Ο υπουργός Εξωτερικών πίνει coca – cola μετά το πρωινό. Αυτή είναι η λιγότερο σημειολογική πληροφορία της φωτογραφίας που ανήρτησε ο Πρωθυπουργός στο instagram το πρωί της Πέμπτης και τον εικονίζει να πίνει τον καφέ του με τον Νίκο Κοτζιά στο Νταβός. Αν ήθελε οπωσδήποτε κανείς να εκμαιεύσει πολιτικούς συμβολισμούς από το χαλαρό στιγμιότυπο, θα έπρεπε να δει όχι τι φαίνεται, αλλά τι δεν ήταν εκεί. Φαίνονταν οι χιονισμένες Αλπεις στο φόντο, αλλά δεν φαινόταν πουθενά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ γιόρταζε τα τρίτα του γενέθλια στην εξουσία – γενέθλια που την πρώτη φορά τα είχε τιμήσει με πανηγυρική κομματική τελετή στο Ταε Κβον Ντο.
Τότε, το 2016, ο Τσίπρας είχε μόλις επιστρέψει από το πρώτο του Νταβός, όπου είχε ακούσει τον Σόιμπλε στο ίδιο πάνελ να τού εκστομίζει κατά πρόσωπο το όχι και τόσο αβρό «it's the implementation, stupid» («είναι η εφαρμογή -των Μνημονίων- ηλίθιε»). Ο Τσίπρας είχε μεν συνθηκολογήσει, αλλά συνέχιζε το θέατρο της αντίστασης για την πρώτη αξιολόγηση.
Τότε το επιτόκιο του δεκαετούς ομολόγου ήταν στο 10,4%. Σήμερα, την ώρα που ο Πρωθυπουργός φωτογραφιζόταν, το επιτόκιο ήταν 3,67%.
Αυτός και μόνο ο δείκτης θα μπορούσε να αποτυπώνει την απόσταση που έχει διανυθεί από 2016 έως το 2018. Είναι μια απόσταση που διένυσε πολιτικά ο ίδιος ο Τσίπρας, καθώς πλέον το προσωπικό του μέλλον είναι ταυτισμένο με την ταχύτερη και ομαλή ολοκλήρωση του προγράμματος. Η οικονομία δεν έχει κάνει την ίδια αλματώδη πρόοδο. Τα υπερπλεονάσματα είναι μάλλον τεκμήρια υπεραφαίμαξης, παρά ανάκαμψης.
Αυτή η πραγματικότητα δεν φαίνεται όμως να απασχολεί κανέναν εκτός Ελλάδος. Η Ελλάδα δεν ήταν θέμα στο Νταβός. Η επιδίωξη των σημαντικότερων από τους δανειστές είναι μετά τον Αύγουοστο να μην αποτελεί θέμα ούτε στα ευρωπαϊκά τραπέζια.
Το δεύτερο, εξίσου παραπλανητικό, στιγμιότυπο από το διήμερο του Πρωθυπουργού στις Άλπεις, ήταν βέβαια η χαμογελαστή του συνάντηση με τον Ζοραν Ζάεφ. Ήταν μια εικόνα που δεν μύριζε καθόλου Βαλκάνια. Δύο σαραντάρηδες χωρίς γραβάτες που φαίνονταν έτοιμοι να συζητήσουν χωρίς ιστορικές αγκυλώσεις. Πάλι, το σημαντικό ήταν αυτό που δεν φαινόταν: Ότι, όσο κι αν θέλει ο Ζάεφ, είναι αμφίβολο αν τα Σκόπια σηκώνουν έναν συμβιβασμό. Και ότι, προτού φτάσει στο Νταβός, ο Τσίπρας είχε αφήσει το πρόβλημα να επιβαρυνθεί με τόνους αχρείαστης πόλωσης.