλου επιμένει και υπογράφει. Το είπε, με δυναμισμό, στους κομμουνιστές του ΠΑΜΕ που την επισκέφθηκαν στο υπουργικό της γραφείο: «Οχι, δεν το παίρνω πίσω». Το θέμα αφορά στη ρύθμιση με την οποία μπορεί να κρίνεται νόμιμη μια απεργία στο επίπεδο της επιχείρησης. Δυστυχώς, η ρύθμιση της υπουργού αποτελεί απλώς έναν ελιγμό μεταξύ όσων υποστήριξε πριν από έναν χρόνο, το φθινόπωρο του 2016 και όσων συμφώνησε να ψηφίσει με τη δεύτερη αξιολόγηση.

Οπως πολλές φορές έχουμε σημειώσει, εταίροι και τροϊκανοί έχουν συμφωνήσει να διευκολύνουν την κυβέρνηση σε όλα τα «τζιζ» ζητήματα των εργασιακών. Ο πολιτικός υπολογισμός είναι πασιφανής· οι Ευρωπαίοι αναγνωρίζουν ότι και στα δικά τους κράτη υπάρχουν ανάλογες δυσκολίες και τελικώς προκρίθηκε η βασική μέθοδος της Ενωμένης Ευρώπης: «Εσείς θα καμώνεστε ότι κάνετε όσα συμφωνούμε κι εμείς θα κάνουμε ότι σας πιστεύουμε». Μια κλωτσιά να πάει το πρόβλημα παρακάτω και βλέπουμε…

Ομως το ζήτημα με τις ρυθμίσεις που επηρεάζουν την αμοιβή των μισθωτών είναι ότι η Ελλάδα διατήρησε επί πάρα πολλά έτη (1982-2012) ένα εντελώς ξεχωριστό, γραφειοκρατικό, αντιπαραγωγικό και κομματικοποιημένο σύστημα ελέγχου της επίσημης αμοιβής, όταν ο υπόλοιπος κόσμος έκανε σοφά και μεγάλα βήματα απελευθέρωσης και αναδιοργάνωσης των συστημάτων συμμετοχής της εργασίας στο αποτέλεσμα της επιχειρηματικής προσπάθειας.

Το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου δεν κατόρθωσε να βρει μια νέα συναίνεση στο ζήτημα αυτό και ουσιαστικά η κ. Αχτσιόγλου συνεχίζει εκείνη την πολιτική. Η καθυστέρηση του 2011 διευκόλυνε το ΔΝΤ να επιβάλει στην κυβέρνηση Παπαδήμου, στην πιο δύσκολη στιγμή για τη χώρα, τον Φεβρουάριο 2012, την υποχρεωτική μείωση κατά 22% της κατώτατης νόμιμης αμοιβής. Η αναστολή της ρύθμισής της μέσω της Εθνικής Σύμβασης θα διαρκούσε «μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής στο πλαίσιο του μηχανισμού στήριξης των Ε.Ε./ΕΚΤ/ΔΝΤ».

Είναι προφανές ότι η παράταση εκείνης της εξαίρεσης υφίσταται επειδή συμφώνησε ο κ. Τσίπρας τον Αύγουστο του 2015 και την παρέτεινε ξανά τον περασμένο Μάιο μέχρι τουλάχιστον το τέλος του παρόντος μνημονίου. Ομως το ζήτημα των αμοιβών δεν συνδέεται με το θέμα της εντόπιας πλειοψηφίας στις επιχειρήσεις. Οι μόνοι που μπορεί να έχουν κάποιο πρόβλημα είναι οι τραμπούκοι που εμπόδιζαν όσους ήθελαν να εργαστούν σε περιπτώσεις προκατασκευασμένων απεργιών. Στις άλλες απεργίες, όταν δηλαδή προκύπτουν πραγματικά θέματα, η καθολική συμμετοχή είναι εξασφαλισμένη και κανένα «50+1» δεν πρόκειται να τις εμποδίσει.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή