Το παιχνίδι των αντιφάσεων

1' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Για να καταλάβουμε δηλαδή: Οσοι στις συγκεντρώσεις του «Οχι» έβλεπαν ένα συμπαγές μπλοκ μικρονόων συριζαίων, χωρίς να αναγνωρίζουν διαφορετικές αφετηρίες και αποχρώσεις, την Κυριακή ανάμεσα στους ιππείς, τους Μεγαλέξανδρους και τους χρυσαυγίτες κατόρθωσαν να διακρίνουν και εκείνους που έχουν μια υγιή αγωνία για τα εθνικά μας θέματα. Σαν να οξύνθηκε η όρασή τους. Την ίδια στιγμή, όσοι δεν «έβλεπαν» την πάνω πλατεία την περίοδο των «Αγανακτισμένων» –και τις πολλές «πάνω πλατείες» που έχουν εκδηλωθεί έκτοτε–, κάνοντας τα στραβά μάτια στα εφαπτόμενα σημεία της αντιμνημονιακής Αριστεράς με τους ψεκασμένους και τους ακροδεξιούς, είδαμε να υποβαθμίζουν την εκδήλωση διαμαρτυρίας στη Θεσσαλονίκη σε μια απλή σύναξη υπερπατριωτών και φασιστών. Κάπως επιλεκτική και τούτων η όραση.

Με έκπληξη επίσης παρατηρούμε όσους είχαν ταχθεί κατά του δημοψηφίσματος γιατί «δεν μπορεί ο λαός να αποφασίζει για τόσο σοβαρά θέματα» να καλούν σήμερα τον κ. Τσίπρα να εισακούσει το ψήφισμα του Λευκού Πύργου. Είδαμε ακόμα να αμφισβητείται ο αριθμός που έδωσε η αστυνομία σχετικά με τη διαδήλωση από ανθρώπους του νόμου και της τάξης, άλλο και τούτο.

Σε σχέση με την εγκληματική ενέργεια του εμπρησμού στην κατάληψη Libertatia, δεν είδαμε κάποια αναφορά σε προβοκάτσια από όσους είναι γενικώς πιο χουβαρντάδες με τον όρο. Αντιθέτως, απέδωσαν άμεσα ευθύνες στους φασίστες, αναγνώρισαν, δηλαδή, αυτό που κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια. Αγνωστο γιατί δεν ξεστομίζουμε το εξίσου προφανές και σε άλλα λαμπαδιάσματα κτιρίων. Την ίδια στιγμή, όσοι παραδοσιακά αγανακτούν με την καταστροφή της Αθήνας από τους γνωστούς – αγνώστους δεν είδαν παρά «μικροεπεισόδια» στην προχθεσινή διαδήλωση, στην οποία, δε, υπήρξε και επίθεση εναντίον του κ. Ζουράρι. Μάλιστα.

Πολύς λόγος έγινε και για το γεγονός ότι η ΕΡΤ3 δεν μετέδωσε «ζωντανά» τη συγκέντρωση. «Αυτό μας έλειπε τώρα, η ΕΡΤ να δείχνει live τους μακεδονομάχους», γράφτηκε, από τους ίδιους που κατακεραύνωναν τη δημόσια τηλεόραση όταν, προ πρώτης φοράς Αριστεράς, δεν κάλυπτε συγκεντρώσεις ακόμα και με υποπολλαπλάσια δυναμική.

Η αναζήτηση των αντιφάσεων στα λεγόμενα και τις θέσεις όσων διατυπώνουν δημόσια άποψη είχε πάντα γούστο, μια συμπαθητική ασχολία για τις κενές ώρες. Σήμερα, πάντως, το στοίχημα είναι να εντοπίσεις τη συνέπεια.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή