Πριν από το 2010, η εικόνα του λεγόμενου «παρατηρητή» της Προεδρικής Φρουράς να απομακρύνει τους πάντα ατάραχους εύζωνες ήταν ένα εξαιρετικά σπάνιο θέαμα. Την περασμένη Δευτέρα, κι ενώ στη Βουλή διεξαγόταν άλλη μία συζήτηση για την ψήφιση μνημονιακών υποχρεώσεων, είχαμε μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη ένα ακόμα επεισόδιο της νέας κανονικότητας: ομάδες διαδηλωτών έριχναν βόμβες μολότοφ, μάρμαρα, μπογιές και πέτρες προς τις δυνάμεις των ΜΑΤ, οι οποίες προσπάθησαν να τους απωθήσουν κάνοντας την καθιερωμένη χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης. Σε αυτό το πολεμικό περιβάλλον, η κάποτε σχεδόν αδιανόητη απόφαση για τη φυγάδευση των ευζώνων λαμβάνεται πλέον πολύ πιο εύκολα σε σχέση με το παρελθόν, όταν δεν ήμασταν εξοικειωμένοι με τόσο πολλή βία και τόσες ρεαλιστικές απειλές κατά του Κοινοβουλίου. Στη φωτογραφία, την παράσταση κλέβει δικαίως ο ίδιος ο πρωταγωνιστής της: ο εύζωνας διατηρεί απολύτως την αυτοκυριαρχία του και ανεβαίνει τα σκαλιά με τον αναγνωρίσιμο τελετουργικό βηματισμό, διάσημο σε όλο τον κόσμο. Από μία άποψη οι εύζωνες έχουν περάσει χειρότερα: όπως τον Οκτώβριο του 2011, όταν κατά τη διάρκεια άλλης μιας αντιμνημονιακής διαδήλωσης λαμπάδιασε το ένα από τα δύο φυλάκια. Τελικά, η λήψη αποδεικνύεται διδακτική: μέσα στο απόλυτο χάος, η αταραξία του εύζωνα δίνει ένα μάθημα θεσμικής υπεροχής. Η υποχώρηση είναι προσωρινή και γίνεται συντεταγμένα. Κάτι είναι κι αυτό.
Η τελετουργία μιας φυγάδευσης
1' 2" χρόνος ανάγνωσης
© Alexandros Michailidis/ SOOC